به گزارش «ایرنا» وی ادامه داد: علت اینکه در سال ۹۲ کاندیدا شدم، برای برداشتن گره ایجادشده بود و این گره یا با دیپلماسی حل می‌شد یا با جنگ به سرانجام می‌رسید. در ذهن من این بود یا وارد جنگ با دنیا می‌شویم یا صلح و راه صلح، دیپلماسی بود.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست‌جمهوری روحانی گفت: این حرفی است که آقای اولاند (رئیس‌جمهور وقت فرانسه) در سفر من به پاریس در اواخر سال ۹۴ زد و در مصاحبه‌ مطبوعاتی گفت که در سال ۲۰۱۳ ما ۱+۵، ما ۶ کشور برای جنگ با ایران تصمیم قطعی گرفته بودیم. این را در مذاکرات رسمی به من گفت. گفت ما مصمم به جنگ بودیم و وقتی شما آمدید و اعلام کردید برای مذاکره و مذاکرات اولیه را دیدیم، از جنگ منصرف شدیم. الان متن مذاکرات رسمی‌اش و مصاحبه‌اش هست؛ یعنی در ذهن من هم همین بود که بین دوراهی هستیم یا وارد جنگ با دنیا می‌شویم یا وارد صلح می‌شویم و راه صلح، مذاکره و دیپلماسی است.

وی بابیان اینکه قبول ندارم به رفع تحریم‌ها نرسیدیم، گفت: در ۹۰ روز اول، ما به توافق موقت رسیدیم و قرار بود محدودیت صادرات نفت هر چندماه  یک بار برداشته شود. همچنین اصل فناوری هسته‌ای از سوی دنیا پذیرفته شد. همچنین مقرر شد اموال ما به مرور آزاد شود که رقمی بالغ بر ۷۰۰هزار دلار بود. بعد از این توافق انتظارات مردم به‌گونه‌ای بود که آینده را مناسب می‌دیدند و تمام نظرسنجی‌های بانک مرکزی نشان از این مهم دارد. روحانی ادامه داد: فروردین ۹۴ توافق لوزان و در تیر ۹۴، توافق هسته‌ای و در اواخر ۹۴، توافق اجرا شد. توافق این بود تحریم‌های هسته‌ای برداشته شود و ما نیز یکسری محدودیت را در بخش هسته‌ای بپذیریم و اصل هسته‌ای را نیز داشته باشیم. دنیا به ۷۰ تا ۸۰درصد توافقات عمل کرد؛ اما قولی که دادم که به جای جنگ با دیپلماسی گره را باز می‌کنم، انجام دادم و سرمایه‌ها به ایران واریز شد و بانک‌های دنیا قبول کردند که نسبت به ایران اعتبارات لازم را بدهند. بانکی ۱۰میلیارد و بانکی ۳۰میلیارد اعتبار به ما دادند. در دولت یازدهم ۹۲ قول دادیم و تا پایان ۹۲، گشایش‌ها بیشتر می‌شد.

  توقعات ما با مذاکرات نمی‌خواند

رئیس دولت دوازهم با اشاره به خروج آمریکا از برجام تاکید کرد: آمریکا از توافق خارج شد و شرایط جدیدی ایجاد شد. در این شرایط ما به ۱+۴ فرصت توافق جدید دادیم. مذاکره فقط بحث دولت‌ها نیست شاید دولت‌ها به توافق عمل کنند؛ اما در تحریم، شرکت‌ها و بانک‌ها تاثیر دارند و اینها با مذاکره در ایران سرمایه‌گذاری نمی‌کنند و اعتماد بیشتری را نیاز دارند. شرکت‌ها و بانک‌ها همیشه عقب‌تر از توافق هستند. آمریکا می‌خواست این توافقات وسیع‌تر شود و به توافق امنیتی و دفاعی برسد که ما ایستادگی کردیم و فقط با دنیا درباره مسائل هسته‌ای حرف زدیم. بنابراین بانک‌ها فقط به مساله هسته‌ای نگاه نمی‌کنند به مسائل سیاسی و امنیتی نگاه می‌کنند و همه اینها در کنار هم نشان می‌دهد توقعات ما با مذاکرات نمی‌خواند. روحانی همچنین تصریح کرد: وقتی به دنیا می‌گوییم فقط در بخش هسته‌ای با شما حرف می‌زنیم، باید محدودیت نتیجه را هم بپذیریم. یعنی وقتی سرمایه‌گذاری را محدود می‌کنیم، آثارش هم محدود خواهد بود.

  مانع اصلی ما برای گفت‌وگو با ۱+۴

روحانی گفت: مانع اصلی ما برای گفت‌وگو با ۱+۴ این است که باید تمام تحریم‌ها شامل مسائل موشکی، حقوق بشر و...برداشته شود که این تحریم‌ها نیازمند به مذاکرات دیگری است. امروز توافق ما دور از دسترس نیست. شما می‌گویید آینده چیست اما این‌گونه نیست و می‌توان توافق کرد. از نظر من چشم‌انداز توافق وجود دارد. معیار ما فرمایشات رهبر انقلاب است و ما تنها به‌دلیل مصوبه مجلس نتوانستیم به سرانجام برسیم. اگر معیار را فرمایشات را رهبر انقلاب قرار دهیم، توافق حاصل می‌شود؛ اما با مصوبه مجلس توافق دور است.

  نیاز به میدان وسیع‌تری برای گفت‌وگو است

وی یادآور شد: اگر به ۹۲ برگردیم همین مسیر را می‌رفتیم. شما یا باید میدان را هسته‌ای قرار دهید یا باید میدان را باز کنید و این مجوز نظام را می‌خواهد. اگر میدان فقط هسته‌ای شد پس به تحریم‌های این بخش می‌رسیم. در توافق برجام یکسری اختیارات رئیس‌جمهوری آمریکا دارد که عمل می‌کند و برخی نیز در اختیار کنگره است که ۶ ماه تعلیق می‌شود. اگر ما این را قبول نمی‌کردیم، توافق با آمریکا به کنگره می‌رفت و تصویب نمی‌شد. بنابراین اینکه بگوییم آینده روشن است یا نیست بستگی به توقعات دارد. اگر بخواهیم هیچ تحریمی نباشد، میدان وسیع‌تری برای گفت‌وگو می‌خواهد. امروز با چارچوب مورد نگاه رهبر انقلاب می‌توان به توافق رسید. در ۲۳ تیر وزارت خارجه گزارشی به مجلس فرستاد که در آن آمده ۱+۵ چه می‌کند و ما چه می‌کنیم. اگر این چارچوب باشد، براساس آن می‌توان دیدگاه آینده را ترسیم کرد.

روحانی درادامه تاکید کرد: مصوبه مجلس مانع است. دولت بعدی هم که روی کار می‌آید، اگر مقید به مصوبه مجلس باشد، به توافق نخواهد رسید.

  مهم‌ترین پرونده دولت رئیسی

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست‌جمهوری، روحانی همچنین گفت: به نظر من مهم‌ترین پرونده‌ای که دست دولت سیزدهم قرار می‌گیرد و او باید راجع به آن تصمیم بگیرد، باز هم مساله مذاکره است. باز هم مساله تعامل با دنیاست. باز هم به اعتقاد من ما هیچ‌ راهی برای رفع تحریم، برای اینکه تحریم‌ها را‌برداریم، هیچ راهی در کوتاه‌مدت، البته بلندمدت چرا، اگر جامعه ما تحمل کند این همه فشاری که روی مردم هست، ممکن است سه سال دیگر، چهار سال دیگر به یک خودکفایی‌هایی در یک زمینه‌هایی برسیم، آن وقت بتوانیم روی پای خودمان بایستیم و اعتنا هم نکنیم؛ ولی در کوتاه‌مدت باز هم نیاز داریم با مذاکره تحریم را ‌برداریم.

  ساعات کاری روحانی

روحانی دربخش دیگری ازاین گفت‌وگو درپاسخ به سوالی درباره ساعات کاری‌اش در ریاست‌جمهوری نیز گفت: در طول مدت این هشت سال، در ۲۴ ساعت به طور متوسط ۱۳ تا ۱۴ ساعت کار کردم و معلوم است، یعنی دفاتر و نامه‌های من، امضاها و جلسات من، همه اینها مشخص است که چگونه است. از نظر تفریحات من لااقل در طول مدت خدمتم، اینکه مثلا یک پنج‌شنبه یا جمعه‌ای رفته باشم، اولا در این یک‌سال و نیم که اصلا به‌طور کلی از تهران خارج نشدیم. قبل از آن هم بسیار محدود بوده و سفرهای من بیشتر سفرهای کاری بود.

  حل برخی مسائل همراهی کل نظام را می‌طلبد

روحانی درادامه سخنانش گفت: حل مسائل کشور گاهی تنها در اختیار قوه مجریه است؛ گاهی در برخی تصمیمات حتما باید قوه قضائیه هم با ما هم همراه شود. من می‌گویم ضرورت می‌دانم‌ برای حل مسائل اقتصادی وزارت صنعت، معدن و تجارت باید دو قسمت شود و به مجلس لایحه می‌دهم؛ اما در نهایت نمی‌شود. من نمی‌توانم ‌بیایم به مردم بگویم با فلان قوه دعوا کرده‌ام و... روحانی یادآور شد: یکسری مسائل در کشور کلان‌تر است و هماهنگی کل نظام را می‌طلبد طرح این مسائل برای مردم به وحدت کلی ما کمک نمی‌کند و شکاف‌های ملی را بیشتر می‌کند. وی همچنین گفت: از سال ۴۱ به‌عنوان سرباز کنار انقلاب بودم؛ اما کار من عمدتا فرهنگی بوده است. سبقه امنیتی من بیشتر می‌چربد؛ اما من دنبال کار علمی و فرهنگی هستم و دیگر سمت خاصی از فردا ندارم.