معترضان با شعار «مبارزه برای آزادی، در کنار هنگ‌کنگ هستیم» به خیابان‌ها آمده بودند در‌حالی‌که جوان و پیر، زن و مرد و از تمام اقشار و طبقات سنی و اجتماعی در آن دیده می‌شدند. «اوکانل لمب- پنگ» در گزارش خود نوشتند که مقام‌های هنگ‌کنگی در راستای مهار بحران، به «جبهه حقوق بشر مدنی» (CHRF) چراغ سبز برای برگزاری این راهپیمایی میلیونی را دادند و این اولین بار از ۱۸ اوت است که اجازه چنین تظاهراتی داده شده است. مادری ۴۰ ساله که لباس سیاه بر تن دارد و روی چمن‌های پارک ویکتوریا نشسته می‌گوید: «من برای آزادی مبارزه می‌کنم تا زمانی که بمیرم، زیرا من یک هنگ‌کنگی هستم. امروز روزی است که باید برای هنگ‌کنگ بجنگیم و در کنارش بایستیم.» این مستعمره سابق بریتانیا ذیل «یک کشور، دو سیستم» اداره می‌شود که ضامن آزادی‌هایی است که در سرزمین اصلی چین دیده نمی‌شود، اما بسیاری می‌ترسند که چین کنترل خود بر این شهر را بیشتر کرده و در نهایت با مداخله در امور داخلی این دولت-شهر، زمینه اختلال در امور آن را فراهم سازد.

پکن هرگونه مداخله در امور داخلی این دولت-شهر را رد می‌کند، اما همزمان ناآرامی در این دولت-شهر را تقبیح کرده و دولت‌های خارجی را مقصر بحران‌های این دولت-شهر اعلام می‌کند. پکن معتقد است این ایالات‌متحده و بریتانیا هستند که در امور داخلی هنگ‌کنگ دخالت کرده و موجب ناآرامی در آن شده‌اند. طنین فریاد «۵ درخواست، نه یکی کم، نه یکی زیاد» در تمام خیابان‌ها شنیده می‌شد و این اشاره داشت به یکی از درخواست‌های معترضان برای حق انحصاری انتخاب رهبر این دولت-شهر از سوی مردم، نه رهبران پکن. پلیس روز یکشنبه اعلام کرد فقط ۱۱ نفر را دستگیر کرد که سن‌شان ۲۰ تا ۳۶ سال بود. پلیس همچنین اعلام کرد سلاح‌هایی را ضبط کرده ازجمله چاقوهای ارتشی، ترقه، ۱۰۵ فشنگ و یک هفت‌تیر نیمه‌اتومات. خیابان‌هایی که روز یکشنبه معمولا مملو از ترافیک بودند، دیروز ماشینی در آن دیده نمی‌شد. بلکه بر عکس، جمعیت «مار مانندی» را به خود می‌دید که افراد با خانواده‌های خود، دانش‌آموزان و دانشجویان و... در آن حضور داشتند.

این اعتراضات در ماه ژوئن با ارائه لایحه استرداد آغاز شد که اکنون دیگر مطرح نیست. طبق آن، مقام‌ها می‌توانستند مظنونان را برای محاکمه به سرزمین اصلی چین بفرستند اما از جمله دیگر خواسته‌ها، خواسته‌های گسترده‌تر برای دموکراسی و دیگر موارد است که معترضان هنوز پاسخی برای آنها دریافت نکرده‌اند. دولت هنگ‌کنگ شنبه در بیانیه‌ای اعلام کرد که «درس‌هایش را آموخته و فروتنانه به مردم گوش می‌دهد و انتقاد می‌پذیرد.» کریس تانگ، کمیسیونر پلیس جدید هنگ‌کنگ، گرچه گفت که نیروهایش رویکردی منعطف‌تر در قبال معترضان در پیش می‌گیرند، اما بر استفاده از «رویکرد سخت و نرم» تاکید داشت. سازمان‌دهندگان اعتراضات تاکید داشتند، این «آخرین فرصت» برای دولت‌ هنگ‌کنگ به رهبری «کری لام» است تا درخواست‌های معترضان را محقق کنند.

تحولات هنگ‌کنگ در حالی موجب دامن زدن به نقش چین در این دولت-شهر شده که نظرسنجی جدید موسسه تحقیقاتی پیو نشان می‌دهد افزایش قدرت سیاسی و اقتصادی چین در یک دهه گذشته به حمایت‌ از این کشور منجر نشده و در عوض، بسیاری در سراسر جهان از این کشور ناراضی هستند. به گزارش ایندیپندنت، در این نظرسنجی از ۳۴ کشور جهان، ۴۱ درصد گفتند که دیدگاهی منفی در قبال چین دارند و ۴۰ درصد هم دیدگاه مثبت داشتند. همچنین میزان بیزاری از چین در آمریکا و کانادا در سال‌جاری میلادی رکورد زده است. موسسه پیو از بیش از ۳۸ هزار تن در سراسر جهان خواسته تا احساسات خود را در قبال چین به اشتراک بگذارند. این نظرسنجی بین ۱۳ مه تا دوم اکتبر سال‌جاری میلادی انجام شده است. اندونزی، کانادا و سوئد همگی از سال گذشته میلادی نظر خود را درباره چین تغییر داده و میزان نگاه مثبت از این کشور ۱۷ درصد کاهش داشته است. میزان رضایتمندی از چین در آمریکا و استرالیا به ۱۲ درصد رسیده و میزان نگاه مثبت از این پرجمعیت‌ترین کشور جهان در اسرائیل و لهستان از ۲۰۱۸ تا ۲۰۱۹، ۱۱ درصد رشد داشته است. با وجود میزان بالای نارضایتی در میان آمریکایی‌ها و کانادایی‌ها که اکنون به ترتیب ۶۰ و ۶۷ درصد است، نظرات منفی اکنون در میان ژاپنی‌ها ۸۵ درصد، در سوئد ۷۰ درصد و در فرانسه ۶۲ درصد است. اما در این نظرسنجی همچنین مشخص شد چین بیشترین طرفدار را در روسیه با ۷۱ درصد دارد و این میزان از ۲۰۱۸، شش درصد رشد داشته است. تحلیل‌های موسسه پیو نشان می‌دهد از نظر منطقه‌ای، بیشتر کشورهای خاورمیانه، آمریکای لاتین و کشورهای حوزه آفریقای سیاه دیدگاهی مطلوب نسبت به چین دارند؛ درحالی‌که دیدگاه منفی بیشتر در میان کشورهای اروپایی‌ است.