ظهور رهبر شماره 2 در پیونگ‌یانگ

«کیم‌یو‌جونگ» که مسوول «امور تبلیغات و پروپاگاندا» در کره‌شمالی است بارها در کنار برادر خود در رویدادهای مهم دیده شده است؛ از جمله دیدار با دونالد ترامپ و دیگر رهبران منطقه‌ای. اما بیانیه رسمی‌ای که از سوی او اعلام و توسط رسانه‌های دولتی منتشر شد، اولین بیانیه در نوع خود است و نشان می‌دهد که جایگاه او در سلسله مراتب قدرت در کره‌شمالی به تدریج درحال افزایش است.

الجزیره در گزارش دیروز چهارشنبه ۱۴ اسفندماه اعلام کرد: در بیانیه‌ای که سه‌شنبه شب مورخ ۱۳ اسفند از سوی «جونگ» منتشر شد، وی «کاخ آبی» (که کاخ ریاست‌جمهوری کره‌جنوبی است) را به‌دلیل ابراز نگرانی از پرتاب موشک‌های جدید این کشور و درخواست برای اقداماتی که به کاهش تنش‌ها و خصومت‌ها کمکی نمی‌کند، آماج انتقادات و حملات خود قرار داد. روز شنبه ۱۰ اسفند کره‌شمالی دو پرتابه موشکی را مورد آزمایش قرار داد که موجب انتقاداتی از این کشور شد.

رهبر کره‌شمالی شخصا در این مانور نظامی حضور داشت. اما نقش «کیم‌یو‌جونگ» چیست؟ الجزیره در ادامه گزارش خود می‌نویسد او نه‌تنها مسوول امور تبلیغات در کره‌شمالی است، بلکه نقش معاون اول در کمیته مرکزی حزب کارگران حاکم کره‌شمالی را دارد. او همچنین عضو علی‌البدل پولیتبورو و از اعضای به اصطلاح پارلمان این کشور هم هست که فقط نقش «امضا‌کننده فرامین» را دارد. «چونگ‌سونگ‌چانگ»، از موسسه تحقیقاتی Sejong در کره‌جنوبی، می‌گوید: بیانیه این دختر جوان «نشان می‌دهد که جایگاه و نفوذ او تا جایی گسترش یافته که می‌تواند نظرات خود را به راحتی در امور خارجی بیان کند و نقشی فراتر از یاری‌کننده به برادرش در فعالیت‌های عمومی و دولتی ایفا کند.»

 اعتقاد بر این است که او در دهه ۳۰ عمر خود است و در دیدار «کیم‌جونگ‌اون»، برادرش، با رهبران کره‌جنوبی و چین نقش برجسته‌ای ایفا کرد. به‌طور مثال، طی دیدار برادرش با «مون جائه این» در سال ۲۰۱۸، این «کیم‌یو‌جونگ» بود که خودکاری برای امضای بیانیه صلح به برادرش داد. نزدیکی او به برادرش این باور را در میان بسیاری دامن زده که ممکن است وی «فرد شماره ۲» کره‌شمالی باشد؛ آن هم پس از آنکه برادرش رقبای بالقوه را تصفیه و از میدان به در کرد.

او در سال ۲۰۱۸ سفری به کره‌جنوبی داشت تا نامه و پیام دعوت برادرش را تقدیم رئیس‌جمهور کره‌جنوبی کند. چنین به نظر می‌رسد که او از پشت‌پرده به در آمده و نقشی عیان‌تر در سیاست به عهده گرفته تا جایگاه خود را در قدرت مستحکم‌تر سازد.