ایندیپندنت: بایدن از طریق یک میانجی معتمد به‌دنبال کاهش تنش با ایران باشد
به گزارش «ایسنا» روزنامه ایندیپندنت نوشت: «ملحق شدن دوباره به توافق هسته‌ای مستقیم‌ترین راه برای واشنگتن خواهد بود تا مقداری از روابط با ایران تشنج‌زدایی کند. بایدن قصد خود را برای انجام این کار بیان کرده است. با این وجود، در دستور کار قرار دادن این طرح برای اجرایی کردن آن ممکن است پیچیده‌تر از آن باشد که به‌نظر می‌رسد. به‌طور مثال، مقامات ایران خواستار جبران خسارت از دست رفتن منابع درآمد خود شده‌اند که پس از خروج آمریکا از توافق هسته‌ای و اعمال تحریم‌ها علیه ایران رخ داد و این امتیازی است که رئیس‌جمهور جدید آمریکا به احتمال زیاد با اعطای آن موافقت نخواهد کرد. انتخابات ریاست‌جمهوری ایران و تحولات داخلی آن نیز بر سختی‌های راه می‌افزاید.»
این روزنامه می‌افزاید: «در نهایت، بازگشتن یا بازنگشتن واشنگتن به توافق هسته‌ای نسبت به اینکه ایران و آمریکا برای پیدا کردن راهی در راستای تنش‌زدایی به‌طور کلی همکاری کنند، اهمیت کمتری دارد. جو بایدن نباید وقتش را با معکوس کردن سیاست رئیس‌جمهور پیشین آمریکا نسبت به ایران هدر دهد. او باید ظرف مدت کوتاهی پس از تحلیف یک میانجی مورد اعتماد به‌کار بگیرد تا پیامی روشن و صریح برای دولت ایران بفرستد.» ایندیپندنت می‌نویسد: «این پیام باید این باشد که درحالی‌که آمریکا در بازگشت به پایبندی به توافق هسته‌ای جدی است، همچنین حاضر است تدابیر معتدلی(لغو جزئی تحریم‌ها در ازای عقب‌گرد جزئی هسته‌ای) را به‌کار ببندد. هدف مشترک اطمینان حاصل کردن از این خواهد بود که دو کشور از خصومتی که در ژانویه ۲۰۲۰[با اقدام دولت آمریکا در به شهادت رساندن سردار شهید سلیمانی در حمله‌ای پهپادی در عراق] ایجاد شد دوری کنند. نه آمریکا و نه ایران از وارد شدن به یک درگیری نفعی نمی‌برند.» همچنین به گزارش خبرگزاری فارس در این مطلب ایندیپندنت آمده است: «در ابتدای این یادداشت با اشاره به محدودیت‌هایی که دولت احتمالی بایدن برای کاهش تنش با ایران و برقراری ثبات استراتژیک در روابط با روسیه دارد، آمده است: «دولت ترامپ سه سال قبل را با پیگیری استراتژی فشار حداکثری بر ایران که شامل افزایش رژیم تحریم‌های اقتصادی شدید بود، گذراند... با این حال جدا از عواقب اقتصادی، فشار حداکثری نتوانست هیچ‌کدام از اهداف خیالی مایک پمپئو وزیرخارجه [آمریکا] را که در مه ۲۰۱۸ مطرح کرد، محقق کند.» این گزارش می‌افزاید: «سیاست‌گذاران آمریکایی فکر می‌کردند که در گذر زمان، مشکلات مالی کافی می‌تواند سران ایران را به بازگشت به میز مذاکره جدید بر مبنای شروط واشنگتن مجاب کند. با این حال آن گفت‌وگوها هیچ‌وقت رخ نداد. ایرانی‌ها فشار حداکثری را با کارزار مقاومت حداکثری پاسخ دادند که در مرکزیت آن به‌عقب بردن پایبندی به برجام بود.»
