علی جهانگیری، شاعر و دوست صادقی‌نسب، با تأیید خبر درگذشت این شاعر و ترانه‌سرا گفت: خانواده صادقی‌نسب ساعت ۵ صبح با من تماس گرفتند و خبر فوت او را دادند. او نزدیک صبح و بر اثر نارسایی کلیه از دنیا رفته و امروز صبح (یکشنبه، ششم اسفند) در بهشت زهرا تشییع شده است.

او همچنین گفت: عمید در رشته موسیقی تحصیل کرده بود و از سال ۱۳۷۲ شعرهایش در نشریات منتشر می‌شد. او با روزنامه‌های ایران، ستاره صبح و صدای ملت همکاری داشت. مدتی نیز دبیر نشریه کلک بود. همچنین از سال ۸۱ تا ۸۶ با رادیو و تلویزیون همکاری داشت. سال ۸۷ نیز سه کتاب به نشر افراز داد که غیرمجاز اعلام شد و چاپ نکردند؛ او هم دیگر پیگیری نکرد. آلبوم موسیقی او نیز «شنیدن سکوت» نام داشت که در سال ۹۲ منتشر شد.

جهانگیری در ادامه بیان کرد: با او که در ارتباط بودم بیشتر موسیقی تدریس می‌کرد، البته با روزنامه‌ها نیز همکاری داشت. به خاطر این‌که به کارهایش مجوز نمی‌دادند از وضعیت موجود بسیار ناراحت بود.

عمید صادقی‌نسب متولد سال ۱۳۵۴، فعالیت شعری خود را از دهه ۷۰ آغاز کرده بود. از آثار او می‌توان به «خودم را از چشم تو می‌بینم»، «کاکتوس روبان‌زده»، «چنگیز زنده است هنوز»، «پیامبری نشسته بر کنده بلوط»، «قانون آرامش» و «پرده گوش من از پنجره آویزان است» اشاره کرد.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.