در پی انتشار این عکس، آیت الله محمد یزدی با انتشار نامه سرگشاده ای به این مرجع تقلید با انتقاد صریح از وی به خاطر آنچه " دیدار با افراد مساله داری که برای نظام جمهوری اسلامی و مقام معظم رهبری احترامی قائل نیستند" خوانده است، نوشت:

"یادآور می شوم مقام و احترام شما در سایه احترام به نظام اسلامی حاکم، رهبری و شان مرجعیت است، پس لازم است این احترام و شئون مرجعیت را رعایت فرموده و ترتیبی اتخاذ فرمایید این گونه مسائل دیگر تکرار نگردد."

درباره این نامه چند نکته حائز اهمیت است:

۱- هر انسان عاقل و بالغی حق دارد تعیین کند که با چه کسانی معاشرت کند و دعوت چه افرادی را بپذیرد یا نپذیرد، چه رسد به یکی از بزرگ ترین مراجع حال حاضر جهان تشیع که قطعاً خیر و صلاح خود را بهتر از افرادی می داند که ولو با خیراندیشی، موضوعات را سیاسی می بینند.

برای یک شیعه که خود در ردیف مقلدین مراجع عظام است، بسیار سخت است که ببیند فردی به مرجع تقلید شیعیان نامه بنویسد و او را به خاطر یک دیدار ساده، نکوهش کند و زیر سوال ببرد.

۲- سخت تر آن که چنان نوشته شده که این گونه مسائل دیگر تکرار نشود که انگار چه مساله هولناکی رخ داده است!

یک مرجع تقلید شیعه و چند روحانی و چهره سیاسی شیعه با یکدیگر حرف زده اند و عکس گرفته اند. حال اگر به هر دلیلی حتی موجه، با آن افراد زاویه فکری و سیاسی داشته باشیم آیا رواست به خود اجازه دهیم و یکی از معدود مراجع نامدار شیعه را شماتت کنیم؟

۳- می گویند حرمت امامزاده را باید بیش از همه، متولی اش حفظ کند.

 این سخن درباره حوزه، روحانیت و مراجع معزز تقلید نیز صدق می کند. اگر روحانی مسن و مجربی چون آیت الله یزدی این گونه حرمت نگه بدارد، چه انتظاری است از مردم عادی و جوانانی که اصل و ادبیات این نامه را با شگفتی ملاحظه می کنند؟

مراجع تقلید شیعه، در همه اعصار و قرون اسلامی و حتی پیش از برپایی نظام جمهوری اسلامی، ستون های استوار دین اسلام و مذهب تشیع بوده اند و هستند و روا نیست شان آنها به امور نازل سیاسی و جناحی تقلیل داده شود و حرمت شان شکسته شود.

از آیت الله یزدی انتظار می رود با بصیرت و درایت، آنچه پیش آمده را جبران کنند تا هم حرمت مرجعیت گرانقدر شیعه حفظ شود و هم بهانه به دست بدخواهان نظام و تشیع و رهبری و مرجعیت نیفتد.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.