خطیر: به جنازه استقلال لگد نمی‌ زنم!

ايسنا : معاون ورزشی مستعفی باشگاه استقلال می‌گوید قراردادش با استقلال ۲۰۰ میلیون تومان بوده اما تا به حال هیچ پولی از این باشگاه نگرفته است.

علی خطیر، معاون مستعفی باشگاه استقلال صبح سه‌شنبه در نشست خبری که با حضور اصحاب رسانه برگزار شده است اظهار کرد: من عادت ندارم مثل خیلی‌ از آقایانی که از استقلال می‌روند به جنازه استقلال لگد بزنند و خودشان را محبوب کنند. من می‌خواهم از عملکرد یک ساله خودم گزارشی را ارائه کنم. همه می‌دانید من از زندگی خود گذشتم و به استقلال آمدم. من پول هم خواستم و ۲۰۰ میلیون تومان قرارداد داشتم که معادل قرارداد یک بازیکن جوان استقلال است که تا به حال یک ریال آن را هم نگرفته‌ام.

او ادامه داد: ما هر دفعه آمدیم پول بگیرم گفتند که پول طلب بازیکن مانده است و باید هزینه‌های دیگری را پرداخت کنیم؛ اما گله نکردن من بهانه‌ای برای دوستان شد که در یک سال گذشته من را مورد آماج حملات خود قرار دهند. روزی که من به استقلال‌ آمدم می‌دانستم قرار است به کجا بیایم. می‌دانستم که قرار است فحش بخورم و تهمت ناروا بشنوم. این برای من تازگی نداشت. وقتی شما روی منافع بعضی‌ها پا می‌گذاری، یک سری دشمن پیدا خواهی کرد. یک سری جیغ بنفش صدایش پشت در می‌آید و من هم می‌توانستم مثل خیلی از دوستان، یک بازیکن بردارم و بگویم چقدر می‌خواهی؟ هر چقدر باشد از جیب من که نمی‌رود بیرون و می‌توانستم آدم خوب این داستان و محبوب قلب‌ها شوم.

معاون پیشین باشگاه استقلال افزود: من می‌توانستم چندین لقب برای خودم دست و پا کنم. مثل پلنگ سواد کوه، نهنگ خزر و از این دست القاب؛ اما این پول، پول بیت المال است و پول استقلال و ماحصل بزرگانی امثال پورحیدری‌ها، ناصر حجازی‌ها و آقای علی جباری،‌ پرویز مظلومی و غلامحسین مظلومی و... است. من مجبور بودم از حق باشگاه استقلال دفاع کنم. من می‌توانستم آدم خوب این داستان شوم اما این مساله در ذات من نیست. من از یک روستای دورافتاده از مازندران به اینجا آمدم و از معدود مدیرهایی بودم که بدون هیچ رانتی به استقلال آمدم. حالا می‌گویند خطیر خواهرزاده وزیر است  اما من جزو معدود آدم‌هایی بودم بدون هیچ رانتی به باشگاه آمدم. باشگاهی که دیوانه‌وار عاشقش بودم. با بردش خندیدم و با باختش گریستم. باشگاهی که به دخترم یاد دادم چگونه عاشقش باشد. من سعی  کردم در این مدت با صداقت و با کم‌ترین اشتباه کار کنم. تمام نهادهای امنیتی و بازرسی بیاید درآمدزایی که در دوره من انجام شده چگونه بوده است. مطمئنا ماحصل اتفاقات و موفقیت‌های باشگاه استقلال برای علی خطیر نبوده؛ اگر موفقیتی بوده همه در آن نقش داشتند.

علی خطیر خاطرنشان کرد:‌  بیایند و تمام درآمد و هزینه‌های نقل و انتقالاتی که در دوره من انجام  شده را در بیاورند. اگر ریالی جا به جا شده باشد، من حاضرم همه آن اتفاق را بپذیرم. کسانی من را متهم می‌کنند که این پول‌ها کجا رفته درحالی که در زمان خودشان یک برگ سند هم در باشگاه استقلال وجود نداشته و آن دلارها و مارک‌هایی که بابت درآمد نقل و انتقالات ایجاد شده معلوم نیست به کجا رفته است. چطور به این دوستان اجاره ۲۰ ساله مرغوب کار با  ماهی ۵ میلیون تومان داده شده است. یک برگ سند هم تا  به حال در این باره پیدا نشده  است.

او ادامه داد:‌ امروز در جلسه هیات مدیره باشگاه استقلال کسانی دم از کنترل منابع مالی می‌زنند که دوره سیاه خودشان خودرو می‌گرفتند و در بازار آزاد می‌فروختند. سابقه این دوستان مشخص است. من نمی‌خواهم کام هواداران را تلخ کنم. من در باشگاه استقلال صداقت ندیدم اما سعی کردم تا بهترین عملکرد را در باشگاه داشته باشم و از حق باشگاه و هواداران دفاع کنم حتی اگر به از دست رفتن آبرو من منجر شود. تمام این مسیر از ابتدای تحصیلم و تمام تجربه‌های مدیریتی من و کارهایی که انجام دادم به این امید بوده است که بیایم و در باشگاه استقلال خدمت کنم. به خودم افتخار می‌کنم برای این آرزو ۱۰ سال زحمت کشیدم و به این هدف رسیدم. مطمئنم کم کاری هم داشتم؛ من هم انسان هستم و برخی جاها نباید حرف‌هایی را می‌زدم و یا کارهایی را انجام می‌دادم؛ اما ناخواسته بوده است. من منافع باشگاه استقلال را با جایی یا کسی معامله نکردم.

معاون پیشین مدیرعامل استقلال افزود: بعد از ماجرای پاتوسی ماهیت خیلی از دوستان از سرمربی تا دوستان هیات مدیره و کسانی که سنگ گذاشتند لای چرخ مشخص شد. بالاخره پاتوسی بیمار است یا مشکل ورود به ورود فوتبال ایران دارد؛ این مساله با حمایت فدارسیون فوتبال حل شد حتی این مساله در برنامه نود مورد هجمه قرار گرفت و خود فردوسی‌پور هفته بعد اعلام کرد اشتباه کردیم.

خطیر تاکید کرد: بسیار متاسفم که صدا و سیما عادل فردوسی‌پور را از دست داده است. امیدوارم عادل فردوسی پور و مزدک به این فوتبال برگردند. فوتبال به یک وفاق ملی نیاز دارد. فوتبال جایگاهی است که فوتبالی‌ها باید آن‌جا باشند. وقتی فوتبالی‌ها نباشند، غیرفوتبالی‌ها به میدان می‌آیند. اگر فوتبالی‌ها باشند، جایی برای غیر فوتبالی‌ها وجود ندارد. آروز می‌کنم هر کسی در فوتبال درگیر است، آدم‌های فوتبالی را به فوتبال برگرداند.