در گام نخست این بازگشت ظرف ۲۰ روز کاری شاخص کل به میزان ۲/ ۳۸ درصد فیبوناچی از ریزش را ریکاور کرد. یعنی از ۱.۲۰۰ میلیون واحد تا ۱.۵۳۵ میلیون واحد و اندیکاتور شاخص قدرت نسبی، از ۲۲ واحد به ۷۰ واحد رسید و نتوانست وارد محدوده هیجان خرید شود. همچنین ضعف تقاضا موجب ایجاد واگرایی منفی مخفی بین قیمت و اندیکاتور شد. به این معنا که اندیکاتور شاخص قدرت نسبی،‌ از سقف مینور خود در ۵۰ واحد فراتر رفت ولی مقدار شاخص نتوانست به سقف مینور خود در ۱.۶۰۰ میلیون واحد برسد. اما در شاخص هم‌وزن شرایط بسیار بهتر بود. اول اینکه در بازه ۲۰ روزه برگشت اولیه بازار توانست بیش از ۵۰ درصد فیبوناچی از ریزش اخیر را جبران کند یعنی از ۳۶۵ هزار تا ۴۵۹ هزار واحد. و دیگر آنکه شاخص قدرت نسبی با شتاب بسیار خوبی حرکت کرد و از ۲۰ واحد به ۸۸ واحد رسید.  برتری شاخص کل هم‌وزن در اصلاح یکی دو هفته‌ای اخیر نیز مشهود است. زیرا شاخص هم‌وزن تنها تا اولین تراز فیبوناچی خود یعنی ۶/ ۲۳ درصد اصلاح کرد اما شاخص کل باز هم یک گام عقب‌تر و با وجود رشد کمتر اصلاح بیشتری را تجربه کرد و تا تراز ۲/ ۳۸ از صعود اخیر را عقب نشست و این عقب‌ماندگی همچنان ادامه دارد. زیرا شاخص هموزن از سقف مینور خود عبور کرده و در حال حرکت به سمت سقف ماژور قبل از ریزش بزرگ در ۵۳۷ هزار واحد است اما شاخص کل در حال دست و پا زدن در کارکشن اصلاحی از صعود اخیر است. جمع‌بندی آنکه شاخص هم‌وزن زودتر و راحت‌تر سقف قبل از ریزش را پس خواهد گرفت و متاسفانه این به دلیل ارزندگی بیشتر سهم‌های کوچک و متوسط نیست بلکه به‌دلیل عرضه‌های سنگین حقوقی‌ها در سهم‌های بزرگ و شاخص‌ساز است که هر صف خریدی را در هر قیمتی عرضه می‌کنند لذا پول‌های حقیقی‌ها به سمت سهام کوچک‌تری می‌رود که فاقد عرضه حقوقی و حتی برعکس واجد حمایت سهامداران عمده هستند و این اتفاق عاقبت خوشی ندارد.