این اتفاق ۱۱ روز کاری پیش  رخ داد و همراه آن روند صعودی میان‌مدت نیز به سمت پایین شکسته شد. در حرکت‌های اصلاحی قیمت‌ها، روند صعودی بلند‌مدت به هیچ‌وجه شکسته نخواهد شد. روند صعودی بلند‌مدت این صنعت نیز کماکان پابرجاست. احتمالا این فاز با تشکیل روند نزولی در کوتاه مدت همراه باشد که از حدود ۱۲ روز کاری قبل تشکیل این روند آغاز شده است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت شاخص تامین احتمالا در مسیر اصلاح قرار گرفته است. در صورت ادامه کاهش قیمت‌ها در شاخص این صنعت می‌توان هدف ۱,۸۳۰ را برای آن متصور بود که البته انتظار می‌رود محدوده‌های حمایتی پر قدرتی که در مسیر رسیدن به این هدف هستند از پیشروی به سمت آن جلوگیری کنند. سه محدوده ممکن است مانع اصلاح بیشتر در شاخص تامین شوند، محدوده ۲.۲۵۰ واحد، ۲.۱۳۰ واحد و محدوده ۱.۹۹۵ واحد، که به آنها حمایت می‌گوییم. این محدوده‌ها را می‌توان به‌عنوان اعداد مهم حمایتی شاخص مورد مطالعه در هفته‌های آتی در نظر داشت. از نشانه‌های پایان فاز اصلاحی، ورود قیمت‌ها به منطقه‌ای است که بعد از چند روز کاهش قیمت تقریبا متوالی به آن می‌رسد و به آن منطقه اشباع فروش می‌گوییم یا نزدیکی به مرز این ناحیه است که به نظر می‌رسد این اتفاق نیز در این صنعت رخ داده است. بنابراین پایان فاز اصلاحی در صنعت تامین آب، برق و گاز محتمل است.

 اما تشکیل الگوی کلاسیک سر و شانه در این شاخص بیم‌ها را نسبت به اصلاح بیشتر قیمت‌ها بالا می‌برد. این بیم‌  با عبور قیمت از محدوده ۲.۲۵۰ واحد به سمت پایین دو چندان می‌شود، این محدوده هم برای تحلیلگران و هم برای معامله‌گران از اهمیت خاصی برخوردار است. در صورت خروج از فاز اصلاحی و افزایش قیمت‌ها، شاخص این صنعت به دنبال هدف در محدوده ۳.۱۰۰ است که بعد از خط روند نزولی کوتاه مدت، محدوده ۲.۴۶۰ واحد، ۲.۷۰۰ واحد و ۲.۸۶۰ واحد و ۳.۰۰۰ واحد ممکن است است مانع رسیدن به هدف قیمتی ذکر شده شوند.