روزنامه نیویورک تایمز نوشت، «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری آمریکا زمانی در توییتر خود نوشت که «چین دوست ما نیست. این کشور یک دشمن است و برای ما یک تهدید به شمار می‌رود». برخی از چینی‌ها تفسیر دیگری از حرف‌های ترامپ دارند و حتی او را منجی می‌خوانند.

در میز شام و در میهمانی خصوصی بین دو مقام ارشد آمریکا و چین گاهی به صورت جوک، گاهی نیز به صورت جدی از مدح رئیس‌جمهوری می‌گویند که شهرتش به خاطر حرف‌های رک و راستش است.

یکی از این طرف میز می‌گوید: «تنها ترامپ است که می‌توانند چین را از مهلکه نجات دهد». دیگری از آن طرف می‌گوید «ترامپ رئیس نگهبانان جهنم برای عذاب دادن چین است».

این حرف‌های شوخی و جدی ناشی از ترس چینی‌ها از این است که آیا کشورشان در راه مثبتی قدم برمی‌دارد یا نه.

حزب کمونیست بیش از پیش در بحث‌های تجاری اجتماعی و سایر بخش‌ها وارد شده است. این در حالی است که پس از ۴۰ سال از باز کردن درهای چین بر اقتصاد جهانی چین می‌گذرد و به نظر می‌رسد این کشور بیشتر در حال عقب‌نشینی‌ است. پس از «مائو»، «شی جینپینگ» رئیس‌جمهوری فعلی چین تبدیل به قدرتمندترین فرد چین شده است که اپوزیسیون این کشور را به عقب می‌راند.

پس از اینکه ترامپ روی کارآمد و جنگ اقتصادی را شروع کرد، مذاکره‌کنندگان آمریکایی از چین خواستند که کمک مالی به شرکت‌های اقتصادی زیرمجموعه دولت را کمتر کند و بیشتر به اقتصاد خصوصی توجه کند.

«ژو نینگ»تحلیلگر اقتصادی در دانشگاه «سینگوآ» معتقد است که «جنگ اقتصادی در نهایت به نفعمان است. این به ما در زمان ناامیدی امید می‌دهد».

«تائو ژینگژو» فعال اقتصاد شرکت خصوصی  «دچر» نیز می‌گوید: «فشارهای آمریکا به چین باعث شده است که کشور به فکر اصلاحات بیفتد. یک ضرب المثل چینی می‌گوید که وقتی یک مرد می‌خواهد عادتی را ترک کند مثل این است که بازوهایش را ببری، طبیعی‌ است سخت باشد ولی توانایی‌های دیگرش را تقویت خواهد کرد».

در باب اینکه چندی از سیاستمداران بازنشسته چینی نیز بر این باور هستند، باید گفت «لونگ یونگتو» که مسئولیت ورود چین به سازمان تجارت جهانی را به عهده داشت، گفته است: «اختلافات و مناقشات اقتصادی آنقدرها هم بد نیست. این باعث می‌شود که چین خودش را به جلو بکشد».

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.