جماعتی روز پنجشنبه ۲۵ مرداد در مدرسه فیضیه قم تجمع کردند و پلاکارد به دست، هجمه‎های زیادی را علیه دولت انجام دادند اما سخنران مراسم نیز در نقد به حوزه کم نگذاشت. بعد از انتشار تصاویر و اخبار مراسم، وقتی سیاسیون و مراجع عظام تقلید در جریان ماهیت مراسم قرار گرفتند، از اتفاق رخ داده ناراحت شدند و این تجمع را به شدت محکوم کردند.

از پلاکاردهای حاشیه ساز که بگذریم، سخنران مراسم رحیم پور ازغدی بود، از جمله مباحث او که اعتراض علما و روحانیت را در پی داشت کنایه هایش به درس های خارج فقه حوزه بود، او گفت «فقه بی ربط با زندگی، زندگی بی ربط با فقه، درس خارج هایی که به جای تئوریزه حکومت و تمدن دینی، عملا فقه سکولار می سازند؛ فقه فردی، عبادی طهارت و نجاست. اما درباره اقتصاد، سیاست، بانک و روابط بین الملل حرفی ندارند.

سکولاریسم یعنی همین است. همه می گویند سکولاریسم در دانشگاه است، بگذارید بگویم ریشه سکولاریسم در حوزه است. سکولاریسم یعنی تفکیک دین از حکومت، دولت و تمدن. تفکیک نظری وقتی است که حرفی ندارید. ۵ درس خارج از فقه نه، یک درس خارج فقه در قم، مشهد، نجف و اصفهان دارید که پرسش هایش را از بیرون بگیرد و همین الان در مسائل حکومتی بیاید براساس آنها ادله را پیدا کند و بحث کند. یعنی از ذهن نیاید به عین، از عین بیاید به ذهن. چندتا هستند؟

هنر نیست هی طهارت، نجاست و طواف بگویند، هزار بار گفته شده و برای هزار و یکم هم می گویند. به قول مطهری می گوید اجتهاد تکرار حرف های مکرر نیست. جواب مسائل حل شده نیست اجتهاد یعنی جواب مسائل حل نشده. مسائل حل نشده را جواب بده، مسائل حل شده را که همه بلدند جواب بدهند.

شنیدم ۷۰۰-۸۰۰ رساله می خواهند در قم بدهند، ما اصلا ۷۰۰ تا مرجع می خواهیم؟ این جور که کارخانه انبوه تولید مرجع تقلید شروع شده کاری نیست. کسی ۴ شرح و حاشیه بخواند و همان را بگوید مرجع می شود؟ حساسیت سر مسائل جزیی درجه ۶، عدم حساسیت درباره مسائل درجه یک.

۴ سئوال جدی در حوزه فقه اداری، فقه حکومتی، فقه روابط بین الملل، فقه اقتصادی، فقه بانکی مطرح می شود، اغلب اینهایی که می خواهند رساله بدهند هیچی برای گفتن ندارند. یک علت اینکه بگویند جمهوری اسلامی ناکارآمد است، سیستمش درست نیست برای این بی سوادی هاست. سوادهای به درد نخور. بی سوادی حوزه.

الان ۱۰۰مسئله مطرح می کنم در یک درس خارج فقه به اینها نمی پردازند، در حالیکه ۸۰ مسئله از ۱۰۰ مسئله جزء مسائل اصلی جامعه ماست. علت آن است که اکثر اینها اصلا جواب ندارند. اصلا نمی دانند مظان پاسخگویی به این مسائل در کدام بخش قرآن و حدیث است».

صریح ترین واکنش را آیت الله مکارم شیرازی نشان داد، او در بیانیه ای نوشت: «متأسفانه جمعى از طلاب و اساتید محترم را به آنجا دعوت کرده بودند، تا دربارۀ مسائل اقتصادى مردم صحبت کنند. سپس ورق برگشت؛ گوینده‌اى را که هیچ اطلاعى از وضع حوزه‌هاى علمیۀ شیعه نداشت، دعوت کرده و بدترین اهانت‌ها را به حوزه علمیه و مراجع شیعه کرد و پلاکاردى را در دست گرفتند که رئیس جمهور محترم را تهدید به مرگ مى‌کرد و اعتراف ضمنى به مطالب دیگرى داشت.آیا صحیح است در کانون حوزه علمیه این‌گونه سخنان گفته شود؟ ... سپاه نیز باید روشن سازند، آیا با اجازه آن‌ها گروهى از سپاهیان در این برنامه شرکت داشته‌اند یا خیر؟» (اینجا) البته برخی رسانه ها که محکوم کردن اجتماع فیضیه را به صلاح خود نمی دیدند، سعی کردند آن را بایکوت کنند(اینجا).

تجمع برخی طلاب در مدرسه فیضیه قم

اما ساعتی بعد آیت الله نوری همدانی نیز در سخنرانی لب به انتقاد گشود و ضمن اظهار تاسف از بعضی مطالب و شعارهای تجمع طلاب در مدرسه فیضیه گفت: «در شرایط فعلی کشور نیاز به تفکر و کمک برای حل مشکلات مردم دارد و این تجمع هم ظاهرا برای همین موضوع بود اما چطور میشود کسی بیاید سخن بگویید و حوزه علمیه و خدمات علماء و مراجع را زیرسوال ببرد. حوزه علمیه که در طول تاریخ در مقابل ظلم ماند استکبار ستیز بود حال این گونه قضاوت بی‌انصافی است. حوزه هیچ گاه سکولار نبود و نیست و نخواهد بود. چرا باید کسی را به حوزه بیاورند که از حوزه بی اطلاع باشد.» (اینجا)

گرچه تا روز دوشنبه سیاسیون و روحانیونی از دو جناح سیاسی نسبت به تجمع مدرسه فیضیه انتقاد کردند اما موضعگیری آیات عظام مکارم شیرازی و نوری همدانی موجب شد تا سپاه در مقام دفاع از خود بیانیه ای صادر کرد و ضمن برائت از برخی پلاکاردهای نصب شده در این مراسم، تأکید کند «هیچگونه برنامه‌ای برای حضور کارکنان خود در این مراسم نداشته است» (اینجا)

اما سیل اعتراض روحانیون و اساتید حوزه های علمیه نسبت به اجتماع مدرسه فیضیه تمام نشد و ادامه یافت تا آنکه بالاخره جامعه مدرسین به سکوت خود پایان داد و موضع گرفت «تحرکات ناشایست، ناآگاهانه و بعضا مغرضانه برخی در حاشیه‌ی تجمع طلاب و روحانیون که در راستای مطالبات اقتصادی مردم در مدرسه مبارکه فیضیه قم برگزار شده بود؛ دانسته یا ندانسته، ضربه و خدشه‌ای بر حوزه و روحانیت وارد ساخت که منجر به واکنش مراجع معظم تقلید و دیگر بزرگان حوزه شده است. همگان می‌دانند حوزه های علمیه، مراجع و بزرگان حوزه عمیقا و صمیمانه همدرد مردم و در کنار آنها بوده و تا کنون خدمات گوناگونی در عرصه‌های مختلف برای مردم و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران داشته اند، بنابراین نباید گذاشت با برخی بی توجهی ها و بی حرمتی ها این خدمات ارزشمند توسط برخی مورد بی مهری قرار گیرد». (اینجا)

هر کسی طبق قانون حق اعتراض، نقد و بیان ایراد و اشکال دارد. مراجع معظم تقلید در رأس شان امام خمینی (ره) و حوزه های علمیه منشأ انقلاب بودند بنابراین در طرح مباحث انتقادی باید خط قرمزها رعایت شود. نباید با زبان تند و غیرمودبانه طرح بحث کرد چون نه تنها مشکلی را حل نمی کند بلکه به اختلاف ها دامن می زند آن هم در زمانی که دشمن خارجی جنگ سخت اقتصادی را به کشور تحمیل کرده است بنابراین آقای رحیم‌پور ازغدی و همه کسانی که خود را اهل فکر و مشرف به مسائل اجتماعی، سیاسی و روابط بین الملل می دانند باید قبل از بیان دیدگاه، تمام جوانب را در نظر بگیرند.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.