هومن افاضلی در نشست خبری قبل از دیدار تیمش با پدیده در هفته بیست و هشتم لیگ برتر فوتبال اظهار کرد: شاید حرف خوبی نباشد امااین بازی برای ما بازی مرگ و زندگی است. این که حریف پایین جدول است، یک بخش بابت مدیریت این تیم است و بخشی هم بابت کسر امتیاز است. آنها با همین وضع شش امتیاز جلوتر از ما هستند. این تیم از لحاظ مهره و مربی کیفیت بسیار خوبی دارد. در نیم فصل اول کیفیتشان بالاتر بود و در بالای جدول، رقابت جدی داشتند. می‌دانیم حریف بسیار خوبی داریم بنابراین بازی خیلی دشواری پیش روی ماست چون حریفمان بسیار با کیفیت است. مهاجری را سال‌هاست می‌شناسم. از مربیان بسیار خوب ماست. او سال‌هاست در مشهد کار می‌کند و مطمئنم که بازی فردا پیچیده و سخت خواهد بود.

او افزود: درباره تیم پدیده نمی‌توانم چیزی بگویم. انتظار دارم که پدیده با انگیزه جلوی ما باشد اما درباره تیم خودم باید بگویم ما حواشی خاص خودمان را داریم. من فکر می‌کنم تیمم به اندازه کافی با تجربه است و می‌تواند این مسائل و حواشی اخیر را ندیده بگیرد و کار را پیش ببرد.

افاضلی در پاسخ به این سوال که کدام تیم را به لحاظ کیفی معتقد است در لیگ برتر بماند گفت: آن تیمی که می‌ماند از همه بهتر است. رقابت فشرده است. این فشردگی باعث می‌شود تیم‌ها از تمام پتانسیل خود برای ماندن در لیگ استفاده کنند. من دوست دارم تیم خودم بماند چون فکر می‌کنم تعداد تیم‌های تهرانی کم است. این شهر ۱۷ میلیون جمعیت دارد و بخشی از امکانات هم این‌جاست و این شهر این لیاقت را دارد که تیم‌های متعددی داشته باشد. هر تیمی از تهران به جای دیگر رفت هم به جایی نرسید. از طرف دیگر تیم‌های دیگر هوادارانی در شهر خودشان دارند. حیف است در مشهد آن استادیوم استفاده نشود و سپیدرود هم تیمی قدیمی و محبوب است. خوزستان هم جایی است که تیم‌های زیادی از آن استان بالا آمده‌اند.

وی درباره حکم توقیف اموال تیم نفت تهران و شرایط بد فوتبال ایران و بحران‌های مالی مربوط به آن گفت: این بحث پیچیده‌ای است و شاید در این ۱۵ دقیقه نشود بازش کرد. هفته‌های قبل هم گفتم تیم‌هایی که پشتوانه مالی و مدیریتی بهتری دارند به لحاظ جایگاه جدولی جایشان مشخص است. جدول هیچ‌گاه به ما اشتباه نمی‌گوید. باید از صرف برگزاری بازی‌ها جدا شویم. ما نمی‌دانیم لیگ ما بیزینس است یا یک رقابت ورزشی. ما دنبال چه چیزی در لیگ هستیم؟ ایده کلی این است که لیگ را برگزار می‌کنیم و یک تیم ملی خوب هم درمی‌آوریم ولی این مال دوران آماتور است. در انگلستان سال‌هاست که تیم ملی این کشور مقام نیاورده ولی باشگاه‌های آنها موفقند چون یک کسب و کار است. هیچکس نمی‌تواند فضای لیگ انگلیس را تغییر دهد. در آلمان هواداران مهم هستند و می‌بینیم که اسپانسر بعد از ۲۰ سال می‌تواند اکثریت باشگاه را بگیرد. ما این را در ایران هنوز درست نکرده‌ایم. انگلیس ۱۰۰ سال، اآلمان ۶۰ سال و ما ۱۷ سال است که لیگ حرفه‌ای داریم. این‌گونه نقش باشگاه‌ها مشخص می‌شود. نیاز به یک دید بزرگ‌تر در فوتبال داریم. همه این سوالات در ذهن من بی جواب هستند.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.