براساس آمارهای موجود، آنچه در حال حاضر به‌عنوان آلودگی هوا از آن یاد می‌شود، بیشتر ذرات معلق هستند، ذراتی که ۷۰درصدشان از طریق خودروها ایجاد می‌شود. در این بین، خودروهای سواری شخصی تنها ۴/ ۱ درصد سهم دارند و این در شرایطی است که تقصیر اصلی بر گردن خودروهای سنگین با سهم ۴/ ۲۲ درصدی است. این خودروها آلودگی بسیار زیادی را به وجود می‌آورند، به‌خصوص آنکه بخش قابل توجهی از آنها فرسوده بوده و طبعا چند برابر آلودگی ایجاد می‌کنند.

از سوی دیگر اما اتوبوس‌های بخش خصوصی نیز ۲/ ۱۸ درصد در آلودگی هوا سهم داشته و از آن سو اتوبوس‌های عمومی شهری هم ۶/ ۱۲ درصد در تار شدن هوای کلان‌شهرها به‌خصوص پایتخت، نقش‌آفرینی دارند. در ادامه اما موتورسیکلت‌ها نیز با سهمی ۵/ ۱۰ درصدی، مینی‌بوس‌ها با سهمی ۲/ ۴ درصدی و تاکسی‌ها هم با سهمی یک درصدی، در آلوده شدن هوا نقش ایفا می‌کنند.در چنین شرایطی اما اندیشکده امیرکبیر پیشنهادهایی را برای مقابله با بحران آلودگی هوای این روزهای کشور مطرح می‌کند، از جمله «ایجاد محدودیت برای تردد خودروهای فرسوده» و «الزام و پایش دائمی نصب فیلتر دوده روی تمامی خودروهای حمل‌و‌نقل عمومی» و همچنین «تسریع اسقاط خودروهای فرسوده.»همچنین این اندیشکده معتقد است اقداماتی مانند «ممنوعیت تردد خودروهای سواری با سن بیش از ۲۰ سال طی یک سال آینده» و «نوسازی ناوگان اتوبوس حمل‌و‌نقل عمومی درون شهری طی دو سال آینده» و «ممنوعیت تردد کامیون‌های با سن بیش از ۱۵ سال در معابر شهری»، از جمله دیگر راهکارهایی است که با اجرای آنها می‌توان به کمرنگ شدن بحران آلودگی هوا (نه فقط برای امسال، بلکه برای سال‌های آتی) امیدوار بود.