«دیوید کرک پاتریک»، گزارشگر نیویورک‌تایمز در گزارش ۲۸ دسامبر خود نوشت چند شبه‌نظامی سودانی و چند قانون‌گذار این کشور گفته‌اند که بالغ بر ۱۴ هزار شبه‌نظامی سودانی در یمن در ۴سال گذشته در کنار شبه‌نظامیان محلی هم‌پیمان با عربستانی‌ها جنگیده‌اند. در عین حال تقریبا همه این شبه‌نظامیان سودانی متعلق به منطقه‌ فقیر و جنگ‌زده دارفور بوده‌اند؛ جایی که طی ۱۰ سال جنگ داخلی در آن ۳۰۰ هزار نفر کشته و ۲/ ۱ میلیون نفر آواره شدند. براساس این گزارش، عربستان سعودی در سال ۲۰۱۶ اعلام کرده بود در صورتی که سودانی‌ها به نیروهای سعودی در یمن ملحق شوند ۱۰ هزار دلار به آنها خواهد داد.  اکثر این افراد متعلق به یک نیروی شبه‌نظامی قبیله‌ای به نام نیروهای پشتیبانی سریع بودند که قبلا به اسم نیروی جنجوید شناخته می‌شدند.

این افراد به شرکت در جنایاتی نظیر تجاوز سیستماتیک به زنان و دختران، کشتار کورکورانه و دیگر جنایات جنگی در جنگ دارفور متهم هستند و با سابقه‌های این جنایات اکنون رهبری نیروهای استقراریافته در یمن در چارچوب یک کمپین رسمی‌تر و سازمان‌یافته‌تر را به عهده دارند. برخی از اعضای خانواده‌های فقیر سودانی به حدی مشتاق پول هستند که به برخی از افسران شبه‌نظامی رشوه می‌دهند تا واسطه حضور مردان و پسرهای آنها در جنگ شوند، بسیاری از آنها ۱۴ تا ۱۷ سال دارند. در مصاحبه‌هایی ۵ تن از این شبه‌نظامیان که به یمن بازگشته‌اند و عده‌ دیگری از آنها که در آستانه بازگشت قرار دارند، می‌گویند که کودکان دست‌کم ۲۰ درصد از قوای واحدهای آنها را تشکیل می‌دادند. دو نفر نیز این میزان را بیش از ۴۰ درصد برآورد کردند.

فرماندهان ناظر سودانی یا اماراتی این شبه‌نظامیان، یک فاصله‌ ایمن را از خطوط درگیری حفظ کرده و منحصرا از حوزه‌های کنترل از راه دور این شبه‌نظامیان سودانی را فرماندهی کرده و از طریق بی‌سیم و سیستم‌های جی‌پی‌اس برای افسران سودانی به آنها دستور حمله یا عقب‌نشینی می‌دادند. محمد سلیمان الفاضل یک عضو ۲۸ ساله یکی از این قبایل سودانی به نام قبیله بنی حسین که از یمن در اواخر سال ۲۰۱۷ به کشورش بازگشت، گفت: «فرماندهان عربستانی ما با تجهیزات از راه دور و تلفنی یا بی‌سیم به ما می‌گفتند که چه کار کنیم و نیروهای آنها هرگز در کنار ما نجنگیدند.» احمد ۲۵ ساله عضو قبیله اولادزید در سودان که در نزدیکی حدیده جنگیده گفت: «عربستانی‌ها با ما تماس تلفنی می‌گرفتند و بعدا خودشان عقب می‌رفتند. آنها نیروهای سودانی را مثل هیزم آتش می‌بینند.

چند هزار اماراتی اطراف بندر عدن مستقر هستند و ائتلاف جمع‌آوری شده توسط عربستان و امارات عمدتا با اتکا به کمک‌های پولی و مالی و وحدت یافته است.»

براساس این گزارش، هم اکنون ارتش پاکستان به‌رغم رای منفی پارلمان این کشور به شرکت در جنگ یمن بی‌سروصدا هزار سرباز خود را برای تقویت نیروهای عربستانی در داخل پادشاهی عربستان اعزام کرده و اردن هم مشاوران نظامی و جنگنده‌هایی را برای این جنگ در اختیار گذاشت. اریتره هم ۴۰۰ سرباز برای ائتلاف متجاوز عربستانی به یمن فرستاده است. با این حال در سودان که نقشش از همه این کشورها در جنگ یمن بیشتر بوده پول عربستان مستقیما به سمت شبه‌نظامیان یا مزدوران سرازیر می‌شود و شاید به‌صورت غیر مستقیم به اقتصاد این کشور سود برساند. حافظ اسماعیل محمد یک بانکدار سابق و مشاور اقتصادی و منتقد دولت سودان گفت: «مردم سودان بدبخت هستند و در یمن می‌جنگند چون می‌دانند که در سودان هیچ آینده‌ای ندارند. ما این افراد را به‌عنوان سرباز جنگی صادر می‌کنیم انگار که کالایی از جانب کشور ما برای تبادل ارز خارجی است. این پیاده نظام‌های سودانی بی‌تردید کار را برای امارات و عربستان به منظور طول دادن جنگ راحت‌تر کرده‌اند.» شبه‌نظامیان سودانی می‌گویند آنها مثل یک مانع و سپر در برابر نیروهای حوثی عمل می‌کنند. فاضل می‌گوید: «اگر ما نبودیم حوثی‌ها کل عربستان از جمله مکه را تصرف می‌کردند.»