درحالی‌که چین افزایش قدرت نظامی در مقیاس جهانی را برنامه اصلی خود قرار داده است، حالا می‌تواند برتری نظامی آمریکا در برخی نقاط حساس را به چالش بکشد. این به آن معنی است در جایی مانند پاسیفیک که آمریکا از جنگ‌جهانی دوم به این‌سو برتری خود را در نبردهای دریایی حفظ کرده و بدون چالش بوده است، حالا به مشکل بر خواهد خورد و چین که قلمرو خود را در حوزه دریایی گسترش داده است، می‌تواند دردسرهایی برای آمریکا و متحدانش ایجاد کند.  به گفته مقامات و تحلیلگران که پیشرفت‌های نظامی چین را رصد می‌کنند، چین آن نیروی نظامی که بتواند در میادین آمریکا را شکست دهد نیاز ندارد و اینکه تنها بتواند با مداخلات خود به آمریکا هزینه وارد کند برایش کفایت می‌کند. بسیاری از تحلیلگران نیز بر این باورند که چین پیش‌تر به این هدف رسیده است.  برای انجام این کار، چین با ارتقای توانایی‌های ضددسترسی‌اش که از رادار، ماهواره‌ها و موشک‌ها استفاده و اختلالاتی در پروازهای آمریکا ایجاد می‌کنند لذت می‌برد. چین همچنین به سرعت درحال افزایش توان نیروی دریایی‌اش است و با اعزام گروهی موسوم به «نیروی دریایی آبی»، به آنها اجازه دفاع از منافع رو به رشد خود و همچنین آب‌های ساحلی را داده است.  دریاسالار فیلیپ دیویدسون، فرمانده جدید آمریکا در مقر فرماندهی «ایندو-پاسیفیک» در گفت‌وگوی خود با سنا در ماه مارس نسبت به افزایش قدرت چین در این منطقه گفته بود: چین حالا این قابلیت را دارد تا در دریای چین جنوبی، با تمام سناریوهایی که محتمل بر جنگ کوتاه‌مدت است، با آمریکا مقابله کند.

این فرمانده آمریکایی چین را یک رقیب هم‌ سطح خوانده است که نه‌تنها درحال افزایش توان سلاح‌هایش برای مقابله با سلاح‌های آمریکایی است، بلکه با ایجاد قابلیت‌های بی‌همتا، از جمله در حوزه موشک‌های ضدکشتی و افزایش توانش در حوزه جنگ‌های زیردریایی تبدیل به یک قدرت چالشگر شده است. او نتیجه‌گیری می‌کند: «هیچ تضمینی نیست که آمریکا در آینده بتواند در درگیری با چین پیروز شود.» سال گذشته نیروی دریایی چین با بیشترین ناو جنگی و زیردریایی نسبت به ایالات‌متحده به بزرگ‌ترین نیروی دریایی در دنیا تبدیل شد و همچنان این کشور به ساخت‌وساز در این حوزه ادامه می‌دهد و درحال رسیدن به یک عدد قابل‌توجه است. اگرچه قابلیت و کیفیت نیروی دریایی آمریکا از چین به مراتب بیشتر است.  شی‌جین‌پینگ، رئیس‌جمهوری چین در ماه آوریل، در روزی که وظایف فرماندهی جدید نیروی دریایی این کشور در جزیره جنوبی هینان را تفویض می‌کرد، گفت: هیچ زمانی مثل حالا، کار ساخت یک نیروی دریایی قدرتمند، ضرورت نداشته است. وزیر دفاع چین هم درباره نیروی دریایی چین گفت که نیروی دریایی چینی‌ها نسبت به سال ۱۹۴۹ بسیار بزرگ‌تر شده است.  به‌رغم اینکه آمریکا جنگ اقتصادی علیه چین را مطرح کرده است، چین جنگ‌افزارهای خود را در آب‌های ژاپن، تایوان، مناطق ساحلی و صخره‌ای که هنوز جنجالی است و مناطقی از آب‌های فیلیپین و ویتنام، بی‌توجه به اعتراض این کشورها فرستاده است. زمانی که دو جنگنده آمریکایی در چند مایلی آب‌های چین به پرواز درآمدند، جنگنده‌های چینی سریعا نیروهای آمریکایی را به چالش کشیدند و اقدام آمریکا را یک اقدام تحریک‌آمیز خواندند. چین در ماه آوریل، در مورد سه ناو استرالیایی درحال عبور از دریای چین جنوبی نیز اقدام مشابهی انجام داده بود.   درست سه سال قبل بود که شی‌جین پینگ، رئیس‌جمهوری چین، در کنار باراک اوباما، رئیس‌جمهوری وقت ایالات‌متحده ایستاد و قول داد که این کشور جزایر مصنوعی را هرگز نظامی نخواهد کرد. چین اما پس از آن زمان به سمت نظامی کردن این جزایر پیش رفت واستدلال کرد که این کار لازم است زیرا آمریکایی‌ها به آب‌های چین تجاوز می‌کنند. زمانی که جیمز متیس، وزیر دفاع ایالات‌متحده آمریکا در ماه ژوئن، با شی‌جین‌پینگ دیدار کرد، رئیس‌جمهوری چین به او هشدار داد که چین حتی یک اینچ هم در باب قلمرو خود کوتاه نخواهد آمد.

  رشد نیروی دریایی چین

نیروی دریایی چین رشد خود را از سال ۲۰۰۰ آغاز کرد اما در دوره شی‌جین‌پینگ و از سال ۲۰۱۳ شتاب بیشتری به خود گرفته است. او به طرز عجیبی روی رشد نیروی دریایی چین متمرکز شده است، در عین حال که از رشد توان خود در حوزه موشکی و نیروی دریایی هم غافل نشده است. او همچنین با اتهام فساد و کاهش نیروهای سنتی دست به یک عمل تصفیه در ارتش این کشور زد. ارتش آزادی‌بخش خلق در واقع به این دلیل کوچک شد تا بخشی از هزینه‌های این کشور آزاد و در جهت مدرن کردن تجهیرات نظامی چین خرج شود. از سال ۲۰۱۵، ۳۰۰ هزار نیروی این کشور از جمله سربازان و افسران کاهش یافته‌اند و درحال‌حاضر دارای ۲ میلیون نیرو است. این رقم را با تعداد سربازان آمریکایی که ۴/ ۱ میلیون نفر است می‌توان مقایسه کرد.  درحالی‌که نیروهایی آمریکا در هر رده‌ای بالاتر از نیروهای چینی هستند اما چین به‌دنبال برتری در دیگر نقاط ارتش این کشور بوده و توان خود را در تسلیحات نامتقارن افزایش داده است تا آمریکا را در این حوزه به یک چالش اساسی بکشد. چین در واقع توان نظامی خود را در مناطقی که آمریکا آنها را «مناطق غیرقابل دسترس» می‌خواند یا خود چین آنها را «مناطق مقابله با مداخله» می‌خواند، افزایش داده است.

یکی از شاهکارهای راهبردی چین در این حوزه افزایش توان موشک‌های بالستیک به منظور مقابله با ناوهای آمریکایی است. آنها با بهبود موشک‌های بالستیک خود موسوم به «حامل قاتلان» پیشرفت‌های شگرفی در این حوزه به‌دست آورده‌اند. چین همچنین با موشک‌های دی ‌اف-۲۶ خود که از سال ۲۰۱۵ وارد تولید انبوه کرده، توانسته قابلیت‌های مهمی را برای مقابله با ناوهای آمریکایی به‌دست آورد. این موشک‌ها به مراتب کشنده‌تر و دقیق‌تر از موشک‌های «حامل قاتلان» است. تلویزیون دولتی چین در ماه آوریل ناوی از این کشور را نشان داد که ۲۲ فروند موشک دی‌اف-۲۶ را حمل می‌کند. این در حالی است که چین توان افراد نیروی دریایی خود را هم به‌شدت افزایش داده است. واسیلی کاشین، متخصص و کارشناس مسائل خاوردور در دانشگاه مسکو در روسیه می‌گوید: چین به‌زودی صاحب این‌قدرت خواهد شد که نیروهای خود را به مناطق مختلف بفرستد.