آینده ویتنام

تجارت با دنیا، رفرم‌های جدی و سرمایه‌گذاری دولتی در آموزش (به ویژه دبستانی) و ساختار عمرانی باعث شده تا ویتنام در ۱۰ سال گذشته از نرخ رشد اقتصادی متوسط ۵/ ۵ درصد بهره ‌برده و نرخ تورم را به ۵/ ۳ درصد و بیکاری را به ۲/ ۲ درصد برساند. در سال ۲۰۱۲، دولت ویتنام به‌خاطر عملکرد منفی شرکت‌های دولتی از مردم عذرخواهی و به تدریج تا ۵۰ درصد این شرکت‌ها را به بخش‌خصوصی منتقل کرد. دولت ویتنام نظارت بسیار جدی بر عملکرد بانک‌ها داشته و اقتصاد آن ترکیبی از خصوصی و دولتی و عمدتا بر SMEs یا شرکت‌های کوچک و متوسط است. دولت ویتنام از ظهور شرکت‌های بزرگ و قدرتمند به‌صورت جدی جلوگیری و با افراد متخلف اقتصادی با جدیت تمام برخورد کرده است. ویتنام یک صادر‌کننده بزرگ مواد غذایی و کشاورزی است و در عین حال نفت، کفش، لباس، منسوجات، سیمان، تایر و شیشه صادر می‌کند. در سال ۲۰۱۷ ویتنام ۱۶۵ میلیارد دلار صادرات و ۱۵۰ میلیارد دلار واردات داشت. عمده صادرات ویتنام به چین، آمریکا، ژاپن، اتحادیه اروپا، کره‌جنوبی، هند و استرالیا است و در سال ۲۰۱۷، ۳۰ میلیارد دلار به آمریکا و ۱۵ میلیارد دلار به ژاپن کالا صادر کرد. ویتنام توانسته ۱۶ قرارداد تجاری دوجانبه و چندجانبه با کشور‌های آسیایی و غیرآسیایی منعقد و بسیاری را به مواد خام و کالاهای خود وابسته کند. ویتنام در بخش‌های  بانکداری، بهداشت، کشاورزی، حمل‌ونقل و صنعت و در به‌کارگیری بلاک چین بسیار موفق بوده است. در سال ۱۹۸۵ ویتنام درآمد سرانه ۲۳۰ دلار داشت درحالی‌که در سال ۲۰۱۷ آن را به ۲۳۴۳ دلار رسانده و امیدوار است در سال ۲۰۲۰، درآمد سرانه خود را به ۳ هزار دلار برساند. درحالی‌که ویتنام ۳۰ سال پیش یکی از کشور‌های فقیر جهان محسوب می‌شد، امروز ۹۵ درصد مردم آن کشور به همه خدمات شهری و عمومی دسترسی دارند و دولت امیدوار است تا سال آینده طبقه متوسط را به ۳۳ میلیون نفر (حدود یک‌سوم) برساند.

دولت ویتنام مبنای سیاست خارجی خود را در مفهوم «متنوع‌سازی شرکای اقتصادی و سیاسی» تعریف کرده(Diversification) و در محیط فوری جغرافیایی خود، با عموم کشور‌های قدرتمند مانند ژاپن، چین، استرالیا و هند روابط استراتژیک برقرار کرده است. جمهوری سوسیالیستی ویتنام با ۱۸۸ کشور روابط دیپلماتیک دارد و در بیانیه رسمی دولتی، این دو هدف را در روابط بین‌المللی خود با اجماع داخلی تعیین کرده است:

۱) ویتنام یک دوست و شریک قابل اعتماد برای همه کشور‌ها در جامعه بین‌المللی است.

۲) ویتنام یک Manufacturing Hub است.