بخش شصت و سوم
آفتاب‌پرست‌های چشم آبی
ارتباطات، سبک رهبری و اظهارات سیاسی پوپولیست‌های دست راستی
حزب پوپولیستی «مردم دانمارک» (DPP) طی دهه گذشته به شکل ماهرانه‌ای از شعارهای ساده، صریح و مستقیم و نمادهای بصری در پوسترهای انتخاباتی در رسانه‌ها و در اینترنت و فضای مجازی برای رساندن پیام حزب به دیگران استفاده کرده است مانند: «سرزمین تو- انتخاب تو» و «ما به‌خاطر کرون دانمارک و سرزمین پدری به دانمارک رای می‌دهیم.» رهبر سابق «پیا کجارسگارد» نقش رسانه‌ای اصلی یافته و تصویری از خود طی سالیان گذشته ارائه داده به‌عنوان زنی «که خود را وقف مردم و برای مردم کرده است» که می‌تواند به مسائل و موضوعاتی که محل نگرانی «اهل دانمارک» است بپردازد. «کجارسگارد» اولین سیاستمدار زن در دانمارک بود که یک حزب سیاسی به راه انداخت و تقریبا برای دو دهه تنها زنی بود که یک حزب دست راستی رادیکال و پوپولیست را در اروپا رهبری می‌کرد. مسلما او نماد رهبر پوپولیست کاریزماتیک است که می‌تواند پیروانی را جذب و به موفقیت سیاسی و قدمت در رهبری دست یابد.
مشخصه سبک و سیاق [رهبری] «لارس هدگارد»، رهبر TS، برانگیزاننده، متضاد و پرمناقشه و اغلب با لفاظی‌های افراطی و حاشیه‌ای همراه است: مواضع رادیکال او در مورد اسلام و مسلمانان، در مورد نفرت‌پراکنی و «دیگرسازی» صریح تر از مواضع DPP است. در سال ۲۰۱۱، هدگارد به‌خاطر سخنرانی‌های نفرت‌پراکنانه‌اش و اظهاراتش در مورد «دختران در خانواده‌های مسلمان» براساس آنچه اصطلاحا «پاراگراف نژادپرستی» [§۲۶۶b، پاراگراف نژادپرستی که در قانون کیفری دانمارک بیان شده اظهار می‌دارد: «هر کسی که آشکارا یا با نیت اظهاراتی بیان کند یا اطلاعاتی را در انظار عموم پخش کند که به واسطه آن گروهی از افراد تهدید شوند، به آنها توهین شود یا کرامت‌شان به‌خاطر نژادشان، رنگ پوست‌شان، منشأ ملی یا قومی‌شان، باور یا جنسیت‌شان بی‌اعتبار شود باید محکوم به جریمه یا دو سال زندان شود.» Stk.۲.. اگر چنین اظهاراتی شکل تبلیغ عمومی به خود بگیرد، تعیین حکم مناسب ضرورت بیشتری می‌یابد] در «قانون کیفری دانمارک» نامیده می‌شود تحت پیگرد قرار گرفت. او در دادگاه بدوی در سال ۲۰۱۱ متهم شناخته شد اما در سال ۲۰۱۲ از سوی دادگاه عالی و پس از این ادعا که اظهاراتش طی یک جلسه خصوصی مطرح شده و قرار نبوده عمومی شود تبرئه شد. نوشته‌ها و آثار TS اغلب به آزادی بیان می‌پردازد و عمدتا – اگر نه انحصارا- اسلام (را به‌عنوان یک دین) و اسلامگرایی را هدف گرفته و اقلیت‌های مسلمان را به‌عنوان دشمنان درونی در جامعه غربی معرفی می‌کند.
مصاحبه‌های ما نشان می‌دهد که هر دو سازمان از نقش خود و نقشی که رسانه‌های اصلی در عرصه ارتباطات سیاسی ایفا می‌کنند، کاملا آگاه هستند. تمام مخبرین ما خود را با عنوان مدافعان سرسخت آزادی بیان و حامی لغو «پاراگراف نژادپرستی» توصیف می‌کنند که نژادپرستی و نفرت‌پراکنی را از تعقیب کیفری مصون می‌سازد. این موضع با دفاع قوی و غیرمتعارف از انتشار کاریکاتورهایی از پیامبر در «Jyllands-Posten» در سپتامبر ۲۰۰۵ و «حق آزار» اقلیت‌های مذهبی/ مسلمان مرتبط است. وقتی از مخبرین در مورد اتهاماتی که به‌خاطر نگرش‌های صریح نژادپرستانه و اسلام‌هراسانه‌شان با آن مواجه می‌شوند پرسیده می‌شود، جواب‌های خوبی در آستین دارند و به شیوه‌های مختلف- اما با تاثیراتی مشابه- استدلال می‌کنند که آزادی بیان «ارزشی اساسی در دانمارک و جوامع غربی» است و باید مورد حمایت و حفاظت قرار گیرد. این موضع با اظهار نظر یک عضو DPP در مورد نفرت‌پراکنی ترسیم می‌شود: «ممنوعیت قانونی علیه آزادی بیان یا «پاراگراف نژادپرستی» مشکلی بزرگ است زیرا آزادی بیان را ممنوع می‌سازد؛ اما جدا از این، هیچ مشکلی با آزادی بیان در دانمارک وجود ندارد. یک جامعه باز [کارل پوپر] و بحث از یک دانمارک باز به جلوگیری از افراط‌گرایی و نونازی‌گری کمک کرده در قیاس با آنچه که در سوئد رخ داده است... صحبت در مورد نژادپرستی مزخرف است... این بحث از نژادپرستی یا نژاد نیست. با نژادپرستی به‌عنوان یک ایدئولوژی متوسل نمی شوم. مفهوم اسلام‌هراسی هم مزخرف است. این یک تبیین «شبه فرویدی» است که از آن انتقاد می‌کنید، چیزی است که باید از آن هراس داشته باشید... کلمه نژادپرستی به شکلی از جنگ صلیبی تبدیل می‌شود که در آن همه چیز در ارتباط با آنچه که نژادپرستی می‌تواند معنا دهد- جدا از اینکه در مورد تفاوت‌های بیولوژیکی باشد یا نه- کنار هم قرار داده می‌شود. اگر شما منتقد اسلام باشید، برچسب نژادپرستی به شما زده می‌شود. این ادراکی ایدئولوژیک از آن چیزی است که این کلمه معنا می‌دهد و این یک مزخرف تمام عیار است.»
ارسال نظر