بخشهایی از این مصاحبه را می خوانید:

 

نسبت بین اصلاح‌طلبان و دولت را چطور تعریف می‌کنید؟وظایف و دامنه حمایت از دولت تا کجا باید ادامه پیدا کند؟

دولت مستقر، دولت مطلوب اصلاح‌طلبان نیست اما دولت مقبول آنها است. ما به صورت نسبی نگاه می‌کنیم اگر روحانی رییس‌جمهور نمی‌شد چه کسی قرار بود رییس‌جمهور شود و دولت تشکیل دهد؟ در این مقایسه دولت قابل قبول است. این به معنای نقد نداشتن به دولت نیست. حتما نقد داریم و نقدهای‌ ما هم جدی است. به نظر من کاری که اصلاح‌طلبان باید انجام دهند بسیار ظریف است. در واقع ضمن حمایت از کلیت دولت باید نقدهای خود را بیان کنند، ولی نه به صورتی که در نهایت منجر به یاس مردم از صندوق رای بشود. ما در نگاه کلان کلیت دولت را تایید می‌کنیم اما در برخی مسائل نقد جدی داریم. اگر نقدها گفته نشود در آینده به نقطه ضعف اصلاح‌طلبان تبدیل می‌شود.

در دوره قبلی موضع انتقادی از سوی اصلاح‌طلبان نمی‌دیدیم و مواضع محافظه‌کارانه بود. با این اوصاف در دولت دوم شاهد نقد اصلاح‌طلبان از دولت خواهیم بود؟

موضع ما نسبت به دولت اتحاد و انتقاد است. باید در نظر داشت که تفاوتی میان دولت اول و دوم روحانی وجود دارد. در دور اول ریاست‌جمهوری روحانی ما ملاحظات و محدودیت‌ها بیشتری داشتیم چرا که اگر قرار بود نقدهای جدی مطرح شود و در انتخابات بعد باز از او حمایت کنیم یک تناقض بود. ضمن اینکه ممکن است در دولت دوم کارهایی انجام شود که بیشتر از دولت اول قابل نقد باشد. سانسور در نقد به روحانی را قبول ندارم ولی اینکه نقد روحانی اپیدمیک و علامت روشنفکری تلقی شود هم مناسب نیست و تبعات منفی خواهد داشت.

شما قایل به تغییر در رویکرد حسن روحانی بعداز انتخابات هستید؟

نه چندان؛ اگر می‌خواهیم ببینیم روحانی تغییر کرده است یا نه نباید حرف‌ها و شعارهای دوران انتخابات را ملاک و معیار قرار داد، هرچند به نظرم آقای روحانی در این موارد زیاده روی کرد. روحانی را باید با ٤ سال اول مقایسه کنیم. اگر روحانی را با ٤ سال اول مقایسه کنیم من تغییر و چرخش به راست در او نمی‌بینم. آنهایی که الان منتقد روحانی هستند شعارهای انتخاباتی را ملاک قرار می‌دهند. شعارهای انتخاباتی را در هیچ کجا و در هیچ شرایطی نمی‌توان ملاک و معیار قرار داد. همیشه کاندیداها شعارهایی می‌دهند و اساسا نباید انتظار داشت اگر انتخاب شدند به آنها عمل کنند، هرچند به نظرم آقای روحانی در این موارد زیاده‌روی کرد. نباید شعارهای روحانی را مبنا قرار داد. اگر دولت‌های اول و دوم آقای روحانی را با هم مقایسه کنند یا ترکیب کابینه را در کل تغییر فاحشی به نظر نمی‌رسد.

در دولت دوم روحانی حرف و حدیث‌هایی در مورد اختلاف آقای جهانگیری و روحانی شنیده می‌شود. پیشنهادهایی هم مطرح شده که آقای جهانگیری استعفا داده و خود را برای انتخابات ١٤٠٠ آماده کند. به نظر شما چنین پیشنهادی منطقی است؟ آیا اصلاح‌طلبان به تجربه تاریخی در مورد بحث استعفا توجهی ندارند؟

این موضوع را چندان جدی نمی‌بینم. نزدیکان آقای جهانگیری موضوعاتی چون کمرنگ شدن نقش ایشان در دولت را تکذیب می‌کنند. از سویی اگر قرار باشد جهانگیری برای ١٤٠٠ کاندیدا شود در دولت بودن یا نبودش چندان تاثیری ندارد. این‌گونه نیست که اگر جهانگیری از دولت بیرون بیاید در سال ١٤٠٠ موقعیت بهتری داشته باشد. اتفاقا اگر در دولت باشد بیشتر در افکار عمومی مطرح است. آقای جهانگیری در مناظرات انتخاباتی جلوه خوبی داشت و به هر حال یکی از کاندیداهای محتمل اصلاح‌طلبان است اما لزومی ندارد که کناره‌گیری کند که اگر بعدها انتقادی به دولت است سهمی در آن نداشته‌باشد. به هر حال جهانگیری در دولت اول حضور داشته و الان هم حضور دارد اگر انتقادی هم مطرح باشد به هر دو دولت وارد است و جهانگیری نمی‌تواند خود را مبرا کند. اگر قرار است کاندیدا شود باید از سیاست‌های دولت روحانی دفاع کند. طرح استعفای جهانگیری برنامه مثبتی نیست.

محتمل است اتفاقی که برای روحانی-عارف رخ داد برای جهانگیری-لاریجانی تکرار شود؟

احتمال این موضوع بسیار ضعیف است. اگر شرایط سال ١٤٠٠ مشابه شرایط امروز باشد که با هم حرف می‌زنیم به نظر من ما در انتخابات ١٤٠٠ چند کاندیدا از سوی اصلاح‌طلبان خواهیم داشت که نهایتا مشابه سال ٩٢ با نظرسنجی از مردم گزینه‌ای که رای بیشتری دارد مورد حمایت قرار می‌گیرد.

حمایت اصلاح‌طلبان از لاریجانی دور از ذهن است؟

حمایت اصلاح‌طلبان از لاریجانی در انتخابات ١٤٠٠ خیلی دور از ذهن و شاید بتوانیم بگوییم غیرممکن است.

تفاوت روحانی با لاریجانی را در چه می‌بینید که حمایت اصلاح‌طلبان از او را دور از ذهن می‌دانید؟

سال ٩٢ مهم‌ترین مساله این بود که نهاد انتخابات بازسازی و احیا شود و کاندیدایی متفاوت از کاندیداهای اصولگرای افراطی رییس‌جمهوری شود. آقای روحانی این ویژگی‌ها را داشت و رای‌اش هم از آقای عارف در نظرسنجی‌ها بیشتر بود. در مقام مقایسه اصلا آقای لاریجانی را شبیه به روحانی نمی‌بینم که در مقابل یک کاندیدای اصلاح‌طلب در نظرسنجی‌ها رای بیشتری بیاورد.

ممکن است میان اصولگرایان اجماعی روی علی‌لاریجانی اتفاق بیفتد؟

بعید است این اجماع اتفاق بیفتد. احمدی‌نژاد شکافی در میان اصولگرایان به وجود آورده که بعید است به این زودی‌ها ترمیم شود.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.