نسبت قیمت به سود P/ E

حاصل تقسیم قیمت سهم به سود شرکت است. در حالت طبیعی سهمی که P/ E پایین‌تر دارد، بهتر است. شما می‌توانید از سود آینده استفاده کنید. درواقع همان P/ E تحلیلی است. بنجامین گراهام، استاد وارن بافت در دانشگاه کلمبیا به این شکل فرض می‌کرد که سهام باید P/ E برابر ۵/ ۸ به اضافه دو برابر رشد درآمد معامله شود. شرکت‌هایی که امید به آینده چندانی برایشان متصور نیستیم P/ E پایین‌تری می‌گیرند و سهامی که تهاجمی هستند و امید به آینده شان بیشتر است P/ E بالاتری می‌گیرند. به‌طور کلی شما باید نسبت P/ E را در به حالت مقایسه‌ای در یک صنعت استفاده کنید. حتی معیار مقایسه P/ E فعلی با میانگین این نسبت در ۳ درصد ۵ تا ۱۰ سال گذشته نیز می‌تواند ملاک باشد.

نسبت PEG

یکی دیگر از نسبت‌های ابتکاری آقای بنجامین گراهام است که تلاش می‌کند درجه‌ای از دیسکانت یا پرمیومی که شما باید پرداخت کنید را برای رشد محاسبه کند. محاسبه به این شکل است که نسبت P/ E را به نرخ رشد سالانه درآمد بر مبنای ارزش ۵ سال آینده تقسیم می‌کنیم چنانچه نتیجه کمتر از یک باشد، بیانگر آن است که بازار به‌طور کامل چشم اندازی درخصوص این سهم ندارد. نزول نسبت PEG بیان می‌کند که نرخ رشد در آینده به سختی پیش‌بینی می‌شود. پروفایل‌های رشد شرکت‌ها می‌تواند تغییر کند گاهی اوقات این تغییر شدید است شرکت اپل یک مثال خوب است. P/ E معادل ۲/ ۱۲، PEG معادل ۸۶/ ۰ در کنار رشد ۵/ ۱۴درصد سود سالانه شرکت است. این مقدار به میزان قابل ملاحظه‌ای از میزان رشد ۷۲درصد طی پنج سال گذشته پایین‌تر است.