بریت ریس اندرسون، رئیس کمیته نوبل در جریان اعلام این جایزه گفت: «این سازمان به‌دلیل تلاش‌هایش برای جلب توجه به پیامدهای فاجعه‌بار استفاده از هر گونه تسلیحات هسته‌ای و پیشگامی در تلاش‌ها برای دستیابی به معاهده‌ای برای ممنوعیت چنین سلاح‌هایی، این جایزه را دریافت می‌کند.» او افزود که ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که خطر استفاده از سلاح‌های هسته‌ای بیش از هر زمان دیگر است.

بئاتریس فین، مدیر اجرایی کارزار بین‌المللی محو سلاح‌های هسته‌ای در سوئیس درباره فعالیت و هدف این نهاد گفت: «فکر می‌کنم در میان‌مدت نمی‌توان شاهد یک پیشرفت قابل ملاحظه در این زمینه بود، اما اگر به تاریخ نگاه کنیم، جامعه بشری گرد هم آمده و کارهای بزرگی انجام داده است. ما در تاریخ پایان تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی را داریم. ما شاهد اتحاد برای دادن حق رای به زنان یا پایان دادن به بردگی بودیم. ما استفاده از سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیک یا مین و بمب‌های خوشه‌ای را ممنوع کرده‌ایم. در نتیجه می‌توانیم به‌عنوان انسان بهتر عمل کنیم. وقتی در میانه یک روند هستیم، تصور آینده سخت است، اما روندی در جریان است که درحال پیشرفت است. روندی که در آن این‌گونه سلاح‌ها و استفاده از آن غیرانسانی و تبعیض‌آمیز قلمداد می‌شود.»

به نوشته لس‌آنجلس‌تایمز، بئاتریس فین همچنین تصریح کرد: این جایزه پیغامی برای کشورهایی است که دارای سلاح اتمی هستند و داشتن بمب اتم را معادل امنیت می‌دانند. او گفت که دیگر داشتن سلاح اتمی به این بهانه قابل قبول نیست. او افزود: ما دیگر از این دلیل حمایت نخواهیم کرد. ما آن را دیگر توجیه قابل قبول نمی‌دانیم. ما نمی‌توانیم به صراحت قتل عام صدها هزار نفر را به نام امنیت بپذیریم. این چیزی نیست که برای شما امنیت ایجاد کند.

کارزار بین‌المللی محو سلاح‌های هسته‌ای، که مقرش در سوئیس است، خود را به‌عنوان ائتلافی از گروه‌های غیردولتی و مردم‌نهاد در بیش از ۱۰۰ کشور جهان معرفی می‌کند. این نهاد فعالیت خود را از استرالیا آغاز کرده اما از سال ۲۰۰۷ رسما در وین اعلام موجودیت کرده است.