به گزارش سی‌ان‌ان، طبق خلاصه‌ای از سخنرانی که توسط خبرگزاری رسمی دولت چین، شین‌هوآ Xinhua، منتشر شده است، شی به رهبران بلندپایه حزب حاکم کمونیست چین گفته است دولت باید برای برقراری عدالت اجتماعی، سیستمی برای توزیع مجدد ثروت در کشور راه اندازی کند. بر اساس گفته‌های شی، دولت باید به‌طور معقولانه‌ای درآمدهای بسیار بالا را تنظیم کند و شهروندان با درآمد بالا و شرکت‌ها را تشویق کند تا بخش بیشتری از درآمدشان را به جامعه برگردانند. مطلبی که شین‌هوآ منتشر کرده است، جزئیات زیادی درباره اینکه شی چگونه این هدف را عملی خواهد کرد ارائه نکرده؛ ولی اشاره می‌کند که دولت می‌تواند مالیات‌ستانی یا سایر راه‌های بازتوریع درآمد و ثروت را در نظر داشته باشد. شی حتی نیاز برای «رفاه مشترک»  میان مردم چین را امر ضروری برای حفظ قدرت از سوی حزب کمونیست اعلام کرده است و می‌خواهد چین را تا سال ۲۰۴۹، همزمان با صدمین سالگرد تشکیل جمهوری خلق چین، به کشوری توسعه‌یافته، ثروتمند و قدرتمند بدل کند. شی همچنین در جلسه اقتصادی رهبران که هر ماه برای تعیین سیاست‌ها برگزار می‌شود، گفته است که رفاه مشترک کامیابی همه مردم است، نه کامیابی تعدای از مردم. این عبارت اهمیت تاریخی بسیاری در چین دارد؛ استفاده شی از اصطلاح توزیع مشترک ثروت، یادآور سخنان مائو مبنی بر اصلاحات اقتصادی چشم‌گیر برای دور کردن قدرت از مالکان و کشاورزان ثروتمند در اواسط قرن گذشته است.

مائو چین را از طریق تغییرات اقتصادی و اجتماعی بسیار بزرگ و انقلاب اداره کرد. مرگ او در سال ۱۹۷۶ پایانی برای «انقلاب فرهنگی» بود. پس از آن چین تحت رهبری دنگ شیائوپینگ چندین دهه آزادسازی اقتصادی را آغاز کرد. با پذیرفتن اصول بازار آزاد از سوی اقتصاد سوسیالیستی چین و بازکردن بزرگ‌ترین کشور کمونیستی جهان به روی غرب، دنگ از عبارت «رفاه عمومی» ستفاده کرد. رهبر پیشین چین در سال ۱۹۸۵ به هیات بازدیدکننده مدیران شرکت‌های آمریکایی که به چین آمده بودند، گفت: برخی مناطق و برخی از مردم می‌توانند زودتر ثروتمند شوند و سپس مناطق و مردم دیگر را راهنمایی کنند و سایر مناطق و مردم نیز ثروتمند شوند و به تدریج به رفاه عمومی برسند. چین در طول سال‌ها از کشوری فقیر به دومین اقتصاد بزرگ جهان و یکی از بزرگ‌ترین نیروها در کسب‌وکار و تکنولوژی مبدل شده است. رشد سریع این کشور می‌تواند به آن کمک کند تا در طول یک دهه جای آمریکا را به‌عنوان بزرگ‌ترین اقتصاد جهان بگیرد. ولی در همین حال که بخش خصوصی و میزان ثروت در این کشور به‌طور چشم‌گیری افزایش یافته است، برای اولین بار در سال ۲۰۱۹ تعداد ثروتمندان چین از تعداد ثروتمندان آمریکایی فراتر رفت. فاصله میان ثروتمندان و فقرا و شهروندان شهری و روستایی در چین افزایش یافته است. به نظر می‌رسد این موضوع شی را آزار می‌دهد. او اعتراف کرده است که حزب پس از اصلاحات اقتصادی که به دهه ۱۹۷۰ بازمی‌گردد، اجازه داده است برخی مردم و برخی مناطق زودتر ثروتمند شوند. ولی از سال ۲۰۱۲ که شی مسوولیت را به عهده گرفت، اعلام کرد که دولت مرکزی رفاه عمومی مردم را به‌طور جدی‌تری مورد توجه قرار می‌دهد.

 شی بر گره زدن توزیع ثروت با اهداف گسترده‌تر دولتش برای اقتصاد تمرکز کرده است. در ماه‌های اخیر این کشور دست به سرکوب گسترده‌ای در بخش‌های تکنولوژی، مالی، آموزشی و دیگر بخش‌ها، به نام جلوگیری از ریسک‌های مالی، حفاظت از اقتصاد و از بین بردن فساد زده است. دولت شی همچنین به حفظ امنیت ملی و منافع مردم رجوع کرده است. نهادهای نظارتی به‌طور گسترده بخش خصوصی را برای ایجاد مشکلات اقتصادی-اجتماعی که می‌تواند در جامعه ناپایداری ایجاد کند و بر تسلط حزب تاثیرگذار باشد، مورد سرزنش قرار داده‌اند.

سرکوب شرکت‌های خصوصی سرمایه‌گذاران بین المللی را نگران کرده و ترس از چشم‌انداز نوآوری و رشد در اقتصاد چین را برانگیخته است. اقتصاد کشور نیز اخیرا نشانه‌هایی از ضعف از خود نشان داده است. برخی از داده‌های منتشرشده نشان می‌دهد روند بهبود اقتصادی کند شده و نرخ بیکاری در میان جوانان به بالاترین سطح در طول یک‌سال رسیده است. اقتصاددانان این کندی روند بهبود را به مجموعه‌ای از عوامل، از جمله گسترش سریع سویه دلتا، بلایای طبیعی، افزایش ریسک‌های بدهی و کاهش تمایل سرمایه‌گذاران در پی تنگناهای نظارتی نسبت می‌دهند.