تهیه‌کننده نود جدای از حُسن‌هایی که دارد عیوبی هم دارد که نمی‌توان این ضعف‌ها را در پس نقاط قوتش ندید.

عادل فردوسی‌پور با این که طرفدار چندآتشه تیم ملی و کارلوس کی‌روش است اما این حقیقت دارد که سطح توقعش از تیم ملی فوتبال کشورمان کم است و سقف آرزوهایش برای یوزهای ایرانی آن چیزی نیست که گاهی وقت‌ها نشان می‌دهد.

یادمان نمی‌رود در جام جهانی قبلی و در زمان بازی کشورمان برابر آرژانتین با این که تیممان هنوز گلی از یاران مسی دریافت نکرده بود اما عادل فردوسی‌پور سرمست از بازی نسبتا خوب ملی پوشان ایرانی گفت: «حتی اگر یک گل هم بخوریم چیزی از ارزش‌های تیم ملی فوتبال کشورمان کم نمی‌شود.»

البته که پس از این حرف عادل تیم کشورمان با گل مسی به آرژانتین باخت اما آن بازی برای فوتبال دوستان ایرانی تبدیل به خاطره ای خوب شد.

چهار سال گذشته را رها می کنیم و می رویم سراغ بازی ایران و مراکش؛ در ۲۰ دقیقه اول بازی مراکش اختیار بازی را به صورت کامل در دست داشت، اینجا دوباره عادل کم روحیه بودن خود را به نمایش گذاشت و گفت حاضریم همین حالا بازی با نتیجه تساوی صفر-صفر پایان یابد.

در صورتی که برای بسیاری از کارشناسان و خبرنگاران حاضر در ورزشگاه و همچنین مخاطبان میلیونی واضح بود که این فشار از سمت مراکش طبیعی است و اوضاع تا پایان بازی این گونه نخواهد بود که در ادامه هم دیدیم از دقیقه ۲۰ به بعد تیم ملی کم کم خودش را پیدا کرد و چند حمله زهردار تدارک دید،حملاتی که باعث شد مراکشی ها ترس برشان دارد و دیگر بی محابا به دروازه ما حمله نکنند.

بله، بازی ایران-مراکش که فردوسی پور در دقیقه ۱۰ گفت حاضریم همین حالا با نتیجه مساوی بدون گل تمام شود در نهایت به سود ایران تمام شد.

راستش بعد از پیروزی کشورمان برابر مراکش به این فکر می کردم که اگر در بازی معروف ایران و استرالیا در ملبورن،عادل فردوسی پور به جای جواد خیابانی گزارش بازی را بر عهده داشت با آن حجم حملات استرالیا روی دروازه عابدزاده، او در همان ۵ دقیقه اول چه می گفت؟ احتمالا می گفت حاضریم به جام جهانی صعود نکنیم اما بازی همین حالا تمام شود که گلهای بیشتری نخوریم!

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.