پیروزی بزرگ ویکتور اوربان

به گزارش رویترز، اوربان توانست یک کمپین موفق را با هدف قانع ساختن پایگاه رای‌‌دهنده‌های حامی حزبش موسوم به حزب «فیدز» اجرا کند از این بابت که ائتلاف شش حزبی مخالفانش متعلق به پیتر مارکی-زای، رقیب او، با طرح وعده ترمیم روابط با اتحادیه اروپا ممکن است کشور را وارد جنگ کند. مخالفان این اتهام را رد کردند. اوربان ۵۸ساله، در پی اعلام پیروزی‌‌اش در انتخابات روز یکشنبه و درحالی‌که توسط اعضای ارشد حزبش احاطه شده بود، گفت: این پیروزی درحالی‌که بعید به نظر می‌‌رسید، حاصل شد. او بیان کرد: «ما به چنان پیروزی بزرگی دست یافتیم که حتی از ماه هم دیده می‌‌شود. ما از حاکمیت و آزادی مجارستان دفاع کرده‌‌ایم.» وی افزود: «تمام جهان امشب شاهد بودند که در بوداپست سیاست‌‌‌‌ دموکرات مسیحی، سیاست محافظه‌‌کار مدنی و سیاست میهن‌‌دوستانه پیروز شده است. ما به اروپا گوشزد می‌‌کنیم که این مربوط به گذشته نیست، بلکه خود آینده است.»

نتایج اولیه انتخابات با شمارش حدود ۹۸درصد آرای مربوط به فهرست ملی احزاب نشان داد که حزب فیدز به رهبری اوربان با کسب ۱/ ۵۳درصد آرا در مقابل ۳۵ درصد رای کسب‌شده از سوی ائتلاف اپوزیسیون متعلق به مارکی-زای، پیشتاز است. حزب فیدز همچنین در ۸۸ حوزه از ۱۰۶ حوزه انتخابیه تک نماینده پیروز شد. دفتر ملی انتخابات مجارستان بر اساس نتایج اولیه مربوط به این انتخابات، اعلام کرد که حزب فیدز ۱۳۵ کرسی معادل یک اکثریت دو سومی را کسب خواهد کرد؛ درحالی‌که ائتلاف مخالفان وی ۵۶ کرسی خواهد داشت. پارلمان این کشور ۱۹۹ کرسی دارد. یک حزب راست افراطی در مجارستان به نام حزب «میهن ما» نیز با کسب هفت کرسی به پارلمان راه خواهد یافت. این پیروزی بی دردسر اوربان می‌‌تواند او را در اجرای دستور کار سیاسی جسور کند؛ درحالی‌که به گفته منتقدان این دستور کار او به منزله براندازی هنجارهای دموکراتیک، آزادی رسانه‌ها و حقوق اقلیت‌‌هاست.

مارکی-زای ۴۹ ساله، با قبول شکستش گفت که پیروزی حزب فیدز به‌دلیل آنچه او ماشین تبلیغاتی گسترده آن، شامل تسلط بر رسانه‌ها خواند، بوده است. او خاطرنشان کرد: «من نمی‌‌خواهم ناخرسندی و تاسفم را پنهان کنم. ما می‌‌دانستیم که این رقابت یک زمین بازی ناهموار است. می‌‌پذیریم که حزب فیدز اکثریت بزرگی از آرا را کسب کرده است؛ اما ما همچنان دموکراتیک و آزاد بودن این انتخابات را به چالش می‌‌کشیم.» سازمان امنیت و همکاری اروپا یک هیات ناظر انتخاباتی تمام‌عیار را برای نظارت بر این انتخابات اعزام کرد و این دومین باری بود که این سازمان دست به چنین تلاشی در یک کشور عضو اتحادیه اروپا زد. اوربان یکی از طولانی‌‌ترین دوره‌های رهبری را در اروپا تجربه کرده و به‌عنوان حامی سرسخت سیاست‌‌های ضد مهاجرتی و مخالف تحریم‌های شدید حوزه انرژی علیه مسکو ظاهر شده است.

منتقدان می‌‌گویند که او با بازنگری در قانون اساسی مجارستان، در کنترل گرفتن اکثریت رسانه‌ها و تغییر قوانین انتخاباتی و همچنین انتصاب وفاداران به خودش در پست‌‌های کلیدی دولتی و اعطا کردن قراردادهای دولتی پرسود به بازرگانان نزدیک به حزب فیدز به دنبال تحکیم یک حکومت تک حزبی بوده است. «رابرت تیت» و «فلورا گارام ولگی» در گزارش ۳ آوریل برای گاردین نوشتند: اوربان پس از پیروزی خود اشاراتی هم به انتقادات زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین کرده بود (دنیای‌اقتصاد در گزارش «اوربان می‌‌ماند یا می‌‌رود؟» در تاریخ ۱۵ فروردین ماه ۱۴۰۱ به این مساله پرداخته بود). اوربان در سخنانش گفت: «این پیروزی یک یادآوری- شاید برای تمام عمرمان است- زیرا بزرگ ترین پیروزی را به‌دست آوردیم. چپ داخل، چپ بین‌الملل، بوروکرات‌های بروکسل، پول امپراتوری سوروس، رسانه‌های بین المللی و در آخر رئیس‌جمهور اوکراین.» گزارشگران گاردین می‌گویند، اپوزیسیون معتقد است که حزب اوربان به‌دلیل انحصار قدرت رسانه‌ای، دارای ۲ هزار بیلبورد انتخاباتی و تبلیغاتی در سراسر کشور بود. برخی این بیلبوردها را تا ۲۰ هزار هم تخمین زده‌اند. برخی نمایندگان اپوزیسیون می‌گویند: اوربان می‌تواند هر دروغی را که می خواهد به خورد مردم بدهد. حتی اگر ما بهترین متخصصان ارتباطات را استخدام می‌کردیم، دولت همیشه با این امتیازات برنده است؛ زیرا به‌دلیل دسترسی‌هایی که دارد می‌تواند پیام خود را به تعداد بیشتری از مردم برساند.

اخبار مرتبط