احسان بیگلری که  اولین فیلمش «برادرم خسرو» در جشنواره سی‌وچهارم فیلم فجر به نمایش درآمد و او آن را به خسرو شکیبایی تقدیم کرده بود، با انتشار متنی از خاطره‌ای گفت که از خسرو شکیبایی دارد. 

«خاطره بازی از دوران بی تکراری که کنار خسروی خوبان سپری شد

چند ماه بعد، بیمارستان آتیه

بیماری قند کار دستش داده بود و کارش به بیمارستان کشیده بود. آن هایی که شکیبایی را از نزدیک می شناسند، می دانند که عاشق بستنی بود. روزی نبود که بستنی نخورد و تنها چیزی بود که نمی توانست جلوی خودش را بگیرد و همسر مهربانش پروین خانم عاجز از دستش.

هرگز دوست نداشت کسی از بیماری اش باخبر شود؛ همیشه می گفت مردم چهره ی من را با خانه سبز به یاد می آورند. دوست داشت تصویر مردم از او خراب نشود. یکی دو روز از بستری بودنش گذشت که همه فهمیده بودند. با این حال، باز هم تکذیب می کرد.مردم که متوجه بستری شدن او در بیمارستان شده بودند برای ملاقات می آمدند. شکیبایی قبول نمی کرد. روزی خبرنگارِ پرتلاش و سمجی به بیمارستان زنگ زده بود، خودش را از اقوام شکیبایی معرفی کرده بود و مسئولان بیمارستان هم به اتاق او وصل کرده بودند. شکیبایی گوشی را برمی دارد. متوجه می شود که طرف خبرنگار است. به او گفت که شایعه بیماری اش کذب است و الان در منزل پیش خانواده نشسته و مشغول استراحت است. ایما و اشاره من هم افاقه نکرد. او یادش رفته بود که خبرنگار به بیمارستان تلفن کرده است. از گافی که داده بود تا ساعت ها خندیدیم.
فهمیدم که برای دروغ گفتن هم باید صداقت داشت.»

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.