روند تغییرات جوی از ۱۸۵۰ تا ۲۰۱۸
به گزارش گروه اقتصاد بین‌الملل روزنامه «دنیای‌اقتصاد»، اکونومیست یافته‌های خود را چنین تشریح کرده است: ما دریافته‌ایم که خواه این سیاست دموکرات‌ها باشد یا رویای روسی گشایش معبر دریایی قطب شمال، امروز تغییرات آب‌وهوایی در همه زمینه‌هایی که ما درباره‌اش گزارش می‌نویسیم، نفوذ کرده است و باید فورا و به‌طور منطقی با آن مقابله کرد. برای به تصویر کشیدن این موضوع، اکونومیست تصمیم گرفته است مقالات مربوط به بحران آب‌وهوایی و راهکارهایی را که در رابطه با آن می‌توان انجام داد به همه بخش‌های نشریه این هفته تسری دهد. اکونومیست با اشاره به اینکه در تاریخ زندگی بشر، رویدادهای مختلفی از جنگ‌های جهانی گرفته تا ابداعات تکنولوژیک، تجارت در ابعاد خارج از تصور و خلق بی‌اندازه ثروت دست به‌دست هم دادند تا وضعیت جو زمین تغییر کند، نوشت که همه این رویدادها یک وجه مشترک داشته‌اند: تغییرات کره زمین و رشد قابل‌توجه تعداد انسان‌ها و ثروتمندان که همه با تکیه بر احتراق میلیاردها تن سوخت‌های فسیلی برای تولید توان صنعتی، برق، حمل‌ونقل، گرمایش و به تازگی فناوری رایانه‌ای، ریشه داشته است.
همان‌طور که سرمقاله اصلی اکونومیست توضیح می‌دهد، از آنجا که فرآیند ایجاد تغییرات جوی بر پایه اقتصاد جهان و ژئوپلیتیک بنا نهاده شده است، لاجرم باید راهکارهای کنترل تغییرات آب‌وهوایی نیز طیف زیادی از حوزه‌ها و همه مسائل تحت احاطه آنها را پوشش دهد. به عقیده اکونومیست، تغییرات آب‌وهوایی مشکلی نیست که با گذشت چند دهه قابل حل باشد. معضل تغییرات آب‌وهوایی تا مدت‌های مدید با ماست و هم‌اکنون هم رویدادهای شدیدی همچون توفان دوریان را محتمل‌تر ساخته است. خسارات ناشی از آن نیز تا کنون برجای مانده و هرگونه تاخیر در مقابله با آن به معنای آن است که بشر رنج بیشتری را از آن متحمل خواهد شد و تعلل، روند جبران زمان از دست رفته را دشوارتر و پرهزینه‌تر خواهد کرد. آنچه باید انجام شود حالا دیگر کاملا تفهیم شده است و یک وظیفه خطیر در این راستا در تخصص کاپیتالیسم است: بهبود زندگی مردم. انطباق با شرایط از جمله نصب موانع در برابر آب‌ها، راه‌اندازی تاسیسات نمک‌زدایی و کاشت گیاهان مقاوم در برابر کم‌آبی، اقداماتی پر‌هزینه هستند. این مشکل خاص کشورهای فقیر است که درگیر یک دور باطل در این زمینه هستند چون اثرات تغییرات جوی امید توسعه را از آنها می‌رباید. توافقات بین‌المللی بر لزوم کمک به کشورهای فقیر در مسیر تلاششان برای انطباق با شرایط تغییرات آب‌وهوایی و ثروتمند شدن تا حد نیاز کمتر به کمک، تاکید دارند. اینجا اما دنیای ثروتمند در انجام وظایفش کم‌کاری کرده است. واقعیت این است که کربن‌زدایی از یک اقتصاد، یک اقدام ساده نیست چون تقریبا به کوبیدن و از نوساختن نیاز دارد.
ارسال نظر