براساس گفته‌های ناوالنی، شاید دیوانه‌کننده‌ترین چیز مجبور کردن زندانیان به تماشای شبکه‌های تلویزیونی روسی و فیلم‌های تبلیغاتی به مدت بیش از هشت ساعت در روز باشد؛ برنامه‌ای که به گفته مقامات روسی یک برنامه «افزایش آگاهی» است که جایگزین کار اجباری و اعمال شاقه برای زندانیان سیاسی شده است. ناوالنی درباره تلویزیون دیدن اجباری گفت: «مطالعه، نوشتن یا انجام هر کار دیگری ممنوع است. شما باید روی یک صندلی بنشینید و تلویزیون تماشا کنید. اگر زندانی در این حین خوابش ببرد، نگهبانان فریاد می‌زند، نخواب، تلویزیون نگاه کن!»

ناوالنی یک جنبش اپوزیسیون بزرگ را برای افشای فساد در سطح بالا و به چالش کشیدن ولادیمیر پوتین در انتخابات آغاز کرد. وی در ماه مارس پس از بازگشت از آلمان به روسیه به‌دلیل نقض آزادی مشروطش در پرونده‌ای که گفته می‌شود با انگیزه سیاسی باز شده است، بازداشت شد. ناوالنی حتی در زندان هم ساکت نمانده و از طریق وکلایش که مرتبا با وی ملاقات می‌کنند، پیام‌هایی را فرستاده است.ناوالنی گفت: در روسیه امروز تماشای شبکه‌های تلویزیون دولتی و فیلم‌هایی که توسط نگهبان انتخاب می‌شوند، تجربه یک زندانی سیاسی است. در حال حاضر دوره کار سخت در معادن یا جنگل‌ها و مورد حمله قرار گرفتن توسط جانی‌ها و نگهبانان که انگی بر پیشانی جماهیر شوروی سابق بود، برای زندانیان سیاسی به پایان رسیده است. وی افزود: شاید تصور کنید زندان روسیه جایی است که مردانی دارد که با بدن‌هایی مملو از تتو و دندان‌هایی با روکش فلزی سعی می‌کنند با چاقو دعوا ‌کنند تا بهترین تخت‌خواب را کنار پنجره به‌دست آورند. اما شما باید چیزی شبیه به یک اردوگاه کار اجباری چینی را تصور کنید؛ جایی که همه در یک صف راه می‌روند و دوربین‌های ویدئویی در همه جا نصب شده‌اند. در حال حاضر کنترل دائمی وجود دارد. ناوالنی با وجود شرایطش، نسبت به دورنماهای آینده روسیه خوش‌بین است و استراتژی خود را برای رسیدن به تغییر سیاسی از طریق سیستم انتخاباتی حتی در کشوری خودکامه و مستبد مطرح کرد. وی گفت: دولت پوتین یک اتفاق تاریخی است نه امری ناگزیر. این انتخاب خانواده فاسد بوریس یلتسین، رئیس‌جمهور سابق روسیه بود که پوتین را در دسامبر ۱۹۹۹ میلادی به‌عنوان رئیس‌جمهور موقت انتخاب کرد. دیر یا زود این اشتباه باید اصلاح شود. روسیه به طرف کشوری دموکراتیک و راه اروپایی توسعه حرکت خواهد کرد. تنها به این خاطر که مردم چنین چیزی می‌خواهند. ناوالنی همچون گذشته از اروپا و آمریکا به‌خاطر اعمال تحریم‌های اقتصادی علیه روسیه به خاطر مداخله‌اش در خارج و سرکوب مخالفان از جمله خودش انتقاد کرد.وی تصریح کرد: تحریم‌ها به مردمان عادی روس لطمه می‌زند و وضعیت عده زیادی از رای‌دهندگان در داخل روسیه را به خطر می‌اندازد. تحریم‌ها باید به جای مردم عادی و ده‌ها نفری که تاکنون هدف قرار گرفته شده‌اند، الیگارش‌های ارشد را که از دولت پوتین حمایت می‌کنند، هدف بگیرند. افرادی که واقعا قدرت دارند با به‌کارگیری ارتشی از وکلا، لابی‌گران و بانکداران که برای حقوق مشتریانشان برای حفظ پول کثیف و خون‌آلودشان تلاش می‌کنند تا حد زیادی از این تحریم‌ها در امان مانده‌اند. ناوالنی افزود: تجربه مدرن یک زندانی سیاسی روسی عمدتا خشونت روانی است و اجباری کردن یک زمان زیاد برای تلویزیون دیدن نقش بزرگی در این خشونت روانی ایفا می‌کند. ناوالنی پنج جلسه تلویزیون دیدن روزانه برای زندانیان را این‌گونه توصیف کرد که نخستین جلسه آن فورا پس از هواخوری صبحگاهی، صبحانه خوردن و تمیز کردن حیاط آغاز می‌شود. پس از یک زمان آزاد، تماشای دوساعته تلویزیون، ناهار، تماشای تلویزیون، شام و باز هم تماشای تلویزیون وجود دارد. در جریان یکی از جلسات عصرانه تماشای تلویزیون، بازی شطرنج و تخته نرد یک جایگزین قابل قبول است. وی توضیح داد: ما فیلم‌های درباره جنگ جهانی دوم یا اینکه ۴۰ سال پیش ورزشکاران ما ورزشکاران آمریکایی یا کانادایی را شکست دادند، تماشا می‌کنیم. در این جلسات من کاملا ایدئولوژی دولت پوتین را متوجه می‌شوم: گذشته حماسی یا گذشته‌ای کاملا تخیلی جایگزین زمان حال و آینده می‌شود. همه نوع گذشته‌ای باید دائما یادآوری شود تا جایگزین افکار درباره آینده یا سوالات درباره زمان حال شوند. ناوالنی گفت: همه چیز سازماندهی شده است و من ۲۴ ساعت روز تحت حداکثر کنترل هستم. من تاکنون از سوی هم‌بندی‌هایم مورد حمله یا تهدید قرار نگرفته‌ام؛ البته یک‌سوم از این زندانیان، فعالانی هستند که به‌عنوان خبرچین برای نگهبانان فعالیت می‌کنند.