دراگی جمعه‌شب پس از ملاقات و گفت‌وگو با سرجیو ماتارلا، رئیس‌جمهوری ایتالیا و پذیرفتن این مسوولیت ۲۳ عضو کابینه خود را معرفی کرد. کابینه ائتلافی ماریو دراگی طیف‌های گوناگونی از جریان‌های سیاسی از حزب دموکرات و جریان راست افراطی به رهبری ماتئو سالوینی موسوم به «لیگ» گرفته تا حزب راست‌میانه «فورزا ایتالیا» به رهبری سیلویو برلوسکونی را شامل می‌شود. کابینه ۲۳ نفری که ۱۵ مرد و ۸ زن در آن عضویت دارند از ۱۵ مسوول سیاسی و ۸ تکنوکرات تشکیل شده است. در فهرست ارائه شده از «لوئیجی دی‌مایو»، رهبر جنبش پنج ستاره، به‌عنوان وزیر امور خارجه ایتالیا نام برده شده و «جان‌کارلو جیورجتی»، مسوول ارشد جریان راست افراطی «لیگ» در راس وزارت صنعت این کشور گمارده شده است. «آندریا اورلاندو»، دیگر مسوول سیاسی از حزب دموکرات، قرار است سکان هدایت وزارت کار را در دست بگیرد. در میان تکنوکرات‌ها «لوچیانا لامورگز» در راس وزارت کشور ایتالیا باقی می‌ماند و «دانیل فرانکو»، فرد شماره۲ بانک مرکزی ایتالیا به‌عنوان وزیر اقتصاد وارد کابینه می‌شود.

کابینه دراگی همچنین صاحب یک وزارتخانه جدید به نام «انتقال محیط‌زیستی» شده که برای ریاست آن یک فیزیکدان و متخصص هوش مصنوعی به نام «روبرتو چینگولانی» انتخاب شده است. ماریو دراگی که به دلیل ایفای نقش در حل بحران بدهی منطقه یورو در سال ۲۰۱۲ به «سوپر ماریو» شهرت یافته پس از به نتیجه نرسیدن مذاکرات برای احیای مجدد کابینه ائتلافی «جوزپه کونته» ابتدای ماه جاری مامور تشکیل یک کابینه غیر‌سیاسی شد. جوزپه کونته اوایل ماه ژانویه به دلیل کنار کشیدن یکی از احزاب ائتلافی از دولت، مجبور به استعفا شده بود و تلاش‌ها در نهایت برای ترمیم کابینه ائتلافی کونته به شکست انجامید. مراسم تحلیف ماریو دراگی دیروز شنبه برگزار شد و نشست ویژه پارلمان برای دادن رای اعتماد به اعضای کابینه او از روز دوشنبه (فردا) آغاز خواهد شد.

گزارشگر نیویورک‌تایمز می‌افزاید: از دراگی انتظار می‌رود که به آسانی از سد تشریفات رای اعتماد در پارلمان بگذرد. او اکنون مسوولیت مهمی بر دوش دارد تا ایتالیای بحران‌زده را از گرداب پاندمی ویرانگر و غیرقابل پیش‌بینی برهاند. اما او همچنین باید آینده خود را هم تضمین کند. او باید بتواند از وامی که برای اولین بار کل کشورهای اتحادیه اروپا ارائه داده‌اند به بهترین وجه استفاده کند. اگر موفق شود می‌تواند سابقه‌ای مثبت برای او شود. اگر شکست بخورد، بعید است کشورهای اتحادیه اروپا بسته مالی دیگری به این کشور ارائه دهند. او به‌عنوان دولتمردی کارکشته در اروپا شناخته شده است. او مشکل اسلاف خود برای تشکیل دولت را ندارد. اسلاف وی باید از حمایت لازم برای تشکیل دولت برخوردار می‌شدند اما به نظر می‌رسد دراگی از این حمایت برخوردار است. دراگی هفته‌ها زمان صرف تلاش برای یافتن فضایی کرد تا بتواند کابینه‌ای متشکل از تمام سلایق تشکیل دهد. لیبرال‌های حامی اروپا و کمونیست‌های سابق در کنار پوپولیست‌های راست افراطی لحن خود را تغییر داده‌اند. در حقیقت، تمام نیروهای ضدتشکیلاتی بخشی از دولت او شده‌اند و همگی از بازگشت کشور به ریل «عادی بودن» خرسندند.

گزارشگر نیویورک‌تایمز معتقد است همین مساله نقطه قوت دولت دراگی است چون بسیاری از نیروهای مخالف در دولت او صاحب کرسی شده‌اند و بنابراین، مخالفت با دولت او دیگر وجهی برای آنها ندارد. دراگی جمعه شب در بیانیه‌ای مختصر که با سخنان اسلاف وی تضاد داشت و بر خصلت کاملا «اقتصادی‌گونه» وی و فوریت انتصاب‌ها تاکید می‌کرد، گفت: «من ترکیب دولت را می‌خوانم.» دراگی از «منابع فوق‌العاده بی‌نظیر اتحادیه اروپا» سخن گفت و اینکه این منابع شانسی به ایتالیا و آینده این کشور داده است. ناظران معتقدند او چهره‌ای شناخته شده و متبحر در اروپاست و ارائه وام اتحادیه اروپا نشان می‌دهد که او توانسته از اعتبار خود استفاده کند. افزون بر این، حضور او در راس قدرت ایتالیا نشان می‌دهد که بازارها و مقام‌های اروپایی هم به او و سیاست‌هایش روی خوش نشان داده‌اند و اعتبار ایتالیا هم اندکی بهبود یافته است.