باراک اوباما، رئیس‌جمهوری سابق آمریکا که در سال ۲۰۰۸ با جان مک‌کین برای ورود به کاخ‌سفید رقابت کرد با صدور بیانیه‌ای به مرگ او واکنش نشان داد و نوشت: من و جان مک‌کین از دو نسل متفاوت، دو دیدگاه متفاوتیم و در بالاترین سطح سیاسی روبه‌روی هم رقابت کرده‌ایم. اما در یک چیز با هم مشترک بودیم. در ایدئولوژی که چندین نسل آمریکایی و مهاجران برای آن جنگیده و جان فدا کرده‌اند. این عقیده که آمریکا سرزمینی است که همه چیز در آن ممکن است. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا هم که بارها از مک‌کین به تندی انتقاد کرده بود و حتی دوران اسارات او به‌عنوان سرباز جنگی در ویتنام را به استهزا گرفته بود، در توییتر به خانواده مک‌کین تسلیت گفت. این درحالی است که منابع نزدیک به سناتور مک‌کین قبلا گفته بودند، او وصیت کرده از ترامپ در مراسم خاکسپاری‌اش دعوت نشود. خانواده مک‌کین جمعه با صدور اطلاعیه‌ای گفته بودند: او که تا همین الان هم فراتر از انتظارها برای زنده ماندن جنگیده و پیروز شده، حالا تصمیم گرفته که به روند درمان سرطان خود خاتمه دهد.

مک‌کین، ۸۱ ساله، ژوئیه سال گذشته و درحالی‌که برای یک جراحی ساده و برداشتن یک لخته خون بستری شده بود، با تشخیص یک تومور مغزی بدخیم و پیش‌رونده روبه‌رو شد. او در طول چهار دهه فعالیت سیاسی خود دو بار برای ورود به کاخ‌ سفید نامزد شد؛ اما نتوانست وارد کاخ‌‎ سفید شود. با وجود این، از او به‌عنوان یکی از محبوب‌ترین چهره‌های سیاسی آمریکا که مردم به چشم یک رهبر به او نگاه می‌کردند، یاد می‌شد. جو بایدن، معاون سابق رئیس‌جمهوری، سناتور چاک شومر، رهبر دموکرات‌ها در مجلس سنا و میچ مک‌کانل، رهبر جمهوری‌خواهان در سنا با انتشار بیانیه‌های مجزا نسبت به مرگ مک‌کین ابراز تاسف کردند. جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا هم درگذشت مک‌کین را تسلیت گفته و از او به‌عنوان یک وطن‌پرست شجاع یاد کرده است.جان مک‌کین در سال ۱۹۳۶ در یک پایگاه نظامی آمریکا در پاناما به دنیا آمد. پدر و پدربزرگش هر دو ژنرال چهار ستاره نیروی دریایی بودند. او در ۱۷ سالگی وارد دانشکده نیروی دریایی شد و بعدها به‌عنوان خلبان در جنگ ویتنام شرکت کرد. در سال ۱۹۶۷ پس از هدف قرار گرفتن هواپیمای جان مک‌کین بر فراز هانوی، با دست و پای شکسته به اسارت درآمد. ویتنامی‌ها خیلی زود فهمیدند که اسیر جدیدشان پسر فرمانده ناوگان آمریکا در خاور دور است و خواستند آزادش کنند؛ ولی جان مک‌کین زیر بار این آزادی تبلیغاتی نرفت و ۵ سال در اسارت ماند. پس از آزادی، مک‌کین ارتش را با درجه سرهنگی ترک کرد تا وارد دنیای سیاست شود. او در سال ۱۹۸۲ وارد مجلس نمایندگان شد و از ۱۹۸۷ نمایندگی آریزونا را در سنا برعهده داشت. جان مک‌کین دو بار برای رسیدن به کاخ‌سفید تلاش کرد. بار اول در سال ۲۰۰۰ در حالی که می‌تاخت تا در رقابت‌های داخلی حزب جمهوری‌خواه اوج بگیرد، انتشار شایعه‌ای که او را به داشتن یک فرزند نامشروع متهم می‌کرد، باعث شد بازی را به جرج دبلیو بوش واگذار کند. هشت سال بعد، جمهوری‌خواهان او را به نامزدی خود برای انتخابات ۲۰۰۸ انتخاب کردند تا جانشین جورج بوش شود و روبه‌روی باراک اوبامای دموکرات و جوان بایستد. این بار نارضایتی از جمهوری‌خواهان به خاطر جنگ عراق و رویارویی با باراک اوباما، نامزد تازه نفس دموکرات‌ها که صحبت از امید می‌کرد باعث شکست او شد. گفته می‌شود دقایقی بعد از مرگ مک‌کین پرچم‌های آمریکا نیمه افراشته شدند؛ حتی پرچم بالای کاخ‌سفید که سناتور مک‌کین تا آخرین روز یکی از زهردارترین منتقدان آن باقی ماند، به حالت نیمه‌افراشته درآمد.