اعزام برخی رزمندگان شاخص دفاع مقدس به خرمشهر و آبادان و روستاهای آن و مصاحبه قدم به قدم با اقشار مختلف مردم بعضی اوقات حالت یک فیلم کمدی پیدا می‌کرد. مثل جایی که آن رزمنده قدیمی کنار رود کرخه ایستاده بود و از خاطرات جنگ در این منطقه سخن می‌گفت و اینکه حالا مردم از همین آب هم محروم هستند و بعد طبق معمول گریزی به صحرای کربلا زدن که اینجا بوی نهر علقمه و خاندان اباعبدالله می‌آید! گویی دولت و مقامات نظام هم به‌جای شمر و عمر سعد فرض می‌شوند. آنچه این ماجرا را جذاب‌تر می‌کند این است که طرح آبرسانی به این مناطق توسط یکی از نهادها روزهای پایانی خود را می‌گذرانید و در اوج این نمایش آب شیرین از راه رسید و مردم نجات یافتند. مسلماً برنامه‌سازان فضای مجازی و حقیقی از کل طرح با خبر بودند ولی این فیلم بازی‌‌کردن‌ها برای چه بود؟

 

 

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.