باعث تاسف است که این پرونده پس از ١٠٠ ماه هنوز به سرانجام نرسیده است و معلوم نیست چرا با چنین شرایطی مواجه شده‌ایم. آقای مرتضوی وقتی خودشان بودند در اندک مدتی برای ده‌ها نفر افراد دادگاه را نهایی کرده و به روال می‌انداخت، حال چگونه پرونده خودشان ١٠٠ ماه طول کشیده است؟ خوب این نیز از شانس ایشان است. ولی در کنار آن بد نیست به این ادعای آقای حافظی، عضو اصولگرای شورای شهر قبلی نیز توجه کنیم. وی که حدود دو سال در زمان احمدی‌نژاد رییس سازمان تامین اجتماعی بود...

 در گفت‌وگو با شرق مطرح کرده است که: «مکاتباتی از دفتر رییس‌جمهور داشتم که ٥٠ نفر مشخص را با هزینه تامین اجتماعی به مشهد ببرید، طبعا بنده هم نمی‌پذیرفتم که با پول سازمانی که منابع آن متعلق به قشر محروم و کارگر است که حق بیمه برای روز مبادایش پرداخت می‌کند، افرادی را به سفر زیارتی بفرستم، نامه از دفتر رییس‌جمهور می‌آمد که آقای فلانی را استخدام کنید؛ هر استخدام، آزمون و مراحل رسمی و قانونی دارد و باید طی شود، بنابراین روی نامه، به معاون مربوطه می‌نوشتم طبق ضوابط قانونی اقدام شود. چنین درخواست‌هایی به سازمان می‌رسید و بنده هم این گونه برخورد می‌کردم و طبعا برای آنها قابل‌قبول نبود.» اکنون می‌توان دوران مدیریت روسای هر سازمانی به ویژه سازمان مهم تامین اجتماعی را در دوره احمدی‌نژاد از منظر این نوع درخواست‌ها رسیدگی کرد. به طور قطع هنگامی که آقای مرتضوی جزو مدیران مهم و مطلوب آن دولت بوده است، به معنای آن خواهد بود که چنین درخواست‌هایی نیز از نامبرده شده و به احتمال زیاد بیش از اندازه‌ای شده که از آقای حافظی شده است. همان طور که آقای دکتر حافظی به درستی نوشته‌اند این کارها خلاف حقوق کارگران و اقشار محروم است، بنابراین هرگونه موافقتی با این درخواست‌ها مستلزم جبران خسارت به کارگران و محرومان است. اکنون که سریال تمام‌نشدنی دادگاه‌های آقای مرتضوی در حال انجام است و معلوم هم نیست که چه زمانی به صدور حکم نهایی خواهد رسید، بهتر است که حداقل این مرحله، عملکرد آقای مرتضوی را در سازمان تامین اجتماعی نیز مورد رسیدگی و صدور حکم نهایی قرار دهند تا بلکه بر شفافیت امور افزوده شود. تردیدی نیست که شفافیت قضایی و دادگاه‌ها، رکن مهم شفافیت عمومی در کشور است.

 

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.