در عمل، انسجام و همبستگی مردم با ایده خاص «نژاد» به مثابه مفهوم بیولوژیکی تضمین می‌شود، حتی اگر این از سوی بیشتر شبه‌نظامیان فورزا نووا که مورد مصاحبه قرار گرفتند، انکار شود. البته همه مصاحبه‌شوندگان از مفهوم نژاد بیولوژیک سخن به میان نمی‌آورند. کاساپوند اما بر تمایزات فرهنگی اصرار دارد که مرزهای کشورها و گروه‌ها را برجسته می‌کند. افزون بر این، آنها یک جهان‌شمولی ایدئولوژیک را بیان می‌کنند که نافی نژادپرستی بیولوژیکی است. کاساپوند ایده «برادری ایدئولوژیک» را مطرح می‌کند که فراتر از نژاد می‌رود؛ نوعی فاشیسم بین‌المللی که سفید و سیاه را گرد هم می‌آورد.  

در پس جهانی شدن، نیروهای سرمایه‌داری و مالی خوابیده‌اند. این نیروها همچنین در پس مهاجرت غیرقابل کنترل هم هستند. چنانکه یک شبه‌نظامی فورزا نووایی از رم چنین می‌گوید: «مهاجرت عیب و خطای نظام سرمایه‌داری است؛ شرکت‌هایی چندملیتی که از کشورهای جهان سوم بهره‌برداری می‌کنند، این مردمان را وادار به مهاجرت می‌کنند و سپس از آنها سوءاستفاده می‌کنند. این مردمان نمایاننده یک نیروی کاری است که بیش از کارگران ایتالیایی مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرند و موجب رقابت میان کارگران ایتالیایی می‌شود.»

یک شبه‌نظامی دیگر موضع فورزا نووا در مورد مهاجرت را چنین تبیین می‌کند: «گفتمان ما در مورد مهاجرت بسیط و گسترده است... ما معتقدیم که علت جریان‌های مهاجرت سیاست خاص لیبرالی بوده است و همراستا با مافیا به این معنا که مردم را در بردگی نگه می‌دارند... نیروی کار ارزان از وضعیت‌های نومیدانه و بسیار سخت برمی‌خیزد. چه کسی مناسب این وضعیت است؟ کارآفرینانی که غیررسمی به آنها می‌پردازند و مافیاها... ما به مهاجرانی که با قایق می‌آیند حمله نمی‌کنیم زیرا آنها واقعا نومید و بیچاره هستند... ما مسیحی هستیم... نمی‌توانیم بگوییم... آنها را در دریا بمباران می‌کنیم (چنانکه اتحادیه گاهی چنین می‌کند)، این عوامانه است. ما چیز دیگری می‌گوییم... ما باید در کشور خودشان به آنها کمک کنیم.»

کاساپوند نیز رشد مهاجرت را به سازمان‌های مختلف زیرزمینی پیوند می‌دهد که نظام‌های فاسد واقعا نمی‌خواهند آنها را از میان ببرند. شعار «علیه مهاجرت نه علیه مهاجران» استدلال‌های فورزا نووا و کاساپوند در مورد سیاست‌های مهاجرتی را خلاصه می‌کند. مهاجرت به منزله پیامد جهانی شدن، فقیر کردن کشورهای مبدا و ایجاد تنش در کشورهای مقصد تلقی می‌شود. هم کاساپوند و هم فورزا نووا معتقد به توسعه کشورهای مبدا از طریق همکاری بین‌المللی هستند (کاساپوند NGO ای برای همکاری در کنیا دارد). هر دو سازمان معتقدند که ایتالیا نمی‌تواند تعداد فعلی مهاجران را به‌دلایل اقتصادی و اجتماعی حمایت کند. بر مبنای این تحلیل، دستور کار سیاسی فورزا نووا ممنوعیت کامل مهاجرت و ترغیب به بازگشت است: «تا جایی که به مهاجرت مربوط است، همواره روشن گفته‌ایم: ممنوعیت کامل و بازگشت انسان‌دوستانه کسانی که به لحاظ غیرقانونی در سرزمین ما هستند به نفع ماست. ببینید، دوست نداریم نژادپرست یا دیگرهراس از ما نام برده شود. کلمه دیگرهراسی در لغت یعنی ترس از خارجیان. ما از دیگران ترس نداریم... اما برای مثال در شهری مانند فلورانس مهاجران غیرقانونی را می‌بینیم که بدون شأن و کرامت زندگی می‌کنند... در خانه‌های مقوایی زیر پل‌ها درهم چپیده‌اند. ما می‌گوییم که مهاجری که به ایتالیا می‌آید باید با کرامت زندگی کند و از اینکه نمی‌توانیم این کار را انجام دهیم خسته شده‌ایم زیرا در این برهه زمانی ایتالیا حتی برای شهروندان خودش هم کار ندارد» (مصاحبه با یک شبه‌نظامی فورزا نووا، فلورانس).

پیشنهادات کاساپوند هم مشابه است: «اکنون خواهان پایان کامل مهاجرت هستیم زیرا ایتالیا به لحاظ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نمی‌تواند چنین جریان بزرگی از مهاجرت را در خاک خود تحمل کند. البته ما مخالف بازگرداندن اجباری مردمی هستیم که از قبل اینجا بوده‌اند، زیرا هم اکنون متاسفانه یا خوشبختانه، بسته به نوع نگاه‌تان، آنها... ایتالیایی نیستند یعنی زاده ایتالیا نیستند بلکه «ایتالیایی شده» هستند و بازگرداندن اجباری آنها به کشورشان اقدامی خشونت‌بار است اما معتقد به پایان دادن کامل به جریان‌های مهاجرتی در آینده هستیم» (مصاحبه با یک شبه‌نظامی کاساپوند، فلورانس).

مساله «اصل خاک» (Jus Soli)

شبه‌نظامیان فورزا نووا بر جایگاه «ممتاز» مهاجران بیش از کاساپوندی‌ها تاکید و اصرار دارند: «ما علیه مهاجران نیستیم (بیایید با آن روبه‌رو شویم) زیرا به آنها حقوق و امتیازاتی اعطا می‌شود. این منطقی است که آنها این امتیازات و حقوق را بپذیرند... تقصیر گردن نهادها و موسساتی است که به هزینه ایتالیایی‌ها و حتی به هزینه خودشان از آنها حمایت می‌ورزند زیرا خانواده‌هایی هستند که از رای دادن به «حزب دموکراتیک» یا «حزب بازسازی کمونیست» ایتالیا به همین دلیل خودداری می‌ورزند» (مصاحبه با یک شبه‌نظامی فورزا نووایی، پیتزا).