عراق پس از ۶ ماه آرام و قرار می‌گیرد؟
آغاز نخست‌وزیری ژورنالیست عمل‌گرا
دو نخست‌وزیر قبلی- محمد توفیق علاوی و عدنان الزورفی- نتوانستند حمایت کافی پارلمان را برای وزرای پیشنهادی خود به دست آورند. این امر موجب شد که برهم صالح، رئیس‌جمهور عراق، الکاظمی را برای این سمت برگزیند. او سومین نخست‌وزیر برای تشکیل کابینه است آن هم در زمانی که نه تنها تظاهرات مردمی در عراق که بحران کرونا هم بر دامنه و شدت بحران‌ها افزوده است. تظاهرات در اکتبر ۲۰۱۹ و پس از آن کلید خورد که هزاران عراقی به خیابان‌ها ریختند و خواستار بازنگری کامل در ساختار نظام سیاسی و نخبگان فاسد حکومتی شدند. واکنش نیروهای امنیتی هم سخت بود و موجب کشته شدن صدها معترض و در نهایت موجب کناره‌گیری عادل عبدالمهدی شد؛ هرچند او تا انتخاب علاوی در اوایل فوریه نقش کفیل نخست‌وزیری را بر عهده داشت. قبل از جلسه رأی اعتماد، الکاظمی گفت که دولت او «راه‌حل محور است نه دولت بحران». او همچنین وعده انتخابات زودهنگام را داد و افزود که عراق زمین بازی طرف‌های دیگر نخواهد شد.
الجزیره در ادامه گزارش خود نگاهی به زندگی نخست‌وزیر جدید عراق انداخت و نوشت: مصطفی الکاظمی، رئیس سابق سازمان اطلاعات عراق بود. او کسی است که نه تنها روابط مستحکمی با آمریکایی‌ها دارد بلکه مورد قبول ایران نیز هست. او با برخورداری از وجهه پراگماتیک اولین نخست‌وزیر واقعی عراق از زمان استعفای عادل عبدالمهدی محسوب می‌شود. الکاظمی عملا به آنچه وعده کرد یعنی در پیش گرفتن رویکردی جدید برای تنش‌های اجتماعی عمل کرد و با تظاهرات‌کنندگان دور یک میز نشست و به جای حمایت از تلاش‌های دولت قبلی برای متفرق کردن آنها به زور و نادیده گرفتن‌شان وارد رایزنی شد. «مصطفی عبداللطیف مشتت» در سال ۱۹۶۷ در شهر بغداد متولد شد. او در سال ۱۹۸۵ و قبل از حرکت به سوی آلمان و انگلیس، این شهر را به سوی ایران ترک کرد. او لیسانس حقوق دارد و بیشتر به خاطر کار روزنامه‌نگاری‌اش معروف است. در این حرفه بود که نام الکاظمی را برای خود برگزید. او از مخالفان رژیم بعث صدام بود. پس از حمله آمریکا به عراق، وی به کشورش بازگشت و «شبکه رسانه‌ای عراق» را با یاری برخی دیگر تاسیس کرد. الکاظمی سپس مدیرعامل بنیاد «الذاکره العراقیه» بود که برای مستندسازی و بایگانی جنایات رژیم صدام تاسیس شد، بر همین اساس گفته می‌شود که او در زمینه تهیه اسناد به ویژه فیلم از قربانیان جنایات رژیم سابق تجربه زیادی دارد. الکاظمی پس از مدتی مدیر بنیاد «الحوار الانسانی» (گفتمان بشری) شد که یک بنیاد مستقل برای حل اختلافات اجتماعی و فرهنگی و رواج گفت‌وگو برای حل بحران‌ها به جای استفاده از خشونت است. او در ۲۰۰۷ با همکاری «برهم صالح» رئیس‌جمهوری کنونی عراق، نشریه‌ای به نام «الاسبوعیه» (هفته‌نامه) را منتشر کرد. با توجه به تجربه‌ای که این چهره در زمینه‌های جمع‌آوری و طبقه‌بندی اطلاعات دارد، حیدرالعبادی نخست‌وزیر (۲۰۱۸ – ۲۰۱۴) او را در ۷ ژوئن ۲۰۱۶ (۱۸ خرداد ۹۵) به‌عنوان رئیس سازمان امنیت و اطلاعات عراق برگزید. او از سال ۲۰۱۰ به مدت سه سال سردبیر هفته‌نامه «نیوزویک عراق» بود. همچنین در بخش «عراق» وب‌سایت المانیتور هم مطالبی می‌نوشت. در هر حال، در زمانی که رئیس سازمان اطلاعات عراق بود، همزمان باید با داعش می‌جنگید و هم همکاری دیگر کشورها در زمینه مبارزه با داعش را هم تسهیل می‌کرد. نیویورک تایمز هم در گزارشی نوشت که کاهش بهای نفت تقریبا میزان درآمد عراق را تا نصف کاهش می‌دهد و این امر این احتمال را تقویت می‌کند که الکاظمی حقوق کارمندان دولت را کاهش دهد یا تعداد آنها را در هفته‌های آتی به‌طور گسترده کاهش داده و دست به تعدیل نیرو بزند در هر دو صورت عواقب وخیمی در انتظار او خواهد بود.
