اروپا درحال رجعت به دهه ۱۹۳۰ است
پاتوق فرانسوی برای سامی‌ستیزی
«آدام نوزیتر»، گزارشگر نیویورک‌تایمز در ۲۷ جولای در این مورد نوشت به‌نظر می‌رسد فرانسه درحال تبدیل شدن به پاتوقی برای یهودستیزی است. فرانسه سابقه دردناکی از یهودی‌ستیزی دارد. بدترین روزهای یهودستیزی مربوط به دهه ۳۰ است؛ یعنی زمانی که این کشور در جنگ جهانی دوم به اشغال آلمان در آمده بود. اما در ماه‌های اخیر بحث‌های داغی به راه افتاده و بسیاری از مفسران و تحلیلگران از «یهودستیزی جدید» سخن به میان می‌آورند. گروه‌های یهودی و محققان دانشگاهی هم درحال یافتن «رد»ی از موج جدید اقدامات یهودستیزانه در فرانسه‌ای هستند که اقلیت‌های دینی همچنان درحال افزایش است. «آدام نوزیتر» می‌نویسد تقریبا ۴۰ درصد از اقدامات خشنی که با انگیزه نژادی یا مذهبی در سال ۲۰۱۷ انجام گرفت علیه یهودیان بود اگرچه یهودیان کمتر از یک درصد جمعیت فرانسه را تشکیل می‌دهند. اقدامات یهودستیزانه از سال ۲۰۱۶ به این‌سو با افزایشی ۲۰ درصدی مواجه شده؛ افزایشی که وزارت کشور فرانسه آن را «امری که ذهن را به خود مشغول داشته» معرفی می‌کند.
در سال ۲۰۱۱، دولت فرانسه دسته‌بندی کردن کسانی را که مسوول اقدامات یهودستیزانه بودند متوقف کرد و این باعث شد ردیابی ریشه‌ها و منشأ آنها دشوارتر شود. اما پیش از آن، براساس تحقیقی از سوی یک دانشگاهی برجسته، بنیادگرایان بزرگ‌ترین گروهی بودند که عامل این خشونت‌ها تلقی می‌شدند. برای دولت فرانسه، این مساله فوق‌العاده پیچیده است زیرا روی گسل‌های مذهبی و قومی و اعصاب سیاسی این کشور قرار دارد. فرانسه بزرگ‌ترین جمعیت یهودی و مسلمان در اروپا را در خود دارد بنابراین، مسلمانان هم با تبعیض شغلی و هم با رفتار تبعیض‌آمیز از سوی پلیس مواجهند. رهبران فرانسه از این هراس دارند که مبادا جانب یکی را علیه دیگری بگیرند یا تایید کنند که ستیز مسلمان- یهودی وجود دارد. انجام این کار یعنی نقض یکی از ستون‌های فرانسه؛ ستونی که براساس آن مردم براساس نژاد یا مذهب دسته‌بندی نمی‌شوند بلکه به منزله شهروندان فرانسوی که در برابر قانون یکسان هستند تلقی می‌شوند. «ژروم فورکت»، که در کنار همکارش «سیلوین مانترناخ» کتاب جدیدی با عنوان «سال جدید در بیت‌المقدس، یهودیان فرانسه و یهودستیزی» نوشت و از سوی بنیاد «ژان ژوره» - اندیشکده‌ای مرتبط با حزب سوسیالیست- منتشر شد می‌گوید:«ما همگی شهروندان جمهوری هستیم... اما در عمل چنین نیست.»
فورکت می‌گوید: «تمام سیاستمداران از زندگی در کنار هم می‌گویند و در مقابل، گروه‌بندی‌های دوفاکتویی مبتنی بر فرهنگ و اجتماع داریم. تایید این یعنی تشخیص شکست یا گسست از مدل فرانسوی.»
«گونتر جیکلی»، مورخ آلمانی در دانشگاه ایندیانا که مطالعه گسترده‌ای از یهودستیزی در اروپا انجام داده، این پدیده را در مقاله‌ای در روزنامه لوموند «به‌شدت آشکار» نامید. او در این مقاله نوشت، در ۱۶ نظرسنجی طی ۱۲ سال گذشته در اروپا «یهودستیزی در میان بنیادگرایان به‌شدت بالاتر از سایرین بود». او در مصاحبه‌ای گفت:«این نوعی هنجار یهودستیزی است که نگاهی منفی به یهودیان دارد.» رهبران اقلیت‌های دینی در فرانسه از این اتهامات ابراز ناراحتی کرده‌اند. گزارشگر نیویورک‌تایمز می‌افزاید این رهبران یافته‌های دقیق محققان را رد کرده و استدلال می‌کنند که تکیه کلام «یهودستیزی جدید» به اشتباه تقصیر را گردن دیگران می‌اندازد آن هم در زمانی که اسلام‌ستیزی در فرانسه و دیگر جاهای اروپا درحال افزایش است. در فاصله ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ هم اقدامات خشونت‌بار علیه ۵۰۰ هزار یهودی فرانسه فزونی گرفت و هم جرائم مرتبط با نفرت‌پراکنی علیه ۶ میلیون مسلمان فرانسوی افزایش یافت.
بیش از ۵۰ هزار یهودی از سال ۲۰۰۰ به این سو به اسرائیل مهاجرت کرده‌اند و این قابل مقایسه است با ۲۵ هزار یهودی فرانسوی که در فاصله ۱۹۸۲ تا ۲۰۰۰ این کشور را ترک کردند. ده‌ها هزار نفر دیگر هم حاشیه‌های پاریس و لیون را ترک کرده‌اند چراکه در این مناطق جمعیت سایر اقلیت‌های دینی درحال افزایش است. گزارشگر نیویورک‌تایمز معتقد است که هم اکنون جامعه فرانسه (منظور اقوام مهاجر در این کشور) دوقطبی شده است. اگرچه رهبران فرانسوی در خفا معتقدند ستیز میان این اقلیت‌های دینی وجود دارد اما آشکارا سخنی از ستیز مذهبی به میان نمی‌آورند. مجله The Spectator هم در گزارشی نوشت که هم اکنون فرانسه «مجمع‌الجزایری از حاشیه‌ها»ست که درحال غلبه بر متن هستند. این اقلیت‌ها به‌دلیل فقر، بیکاری و تبعیض در حاشیه‌ها سکنی دارند و به بمبی می‌مانند که هر لحظه ممکن است منفجر شود.
در ماه ژوئن، چهار فرانسوی آفریقایی‌تبار به‌دلیل حمله سال ۲۰۱۴ و ربودن یک مرد جوان یهودی و همراهش محاکمه شدند. در جلسه محاکمه، این فرد که در جایگاه متهم نشسته بود و همراهانش شروع به فریاد کردند که «یهودی‌ها پولشان را در بانک نگذارند.» مانیفستی که از سوی رئیس‌جمهوری سابق، نخست‌وزیر سابق و تنی چند از روشنفکران (یهودی و غیریهودی) امضا شد نسبت به «تصفیه قومی خاموش» هشدار داد؛ همان چیزی که فورکت آن را «پدیده بزرگ» مهاجرت داخلی می‌نامید. به دلیل برخی مصالح، رهبران فرانسوی حاضر نیستند عبارت «یهودستیزی جدید» را بر زبان آورند. اکنون جامعه فرانسه آبستن بحران است خواه رهبران فرانسوی بحران را بپذیرند خواه نپذیرند.
محققان معتقدند همبستگی قدرتمندی میان موج اقدامات یهودستیزی در فرانسه و افزایش ستیز در خاورمیانه وجود دارد. از سال ۲۰۰۰ شاهد «فوران» اقدامات یهودستیزانه در فرانسه بودیم و تعداد این اقدامات از ۸۲ مورد در سال ۱۹۹۹ به ۷۴۴ مورد در سال ۲۰۰۰ رسید. در سال‌های ۲۰۰۹- ۲۰۰۸ گزارش اقدامات یهودستیزانه در یک ماه دوبرابر شد. به این ترتیب، در سال ۲۰۱۳ هم تعداد این اقدامات ۴۹ مورد بود که در سال ۲۰۱۴ به ۱۰۸مورد افزایش یافت. در فاصله ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ هم تعداد حملاتی که علیه مسلمانان فرانسوی رخ داد از ۶۷ مورد به ۷۲ مورد رسید. تحولات اگرچه در خاورمیانه رخ می‌دهد اما ترکش‌های آن در فرانسه به این‌سو و آن‌سو پرتاب می‌شود.
ارسال نظر