«کیث برادشر» و «استیون لی میرز»، گزارشگران نیویورک‌تایمز، در ۱۴ اوت در این مورد نوشتند در روزهای اخیر مقام‌هایی از وزارت بازرگانی، پلیس و دیگر ارگان‌های دولتی کارشناسان را برای نظرخواهی در مورد طرح‌هایی برای کارگران بیکار یا تغییر زنجیره تامین کالا به کشورهای دیگر فراخوانده‌اند. با توجه به اینکه سهام روندی ریزشی گرفته و پول این کشور نیز از نیمه آوریل به این سو ۹ درصد در برابر دلار ریزش داشته است، سانسورها موجب حذف انتقادات در فضای مجازی شده به‌ویژه انتقاداتی که رهبری و مدیریت شی‌جین‌پینگ را هدف گرفته بود. «برادشر- لی میرز» می‌نویسند در مقابل، رسانه‌های دولتی به‌دنبال ترویج «خطی دولتی» هستند و مقام‌ها هم می‌کوشند تا استفاده از عبارت «جنگ تجاری» را محدود سازند. با این حال، مناقشات سیاسی بر سر چگونگی تقویت اقتصاد گاه وارد فضای عمومی و رسانه‌ای شده و گاه باعث می‌شود رسانه‌ها به‌دلیل دامن زدن به بحث تقویت اقتصادی یا رشد اقتصادی چین مورد حمله قرار ‌گیرند.

اگر جنگ تجاری رو به وخامت برود- که ترامپ تا کنون نشانه‌ای از عقب‌نشینی نشان نداده است- برخی نگرانند که اعتماد عمومی چینی‌ها به اقتصاد دچار تکانه‌های شدید شود و این کشور در معرض مشکلات جدی‌ای بیش از کاهش صادرات قرار بگیرد. داده‌های جدید اقتصادی نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری رشد اندکی داشته است. هم اکنون این ترس در چین احساس می‌شود که ممکن است بحران مالی در ترکیه به دیگر کشورها هم تسری یابد.

رهبران چین استدلال می‌کنند که می‌توانند از این بن‌بست تجاری با آمریکا در آیند. در واقع، نظام سیاسی اقتدارگرا در این کشور می‌تواند با سرکوب مخالفان منابع را به سرعت به سوی مسیر دلخواه هدایت کند. انتظار چینی‌ها این است که ترامپ پس از مدتی در مخمصه و فشار داخلی از سوی رای‌دهندگانی قرار گیرد که از مزاحمت‌های تجاری او احساس ناراحتی می‌کنند. اما حزب کمونیست هم به نوبه خود آسیب‌پذیر است. این حزب به رشد نیازمند است تا انحصار خود بر قدرت را حفظ کند. دغدغه حزب اکنون جلوگیری از بی‌ثباتی اجتماعی است. سیاست «مرد قدرتمند» رئیس‌جمهور چین ممکن است تصمیم‌گیری کارآمد را با تعویق مواجه سازد. نشانه‌های این مساله این است که مقام‌ها اخبار بد را به او نمی‌رسانند، در رساندن تصمیمات به او تاخیر می‌کنند و به‌شدت به دستورات خوب یا بد او عمل می‌کنند.

نویسندگان نیویورک‌تایمز به مقام‌های چینی توصیه می‌کنند که پکن باید تغییر مسیر دهد. ممکن است تعرفه‌های تجاری ترامپ ماه‌ها یا سال‌ها طول بکشد و دسترسی چین به بازارهای آمریکا محدودتر شود. شی‌جین‌پینگ ظاهرا طرحی برای کاهش خطرات یا تشویق ترامپ به مذاکره ندارد. «چن دینگ دین»، استاد روابط بین‌الملل در دانشگاه جینان در شهر جنوبی گوانگژو می‌گوید: «برخی در درون دولت استدلال می‌کنند که چین باید در مسیری تهاجمی‌تر قرار گیرد و ترامپ را در موضعی دفاعی قرار دهد در حالی که برخی دیگر پیشنهاد دادن امتیازات به آمریکا را ارائه می‌کنند تا به این وسیله از گلایه و شکایت آمریکا کم کنند.

این انفعال و بی‌تصمیمی باعث شده برخی مانند «ویلی وو لاپ»، ناظر تحولات چین در دانشگاه چینی هنگ‌کنگ، به این نتیجه برسند که «تمام این مسائل باعث شده که انحصار شی بر قدرت سست‌تر شود. او نمی‌تواند کارویژه‌های خود را به‌عنوان حکم نهایی که اختلافات میان مشاوران نزدیک خود را حل و فصل می‌کند انجام دهد.» برخی می‌گویند موضع «شی» در خطر قرار گرفته است. مناقشات تجاری در کنار رسوایی بر سر واکسن‌های آلوده و اعتراض بر سر کاهش سرمایه‌گذاری موجب جسور شدن برخی منتقدان شده و تمرکز قدرت در دست «شی» را به باد انتقاد گرفته‌اند.