مکرون که در جایگاه رفیع میانی خود آسوده است، شاهد تکه‌تکه شدن جناح راست و راست افراطی است. «مهاجرت» و «امنیت» تا حد زیادی موضوعات دیگری را مطرح کرده است، از تغییرات آب و هوایی گرفته تا بدهی‌های بزرگی که فرانسه در مبارزه با بحران کرونا بالا آورد. اریک زمور، یکی از اعضای راست‌افراطی در انتخابات که پیش از این به‌عنوان مجری تلویزیونی با مخالفت سرسختانه خود با مهاجران بدنام شده بود، می‌گوید: «اینکه فرزندتان را غیرفرانسوی خطاب کنید، چیزی نیست جز مستعمره کردن فرانسه.» فقط او در گفتار خود بین تمدن فرانسه و فتح آن توسط غیرفرانسویان مانور می‌دهد. مانند رئیس‌جمهور سابق، دونالد ترامپ که زمور در هفته گذشته با او صحبت کرد، وی از تحریک مداوم استفاده می‌کند تا همواره در صدر اخبار بماند. با این حال، پیشتازی مکرون در نظرسنجی‌‌ها آشکار است. بر همین اساس، او حدود ۲۵درصد از آرا را در دور اول انتخابات در ۱۰آوریل به‌دست می‌آورد. زمور و دو نامزد راست‌‌گرای دیگر در محدوده ۱۲ تا ۱۸درصد قرار دارند. احزاب چپ که متلاشی شده‌اند، در حال عقب‌نشینی هستند و در حال حاضر برای اولین‌بار از زمان تاسیس جمهوری پنجم در سال ۱۹۵۸ مانند تماشاگران مجازی به نظر می‌رسند. فرانسه عموما به سمت راست گرایش دارد. پاسکال بروکنر، نویسنده و فیلسوف سیاسی می‌گوید: «چپ طبقات مردمی را از دست داد، بسیاری از آنها به سوی راست افراطی غلتیدند؛ زیرا هیچ پاسخی درباره مهاجرت و اسلام نداشتند. پس این آفتاب‌پرست ناشناخته؛ یعنی مکرون است که علیه راست قرار گرفته است.» مکرون که از این تصور که توانسته پاندمی کرونا را شکست دهد و اقتصاد را با چالش‌‌هایی که داشت هدایت کند، امروز قوی‌‌تر از قبل به نظر می‌‌رسد. رشد اقتصادی در سه‌ماه گذشته ۷درصد بوده است. نرخ بیکاری ۴/ ۷درصد است که برای فرانسه رقمی پایین است. برداشته شدن اقدامات مربوط به کووید قبل از انتخابات، از جمله الزامات ماسک در بسیاری از مکان‌‌های عمومی، محتمل به نظر می‌‌رسد و این گامی از یک نمادگرایی قوی است. این معیاری برای دشواری حمله به مکرون است که به نظر می‌رسد تجسم ناگهانی چیزی است که از سوسیال‌دموکراسی در فرانسه باقی مانده و سیاست‌هایی که جناح راست پذیرفته است.