مصاحبه‌شوندگان هر سه حزب یک سیاست مشترک و ضددولتی دارند. اعضای سپیده طلایی به انجام اقدامات مربوط به خشونت عریان علیه «دیگری» متهم شدند. همان‌طور که «لازاریدیس» و «اسکلپاریس» استدلال کرده‌اند «حامیان این حزب از زمانی که این حزب وارد سلسله مراتب مناصب ملی شد به تشدید جرائم مرتبط با نفرت متهم شدند مانند حمله و ضرب و شتم مهاجران، غارت یک مرکز اجتماعی متعلق به مهاجران، به هم ریختن غرفه‌های موجود در بازار و شکستن پنجره مغازه‌های مهاجران.»   

چنانکه نویسندگان خاطرنشان می‌کنند «سپیده طلایی نه تنها مهاجران را هدف گرفته بلکه خشم و نفرت خود را نیز بر سر محلی‌هایی که با ایدئولوژی و رویه افراطی‌شان مخالفند خالی می‌کنند.» «ظهور سپیده طلایی و افراط‌گرایی در یونان را می‌توان به‌عنوان بخشی از پدیده بزرگ‌تر فرهنگ عدم تساهل مشاهده کرد که از طریق نظام آموزشی یونان حفظ و پیاده می‌شود» (هالیکیوپولو و واسیلوپولو، ۲۰۱۳). همان‌طور که آنها تاکید می‌کنند «احساسات قدرتمند ضدمهاجرتی و ظهور راست افراطی نشان‌دهنده یک جامعه عمیقا ملی‌گراست که از سنین جوانی به سوی خشونت و تمرد سوق داده شده است. تا جایی که به تداوم‌بخشی فرهنگ سیاسی مطلوب برای افراط‌گرایی مربوط است و از طریق نظام آموزشی بازتولید می‌شود، مناسب‌ترین راه‌حل اصلاح آموزشی/ تربیتی است.» چنانکه نماینده یک سازمان ضدنژادپرست به ما گفت: «تنها از طریق آموزش و تربیت می‌توان با نژادپرستی مبارزه کرد.»

 تشدید خشونت از سوی جوخه‌های اقدام سپیده طلایی در ژانویه ۲۰۱۳ منجر به قتل یک جوان ۲۷ ساله پاکستانی به نام «سجاد لوکمان» [Sahjat Lukman] از سوی دو عضو سپیده طلایی شد (آنها سپس متهم و مجرم شناخته شدند). حتی پیش از این، پس از انتخابات ملی سال ۲۰۱۲، یک کنشگر برجسته از «مرکز اجتماعی مهاجران» در آتن به ما گفت که آنگاه که اعضای سپیده طلایی وارد پارلمان شدند حملات نژادپرستانه در مرکز آتن به نقطه اوج رسید.