گمانه‌زنی‌ها در‌این‌باره اما خیلی‌زودتر از اینها شروع شده بود و محسن هاشمی، رییس شورای شهر تهران اگرچه می‌گوید به فکر شهردار شدن نیست؛ در صدر فهرست قرار دارد. همین چند هفته قبل بود که روزنامه وابسته به حزب کارگزاران از اختلافات میان این حزب و آقای شهردار پرده برداشت. قبل از آن نیز واکنش نجفی نسبت به اظهارات مرعشی که می‌گفت نقش اتاق فکر شهردار را بازی می‌کند شمه‌ای از این اختلافات را به نمایش گذاشته بود. «سازندگی» عنوان کرده بود که زعمای این حزب از ابتدا موافق نجفی نبودند.

گفته شده بود که گزینه اول کارگزارانی‌ها محسن هاشمی و گزینه دوم آنها نیز حسین مرعشی بوده است اما به شهردار شدن نجفی رضایت دادند تا اجماعی حاصل شده و احتمال راهیابی مهدی چمران به بهشت از میان رود. حالا که آن نگرانی رفع شده و نجفی نیز به خاطر بیماری یا هر عامل دیگری رفتنی است، یک بار دیگر محسن هاشمی گزینه اول است. برخی منابع خبری به صورت غیررسمی می‌گویند محسن هاشمی طرفدارانی در میان اصولگرایان هم دارد و لابی‌های مهمی در این مورد صورت گرفته است.

مرعشی نیز گزینه دوم است و برخی مدعی هستند او بیش از گزینه‌های حزب اتحاد ملت و دیگر طیف‌های اصلاح‌طلب شانس پیروزی دارد. با این حال اصلاح‌طلبان گزینه‌هایی همچون حبیب‌الله بی‌طرف، پیروز حناچی و محمد‌علی افشانی دارند و به نظر نمی‌رسد که مایل باشند یک بار دیگر عرصه را به دیگران واگذار کنند. برای رسیدن به این هدف اما باید از گزینه قَدَری همچون اسحاق جهانگیری عبور کنند. هر‌چه باشد حکایت اصلاح‌طلبان و جهانگیری حکایت رستم است و یکدست اسلحه. جهانگیری که تاکنون به عنوان گزینه اصلاح‌طلبان در انتخابات ٩٨ و ١٤٠٠ مطرح بود از دیروز دوباره به یکی از گزینه‌های شهرداری تهران تبدیل شده است. از قضا حضور او در قامت شهردار تهران محتمل‌تر و کاربردی‌تر از فرستادن او به مجلس است. با همه این حرف‌ها باید منتظر ماند و دید که تعامل اصلاح‌طلبان و بزرگان این جریان در نهایت چه خروجی‌ای خواهد داشت.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.