دموکرات‌ها از تئوری دولت بزرگ عقب کشیده‌اند
بازگشت لیبرال‌های آمریکایی به دولت رفاه
نخستین اقدام مهم دولت بایدن «طرح نجات آمریکا» با بودجه کمکی ۱۹۰۰ میلیارد دلاری است که کمک‌ها را برای خانواری که دارای فرزند است و همچنین کشاورزان سیاه‌پوست افزایش می‌دهد. طرح نجات آمریکا ضمن اینکه طبقه متوسط را از مزایای آن بهره‌مند می‌کند، در عین حال به شکل جدی با ابعاد بالقوه فقر نیز مبارزه می‌کند و به شکل تاریخی به خانواده‌هایی که درآمد بسیار کم دارند، کمک قابل توجهی می‌کند.
پشت این تغییر فکر، آرایش مجدد نیروهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی وجود دارد: در حالی که برخی دهه‌ها وجود داشتند، برخی دیگر با پاندمی شتاب گرفته‌اند و این امکان پیشرفت سریع در اولویت‌های پیشروانه را فراهم می‌کند. افکار پیشروانه در حزب دموکرات تحت تاثیر سوسیالیسم است. افزایش نابرابری و آب رفتن درآمدها در بیشتر دو دهه گذشته، میهمان ناخوانده بسیاری از آمریکایی‌ها بوده است و این نگرانی را به وجود آورده که چه زمانی قرار است پایان پذیرد. تحقیقات جدید از آسیب‌های طولانی‌مدت فقر بر کودکان حکایت دارد.
یک سیاست پیشروانه پرانرژی، دموکرات‌ها را به طیف چپ سوق داده است، به ویژه اینکه بایدن اساسا کار خود را در کارزارهای انتخاباتی به عنوان یک دموکرات میانه‌رو آغاز کرده بود. نگرانی‌ها در مورد کسری بودجه ناشی از اقدامات دولت پیشین آمریکا در حالی کاهش یافت که در هر دو حزب نمایندگانی وجود داشتند که تلاش می‌کردند توجه بیشتری به افرادی شود که برای گذران زندگی تحت فشار هستند و این تنگنا در خانوارهای آمریکایی در دوران پاندمی دوچندان شد و به شدت به خانواده‌های کارگران و افراد کمدرآمد آسیب وارد کرد.
در واقع در یک تابستان پر از اعتراض به نابرابری‌های نژادی و زیر سایه ائتلافی از رای‌دهندگان سیاه‌پوست، بایدن به کاخ سفید راه پیدا کرد و دموکرات‌ها نیز برتری نسبی در سنا پیدا کردند و به همین منظور دموکرات‌ها می‌توانند برابری و عدالت اقتصادی را در اولویت برنامه کاری‌شان قرار دهند.
اما اینکه این قانون جدید یک اوج ناگهانی به دلیل این فشارهای انباشته شده است یا اینکه مقدمه‌ای برای یک تغییر بلندمدت، سوالی است که اذهان را به خود مشغول داشته و این فرصت اما به وجود آمده است که جو بایدن در تلاش‌های بلندپروازانه به حل چالش‌های فقر و برابری بپردازد و مطمئنا این یک نبرد تعیین‌کننده برای دموکرات‌ها است. علاوه بر تلاش برای ایجاد تغییر دائمی در برخی از قوانین موقت این بسته مالی، دموکرات‌ها امیدوارند بودجه چند تریلیون دلاری به ارتقای زیرساخت‌ها، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای که موجب تشدید تغییرات آب و هوایی می‌شود و همچنین هزینه‌های کمکی به دانشجوها و کودکان و گسترش امنیت بهداشتی و دستمزد بالاتر به کارگران اختصاص یابد. مارگارت ویر، استاد علوم سیاسی در دانشگاه براون گفت: «موضع جدید دموکرات‌ها، فریادی پر‌قدرت بر موضع دوران دولت بزرگ به پایان رسیده، خواهد بود.» از نظر حامیان بسته مالی تصویب شده در دولت بایدن، این قانون فقط متعلق به یک نسل نیست که کمک‌های بزرگ را در یک برهه موقت عملی کند. به گفته آنها این قانون فرصتی را برای دموکرات‌ها در جهت وحدت حداکثری در کشور فراهم کرده است که زیربنای آن همین بسته مالی است.
سناتور شرود براون، دموکرات اوهایو و قهرمان دیرین مبارزه با فقر در برنامه‌های دولت بایدن می‌گوید: «در کنار حقوق شهروندی، حق رای و مسکن آزاد در دهه ۶۰ و شاید در کنار قانون خدمات درمانی مقرون به صرفه، شاید این بزرگ‌ترین کاری است که کنگره از زمان توافق جدید انجام داده است.» او افزود: «مردم بیشتر و بیشتر پی می‌برند که دولت می‌تواند کنار آنها باشد و حالا این اتفاق رخ داده است.» این در حالی است که محافظه‌کاران به سختی دست از جنگ بر سر آنچه عده‌ای گستردن بزرگ رفاه می‌نامند، خواهند کشید. دموکرات‌ها برای ایجاد هرگونه قانون بلندپروازانه بیشتر با موانع زیادی روبه‌رو هستند از جمله فیلی باستر سنا و قوانینی که نیاز به حداکثر ۶۰ رای دارد، در حالی که برتری دموکرات‌ها در سنا شکننده است. دموکرات‌های میانه‌رو در حال حاضر در برابر رشد بیشتر کسری بودجه مقاومت می‌کنند.
اما بسیاری از دموکرات‌ها که در این دوران بحرانی جسور شده‌اند، فرصتی جدید برای استفاده از دولت برای حل مشکلات بزرگ به دست آورده‌اند. علاوه بر اینکه قانون جدید بسیار مورد توجه رای‌دهندگان قرار گرفته، تمرکز بیشتری بر مبارزات کارگری هم در چپ و هم در راست وجود دارد، از جمله تلاش‌های روزافزون جمهوری‌خواهان برای بازتعریف خود به عنوان یک حزب از طبقه کارگر، اصول خط مشی‌های اقتصادی را در این طیف ایدئولوژیک به هم ریخته است.
بایدن نیز در میان طیفی از نامزدهای پیشرو مانند الیزابت وارن و برنی سندرز، به عنوان یک نامزد میانه‌رو در انتخابات سال ۲۰۲۰ حضور پیدا کرد. اما وی قرار است در هفته‌های آینده به سراسر کشور به منظور حمایت از اعتبار مالیاتی ۱۰۰ میلیارد دلاری، به عنوان تضمین درآمد برای خانوارهای اولاددار سفر کند. این یکی از رویاهای طیف پیشرو دموکرات‌ها به حساب می‌آید. این در حالی است که جمهوری‌خواهان تلاش کرده‌اند به طیف وسیعی از سیاست‌های موجود در بسته نجات مالی بایدن حمله کنند، به ویژه مواردی مانند پرداخت مستقیم تا ۱۴۰۰ دلار به ازای هر نفر و یارانه‌های مراقبت‌های بهداشتی که به سود بسیاری از رای‌دهندگان‌شان است. رهبران این حزب همچنین در تلاشند تا موضوع را در مواردی مانند مهاجرت تغییر دهند.
در کمیته خبری جمهوری‌خواهان در هفته گذشته در خصوص گسترش طرح نجات ملی، محافظه‌کاران دست به انتقاد از بودجه اختصاص یافته به ایالت‌های لیبرال و شهرهایی مانند سانفرانسیسکو و کمک ۷/ ۱ میلیارد دلاری به آمتراک زدند، اما هیچ اشاره‌ای به اعتبار اختصاص یافته از مالیات به کودکان نکردند که به موجب آن قرار است ماهانه ۳۰۰ دلار به ازای هر کودک پرداخت شود.
برخی از محافظه‌کاران برجسته از مقررات مبارزه با فقر استقبال کرده و آن را به عنوان مقرراتی که حامی خانواده‌ها است، مورد ستایش قرار داده‌اند، در حالی که این قانون به صراحت با اصول و مواضع ده‌ها ساله جمهوری‌خواهان در تناقض است؛ چرا که آنها با هر نوع کمک دولتی مخالف هستند. در حال حاضر بسیاری از جمهوری‌خواهان و محافظه‌کاران توجه بیشتری به مشکلات روبه رشد اجتماعی دارند و به همین دلیل آنها نیز در صف حامیان اعتبار اختصاص‌یافته به کودکان قرار گرفته‌اند.
یک نوع محافظه‌کاری نوظهور در حال حاضر از نسل اندیشمندانی شکل گرفته است که از کمک به خانوارهای اولاددار و کارگران کمدرآمد حمایت می‌کند و حتی خانواده‌ها را به داشتن فرزندان بیشتر تشویق می‌کنند. بایدن نیز از طیف میانه‌رو هم اینک پیش‌برنده طرح پیشروانه است. در باوراندن به طرح بسته نجات مالی، بایدن مرز بین طبقه فقیر و متوسط را تیره و نامشخص کرده و کمتر بین آنها تفاوت قائل می‌شود و بر این باور است که پاندمی به هر دو قشر فشار مضاعف وارد کرده است. هفته گذشته او از میلیون‌ها نفر افراد بیکار و بدون چاره صحبت کرد که طرح وی کمکی است به آنهایی که درآمد سالانه‌شان زیر ۱۰۰ هزار دلار است.
