توفان بزرگ اروپاگریزی

سالوینی سمت راست، اوربان سمت چپ

مثل این می‌ماند که اولین قرار عاشقانه خیلی خوب برگزار شده باشد. ویکتور اوربان، رهبر مجارستان و ماتئو سالوینی، معاون نخست‌وزیر ایتالیا در دیداری که داشتند عاشقانه گفتند و شنیدند و به همدیگر قول دادند که بیشتر همدیگر را ببینند. بعد از این ملاقات عاشقانه که روز سه‌شنبه در شهر میلان صورت گرفت، ویکتور اوربان، نخست‌وزیری که متعهد به دیدگاه‌‌های ضدمهاجرتی است، سالوینی را همچون یک قهرمان توصیف کرد که اجازه نداده است کشتی پناهجویان آواره بر آب بر ساحل کشورش آرام گیرد و این کشتی را به نقطه‌ای دیگر فرستاد تا سایر کشورهای عضو اتحادیه اروپا در مورد آن تصمیم بگیرند. البته سالوینی نیز همچون عاشق بی‌قرار گفت که امیدوار است این اولین دیدار از دیدارهای پایان‌ناپذیرشان باشد. جوانه زدن این رابطه بین دو چهره راستگرای افراطی شاید از منظری عاشقانه باشد اما ممکن است که تکرار داستان اسب تروا برای رهبران اتحادیه اروپا باشد. رهبرانی که پیش‌تر نگرانی خود را با برگزیت اعلام کرده بودند و اینکه اتحاد اروپا مورد هدف قرار گیرد. رهبران بریتانیایی که سرسختانه خواستار جدایی از اروپا هستند، اتحادیه اروپا را متهم می‌کنند که با عدم همکاری با لندن قصد دارند تا از برگزیت یک چهره شکست‌خورده نشان دهند تا سایر کشورها جرات نکنند به سمت درهای خروجی حرکت کنند، هر چند رهبران اتحادیه اروپا این موضوع را قاطعانه رد می‌کنند.

در عین حال، جناح‌های راست چشم به پیروزی‌های بزرگ برای پیروزی در انتخابات پارلمانی اتحادیه اروپا در ماه مه دوخته‌اند. این فرصتی است که هر ۵ سال یک‌بار برای آنها پیش می‌آید و آنها قول داده‌اند از فرصت جاری برای پیروزی و تغییر خط‌مشی‌های جاری در اروپا بهترین استفاده را ببرند. مهم‌ترین وعده آنها نیز تغییرات اساسی در پذیرش مهاجران در کشورهای اروپایی است. آنچنان که آنها از فرگزیت (خروج فرانسه) و نگزیت (خروج هلند) صحبت می‌کنند و به‌نظر می‌رسد که اتحادیه اروپا با خطری جدی روبه‌رو است و از درون کسانی هستند که قصد دارند قامت این اتحادیه را خم کنند.

ژرومی ریوره، یکی از چهره‌های راست‌افراطی فرانسه که پیش‌تر با عنوان اعضای جبهه ملی شناخته می‌شدند، کاملا نسبت به انتخابات پارلمانی در اتحادیه اروپا دیدی مثبت دارد و گفته است که نتیجه این انتخابات کاملا به سود احزاب «اروپا گریز» نه «اروپا مدار» خواهد بود. او می‌گوید: من برای اولین بار این اطمینان را به‌دست آورده‌ام که انتخابات سال بعد کاملا به سود ما خواهد بود و ما اکثریت را به دست خواهیم گرفت. او البته تاکید می‌کند چنانچه نتوانند اکثریت را به‌دست گیرند اما می‌توانند یک اقلیت بسیار قوی در داخل این پارلمان شکل دهند.

محور رم- بوداپست

چیزی که این گروه‌ها تاکنون فاقد آن بودند اتحادی بود که بتوانند پارلمان اروپا را به‌دست گیرند. رابطه عاشقانه اوربان و سالوینی نشان می‌دهد که اشتهای آنها برای این اتحاد درحال افزایش است. در گذشته با اینکه پوپولیست‌های ضدتشکیلاتی از اتحادیه اروپا گله و شکایت داشتند اما با یکدیگر نیز به‌شدت درگیر بودند. برای مثال، مجارستان و ایتالیا، در سال ۲۰۱۶ بر سر مباحث مهاجرتی چندین بار با یکدیگر درگیری داشتند. ایتالیا به‌عنوان یکی از نخستین جبهه‌های پناهجویان بارها با مجارستان بر سر پذیرش تعدادی از مهاجران درگیری داشت. این درحالی است که مجارستان جزو کشورهایی بود که پس از سرریز شدن پناهجویان به اروپا در سال ۲۰۱۵،خواستار اعمال سیاستی شده بود که هیچ مهاجری را نپذیرد. در این شرایط اما بیشتر کشورهای اروپایی پذیرفته بودند که تحت قاعده اتحادیه اروپا تعدادی از مهاجران را بپذیرند اما مجارستان به همراه تعداد دیگری از کشورهای اروپای شرقی زیر بار این مساله نرفت.

همکاری‌های دوجانبه مانند احزابی که دیدگاه‌های شبیه یکدیگر دارند، مردمی که مایل نیستند در پای صندوق‌های رای حضور پیدا کنند می‌تواند توفانی دهشتناک به راه بیندازد. گفتنی است در سال ۲۰۱۴، تنها ۴۲ درصد برای حضور در پای صندوق‌های رای ثبت‌نام کردند و عدم حضور مردم ساکن در کشورهای عضو اتحادیه اروپا در پای صندوق‌های رای می‌تواند این توفان را تسریع کند.

دورو فانتسکیو، کارشناس مسائل اتحادیه اروپا به سی‌ان‌ان می‌گوید: احزاب اروپا گریز، در انتخابات پارلمانی اتحادیه اروپا بهتر از انتخابات ملی عمل می‌کنند، برای اینکه قاطبه اروپایی‌ها فکر می‌کنند اهمیت انتخابات پارلمان اتحادیه اروپا کمتر از انتخابات ملی و محلی‌شان است. احزاب اروپاگریز تمایل دارند در انتخابات اتحادیه اروپا به‌طور جدی حضور پیدا کنند و آن نیز به این دلیل مشخص است تا سیاست‌های اتحادیه اروپا را به چالش بکشند. سیستم پارلمان اتحادیه اروپا از احزاب حاشیه‌ای نیز سود می‌برد. احزاب در اینجا می‌توانند نسبت به انتخابات ملی حضور گسترده‌تری داشته باشند و قوانین دست و پاگیری برای آنها وجود ندارد. برای مثال حزب ملی‌گرای فرانسه خود را برای حضوری گسترده در انتخابات پارلمانی آماده کرده است.

حضور رهبران راست افراطی می‌تواند بسیار خطرناک‌تر از آن چیزی باشد که تاکنون تصور می‌شدند. برخی هشدار می‌دهند راهیابی راست‌افراطی‌ها به پارلمان اتحادیه اروپا می‌تواند به توافقات پیشین جهانی نیز لطمه وارد کند. جان استیوارت اگنیو، یکی از رهبران راست افراطی در بریتانیا می‌گوید که مشخص شده است لطمه آسیب‌های انسانی به تغییرات آب و هوایی ناچیز بوده است. او می‌گوید که راست‌های ‌افراطی‌ می‌توانند در این دوره قانون مبارزه با تغییرات آب و هوایی را تغییر دهند.

فانتسکیو می‌گوید که احزاب اروپاگریز ممکن است نتوانند پارلمان اتحادیه اروپا را به دست گیرند اما این به معنی آن نیست که نفوذشان رو به کاهش است. در اتحادیه اروپا تسخیر تعداد اندکی از کرسی‌ها می‌تواند تاثیرات عمیقی برجا بگذارد. این کارشناس می‌گوید: نیازی نیست که اکثریت را در پارلمان به دست بیاورید تا در تعیین خط‌مشی‌های ناحیه یورو تاثیرگذار ظاهر شوید، در این زمینه فقط کافی است یک اقلیت قدرتمند تشکیل دهید. یک اقلیت قوی می‌تواند مانع تعیین خط‌مشی‌های جدید شود. در عین حال که حضور این اقلیت قدرتمند می‌تواند زمینه‌ساز پیروزی‌های بزرگ آنها در آینده باشد. فانتسکیو تصریح می‌کند: انتخابات اروپا پایان یک فیلم یا جهان نیست، بلکه آغاز آن است. اما در این میان سوال‌های مهم‌تری وجود دارد که باید به آنها پاسخ داده شود. از جمله اینکه آیا آنها می‌توانند بیشتر هماهنگ شوند. آیا حضور خوب آنها می‌تواند زمینه‌ساز حضور عالی آنها در انتخابات ملی باشد. آیا آنها می‌توانند نفوذ خود را در به داخل کشور و حکومت‌هایشان گسترش دهند. آیا آنها می‌توانند به اتحادیه اروپا در جهت مطامع‌شان فشار بیاورند. برخی از کارشناسان می‌گویند حضور جهش‌یافته آنها در انتخابات آتی مدیون استیو بنن، مشاور سابق ترامپ و یکی از راست‌افراطی‌های ایالات‌متحده است. بنن قصد دارد به دست‌راستی‌ها کمک کند تا انتخابات آتی را پیروز میدان شوند. او بارها تور اروپایی گذاشته و با رهبران اروپایی که دارای عقاید دست راستی هستند، دیدار داشته است. او هدفش ایجاد یک «گروه بزرگ» برای به چالش کشیدن اتحادیه اروپا است.

بنن در یک مصاحبه با دیلی بیست تاکید کرده است: هر کسی می‌داند انتخابات ماه مه بسیار مهم است. این مهم‌ترین تغییر چهره اروپا می‌تواند باشد که قادر است مهمانی داووس را به هم بزند. جایی که نخبگان لیبرال هر سال در سوئیس گرد هم می‌آیند.