مهرداد خدیر در عصر ایران نوشت: «سخنان کارلوس کی‌روش، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران با انتقادها و واکنش‌های مختلف رو به رو شده است. او در ادامه جدال لفظی خود با برانکو ایوانکوویچ، سرمربی تیم پرسپولیس گفته بود: «مردم ایران به لحاظ اقتصادی در مضیقه‌اند و برای سفره خود مشکل دارند، آن وقت این آقا با هواپیمای فرست کلاس سفر می‌کند.»

برخی هم این گونه نقل قول کرده‌اند که کی‌روش گفته مردم ایران، نان ندارند و به ایرانیان توهین کرده است و جواد خیابانی هم در پاسخ به او به همین جمله اشاره کرده است.

این گفتار در پی توجیه سخن سرمربی پرتغالی تیم ملی آن هم در گرماگرم یک تورنمنت مهم بین‌المللی نیست؛ اگر چه می‌توان حدس زد در ترجمه به عمد یا به سهو دقت لازم اعمال نشده، یا پیاز داغ آن را زیاد کرده باشند چون بین «به لحاظ اقتصادی در مضیقه هستند» و «نان ندارند بخورند» خیلی تفاوت و فاصله وجود دارد و غالب حملات و انتقادات بر پایه جمله دوم است؛ حال آن که مضیقه و تنگنای ناشی از تحریم‌های ظالمانه ترامپ، در سخنان عالی‌ترین مقامات جمهوری اسلامی هم مورد اشاره قرار می‌گیرد و به همین خاطر تقبیح می‌شود.

نکته مورد نظر این گفتار اما یک یادآوری است. کافی است از دی ۹۷ به اردیبهشت ۹۶ بازگردیم و این پرسش را به میان آوریم که در مناظره‌های انتخابات ریاست‌جمهوری ۹۶درصد از مردم ایران را نابرخوردار و محروم نخواندند و با وعده نان و رفع گرسنگی درصدد جلب آرا برنیامدند؟ اگر یک کاندیدای انتخابات بگوید بد نیست و قباحت ندارد و یک مربی خارجی بگوید قبیح می‌شود؟

این عبارت که مردم، نان ندارند بخورند اگر هم از زبان کی‌روش بیان شده باشد؛ اگر چه ناپسند است اما تازه نیست. کسی نمی‌داند. شاید او انتخابات ریاست‌جمهوری ۹۶ را دنبال می‌کرده و هنوز در آن فضا سیر می‌کند. کی‌روش بگوید بد است، دیگران می‌گفتند، خوب بود؟»

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.