بی‌نظمی جدید جهانی

ریچارد‌ هاس رئیس شورای روابط خارجی آمریکا ترجمه: محمدحسین باقی پیامدهای استراتژیک افزایش بدهی، فراوان و نگران‌کننده است. افزایش بدهی موجب طرح پرسش‌هایی در اقصی‌نقاط دنیا در مورد ایالات‌متحده شده است. ناتوانی آمریکا از پرداختن به چالش بدهی‌هایش از جذابیت الگوی سیاسی- اقتصادی آمریکایی خواهد کاست. این باعث می‌شود دیگران کمتر میل به تقلید از آمریکا داشته باشند و احتیاط بیشتری برای وابستگی به این کشور به خرج دهند زیرا مساله بدهی پرسش‌هایی را در رابطه با توانایی ایالات‌متحده برای جمع‌وجور کردن این مساله و اتخاذ تصمیمات دشوار مطرح خواهد کرد.

چه کاری باید صورت گیرد؟ با توجه به اینکه محرک بزرگ بدهی هزینه‌های مربوط به مزایا خواهد بود، افزایش سن بازنشستگی فعلی و پیش‌بینی شده معقول‌تر می‌شود به‌طوری‌که تامین‌اجتماعی به شکل بهتری منعکس‌کننده واقعیات اقتصادی و جمعیتی می‌شود. همچنین مناسب است که تامین‌اجتماعی را مشمول سیاست «سنجش استطاعت مالی»[means test: در ایالات‌متحده «سنجش استطاعت مالی» برای کسانی به‌کار می‌رود که درخواست خانه ارزان‌قیمت یا کمک هزینه و ... را دارند] و کاهش پرداخت‌ها به افراد نسبتا ثروتمند قرار دهیم که بر حسب تعریف این پرداخت‌ها برای آنها چندان جنبه ضروری ندارد. باید در این چارچوب برخی تعدیل‌ها در هزینه‌های زندگی انجام دهیم و اصلاحاتی در زمینه «برنامه‌های ناتوانی» [disability program: ظاهرا در ایالات‌متحده دو برنامه مهم وجود دارد که بر حسب «ناتوانی یا معلولیت» یا «نابینایی» مزایایی به فرد تعلق می‌گیرد: یکی، «بیمه ناتوانی تامین‌اجتماعی» (SSDI) و دیگری «برنامه درآمد اجتماعی مکمل» (SSI) است. اولی مزیت‌هایی در اختیار افراد نابینا یا ناتوان قرار می‌دهد که به‌وسیله سپرده‌های اهدایی کارگران به صندوق تامین‌اجتماعی، تامین می‌شود] که به سرعت در حال رشد هستند انجام دهیم. «مدیکر» [Medicare: یک برنامه ملی بیمه اجتماعی است که توسط دولت فدرال ایالات‌متحده آمریکا از ۱۹۶۵ مدیریت می‌شود و دسترسی بیمه درمانی را برای آمریکاییان بالای ۶۵ سال و افراد جوان‌تر دارای ناتوانی و نیز افراد دارای مشکل دیالیز تضمین می‌کند. مدیکر به‌عنوان یک برنامه بیمه اجتماعی ریسک مالی مرتبط با بیماری را در جامعه پخش می‌کند تا از همه حفاظت کند[ و [Medicaid: «مدیکید» برنامه بهداشتی آمریکا برای خانواده‌ها و افراد با منابع و درآمد کم است. انجمن بیمه درمانی آمریکا مدیکید را «یک برنامه بیمه دولتی برای افرادی از همه سنین که درآمد و منابع کافی برای پرداخت مراقبت بهداشتی را ندارند» توصیف می‌کند. مدیکید بزرگ‌ترین منبع تامین بودجه خدمات بهداشتی و پزشکی برای افراد کم‌درآمد در آمریکاست. این برنامه با آزمودن توان مالی افراد، مشترکا توسط دولت‌های فدرال و ایالتی تامین بودجه شده و توسط ایالات مدیریت می‌شود. دریافت‌کنندگان مدیکید باید شهروند ایالات‌متحده یا مقیم دائم قانونی آن باشند. این برنامه می‌تواند بزرگسالان کم‌درآمد، فرزندانشان و افراد با معلولیت‌های مشخص را در برگیرد]