جواد کریمی قدوسی، آخرین نماینده منتخب مشهدی‌ها در انتخابات مجلس دهم بود. او توانست با  ۳۲۴ هزار و ۴۵۰ رأی به عنوان منتخب پنجم مشهد و کلات وارد پارلمان شود؛ با این امید که به تنهایی جای حمید رسایی، علیرضا زاکانی، مرتضی آقاتهرانی، فاطمه آلیا، مهرداد بذرپاش، محمد سلیمانی و مسعود میرکاظمی را که هر کدام به نحوی پشت در بسته مجلس مانده بودند پر کند. مجتبی ذوالنور نیز آخرین منتخب قمی‌ها بود که با ۱۶۸ هزار و ۳۹۷ رأی وارد مجلس شد.

هر چند انتظار می‌رفت نماینده دو شهر مذهبی کشور، سلوکی متفاوت از دیگر نمایندگان داشته باشند؛ بویژه آن که یکی در کسوت روحانیت نیز هست اما گاه به نظر می‌آید این دو نماینده هرچه علیه دولت را روا و مباح می‌دانند و در نگاهی خوش بینانه به نظر می‌رسد با واقعیت‌های کشور و شرایط بین‌المللی ارتباط موفقی ندارند.برای نمونه مجتبی ذوالنور از ابتدای امسال با گفتن جملات و اخبار از اساس کذبی چون «پسر رئیس‌ جمهوری سه تابعیتی است»؛ «وقتی برف می‌آید، آقای رئیس جمهوری سه روز از خانه بیرون نمی‌آید تا سرما به او نزند»؛ «در جریان مذاکرات برجام ۲ هزار و ۵۰۰ نفر از اعضای خانواده مقامات دولتی تابعیت امریکایی دریافت کردند»؛ «FATF مرتبط با برجام است»؛ «استاندار خوزستان در پس گرفتن امضای طرح سؤال از رئیس جمهوری توسط نماینده مردم بهبهان در ازای عزل فرماندار این شهر دخالت کرده است» به دولت تاخته است. کریمی قدوسی هم با ادعاهایی نظیر اینکه «دانیال‌زاده ابربدهکار بانکی پدر عروس روحانی است»؛ «سه میلیون و ۵۰۰ هزار سکه از کشور جمع‌آوری و در ۲ ماه گذشته به سلیمانیه عراق ارسال شده است» یا ادعایی درباره جاسوس بودن کاوه مدنی، دولت را مشمول الطاف خود قرار داده است.

اینکه مردم مذهبی مشهد و قم در انتخابات بعدی با این دو نماینده چه برخوردی می‌کنند، نیازمند صبر و تأمل است اما سؤال اینجاست هزینه‌سازی با ادعاهای اثبات نشده برای دستگاه دیپلماسی کشور که درگیر یکی از دشوارترین پرونده‌های تاریخی در عرصه سیاست خارجی است، چه پیام و پیامدی برای کشور دارد؟

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.