هشدار یک مداح درباره سواستفاده فعالان مجازی از سبک‌های سینه‌زنی
محرم و صفر از دوران کودکی برای هر کدام از ما یادآور پیراهن مشکی، سربندهای یاحسین، یاابوالفضل و یارقیه، خیمه‌های عزا، دیگ نذری، دستجات سینه‌زنی و زنجیرزنی، نوحه‌سرایی مداحان، گریه‌های مادر در روضه‌های امام حسین(ع) است.
اشعاری که مادرانمان در این ایام با خود زمزمه می‌کردند و نم اشک گوشه چشمشان را با روسری پاک می‌کردند، حاصل اشعاری بود که مداحان و ذاکران اهل‌بیت(ع) در مورد سرگذشت امام حسین(ع) و یارانش در مجالس روضه و عزاداری می‌خواندند، اشعاری که پس از گذشت دهه‌های متمادی هم‌چنان در خاطر همه ما ثبت شده و هیچ‌گاه فراموش نمی‌شود.
این اشعار مقدمه‌ای شد تا پای صحبت‌های روح‌الله امیریان یکی از مداحان و ذاکرین اهل‌بیت(ع) از اهالی شهرستان فارسان چهارمحال و بختیاری که فعالیت‌های فرهنگی گسترده‌ای در جذب جوانان به هیأت دارد، بنشینیم.
مقدمه‌ای از فعالیت خود در هیأت امام حسن مجتبی (ع) بفرمایید؟
از دوران نوجوانی در هیأت‌های سطح شهرستان فارسان از جمله هیأت امام حسن مجتبی(ع) فعالیت‌های متعدد فرهنگی و همچنین توفیق برنامه‌ریزی، خادمی و ذاکری اهل‌بیت(ع) را داشتم. در حال حاضر نیز در کنار مسؤولیت‌های فوق به‌عنوان پل ارتباطی برای جذب نسل جدید به هیأت و ارتباط این نسل با نسل قدیم فعالیت دارم، در این راستا اقدامات مؤثری برای جذب نسل جدید به بدنه هیأت صورت گرفته است.
یکی از دلایل موفقیت در این عرصه شغل من در جایگاه معلمی است؛ جذب نوجوانان به هیأت از کلاس‌های درس آغاز می‌شود، این پتانسیل مدیون امام حسین (ع) است که توفیق خدمت در این عرصه را برای من مهیا کرد.
معیارتان برای انتخاب اشعار مداحی چیست؟
مقام معظم رهبری در دیدار با مداحان فرمودند اشعاری را انتخاب کنید که معنا و مفهوم صحیح داشته باشد؛ مداح باید شعر، مرثیه، غزل و مصیبت‌خوانی را بشناسد و در انتخاب اشعار مناسب برای مداحی دقت لازم را داشته باشد؛ شعر باید محتوا و مضمون داشته باشد. من اشعاری که از نظر محتوایی متناسب با سبک مداحی باشند را انتخاب و گاهی در آن‌ها تغییراتی ایجاد می‌کنم.
سبک‌های جدید مداحی را می‌پسندید؟
متأسفانه از آنجایی که ذائقه جوانان امروزی متمایل به موزیک‌های کوبه‌ای است، برخی از مداحان برای جذب جوانان از سبک‌های مداحی به شیوه کوبه‌ای استفاده می‌کنند، بنده با این شیوه مخالفم و معتقدم هر چیزی باید اصالت خود را حفظ کند. شاهد بودیم مداحی‌ها و مولودی‌هایی که به این شیوه خوانده شده در فضای مجازی مورد سوءاستفاده قرار گرفت، مداحی باید با شأنیت اهل‌بیت(ع) هم‌خوانی داشته باشد؛ من هنوز متوجه نشدم استدلال برخی‌های برای به کار بردن لفظ «حسین، سِین،سِین،سِین...» چیست و چطور می‌خواهند توجیه کنند که نام بردن از امام معصوم(ع) با این سبک اشکالی ندارد.
خاطره‌ای از کرامات امام حسین(ع) در زندگی شخصی خود دارید؟
زندگی من با نوکری امام حسین(ع) گره خورده است و در این مسیر توفیقاتی داشته‌ام که مدیون ایشان هستم و هرچه دارم از امام حسین(ع) دارم و اگر رنگ و لعابی بر پیکره من نشسته به‌واسطه نوکری ایشان است.
زمانی که برای ورود به دانشگاه کنکور دادم، علاقه شدیدی به شغل معلمی داشتم به همین دلیل برای شرکت در مصاحبه تربیت معلم ثبت‌نام کردم و قید دانشگاه امام حسین(ع) که مورد پذیرش واقع شده بودم را زدم، چون علی‌رغم ارادت ویژه‌ای که به این دانشگاه و سپاه داشتم احساس کردم نظامی‌گری دست و پایم برای حضور دائم در هیات رو می‌بندد؛ زمانی که اسامی منتخبان برای شرکت در مصاحبه اعلام شد، نام من در میان آن‌ها نبود؛ به خاطر انصراف از دانشگاه امام حسین(ع) از سوی اطرافیان مورد سرزنش قرار گرفتم و این فضا مرا خیلی مستأصل کرد.
نذر کردم به مدت ۱۰ روز بعد از نماز صبح زیارت عاشورا بخوانم، بعد از ۱۰ روز زمانی که تمامی منتخبان مصاحبه شده و منتظر نتایج نهایی بودند، از گزینش آموزش و پرورش با من ارتباط گرفتند و من را برای مصاحبه دعوت کردند؛ زمانی که علت را جویا شدم گفتند که به‌علت تشابه اسمی فرد دیگری بجای من دعوت به مصاحبه شده بود.
اما در زمان ثبت سیستمی متوجه این اشتباه شدند و از بنده برای مصاحبه دعوت شد.
رویایی که گمان می‌کردم از دست رفته با نگاه ویژه اباعبدالله(ع) بازگشت و امروز که در این جایگاه نوجوانان را از مدرسه به هیأت دعوت می‌کنم متوجه می‌شوم که چه رسالت سنگینی بر دوش من گذاشته شده است.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
ارسال نظر