در این رویداد بزرگ فرهنگی که از سال ۱۹۴۹ شکل گرفته است، فرصتی برای نویسندگان و مخاطبان فراهم می‌شود تا بتوانند در خصوص نشر و فروش "رایت" منابع خود با ناشران  و عرضه کنندگان محتوا مذاکره کنند.

در واقع خروجی این نمایشگاه، به تولید آثار جدید منجر خواهد شد و برخلاف تصور همگان، محلی برای عرضه و فروش کتاب نیست. به عبارتی باید گفت که این رویداد فرهنگی به معنای واقعیِ آن، نمایشگاه کتاب است و قرار است در جهت تعامل نویسندگان با ناشران و بحث فروش و ارائه حق معنوی منابع و نیز بحث‌های تخصصی حوزه چاپ و نشر، فضای مورد نظر را فراهم کند.

ضمن اینکه در طول برگزاری این نمایشگاه نشست‌های مختلفی در خصوص مسائل متعدد چاپ و نشر همانند حق انتقال کپی رایت، حقوق نویسنده و ناشر، طراحی کتاب و جلد آن و گرافیک، برگزار می‌شود.

هر ساله از کشور ایران نیز در قالب تشکلی از ناشران خصوصی و دولتی و با محوریت موسسه نمایشگاههای فرهنگی ایران، غرفه ای برپا می­شود و تعدادی از آثار پرمخاطب منتشرشده در طول سال، برای معرفی به سایر مراجعین این نمایشگاه عرضه می­شوند.

اما متاسفانه حضور کشور ایران در طول سالیان گذشته در این نمایشگاه رضایت بخش نبوده است. یکی از مهم ترین دلایل این موضوع، نداشتن التزام و پایبندی ناشران ایرانی به حق مالکیت معنوی در عرصه‌ نشر بین‌الملل است در حالیکه این اصل امری بدیهی برای دیگر کشورهاست. برهمین اساس رغبتی برای نویسندگان و تولیدکنندگان محتوا برای فروش حق معنوی آثار خود به ناشران ایرانی وجود ندارد.

لذا بهره ناشران ایرانی از این رویداد مهمِ سالانه، فقط به معرفی آثارشان ختم می­شود. درحالیکه این نگاه، کمترین فایده­ای است که از رهگذر این نمایشگاه می‌توان از آن منتفع شد. اگر چه همین موضوع محل اشکال است و اصولا نمایشگاه فرانکفورت، محل معرفی و عرضه آثار نیست و قرار است درخصوص حق امتیاز آثار تعامل صورت پذیرد.

به نظر می­‌رسد برای حضور فعال در این نمایشگاه، پیوستن به معاهده برن و حمایت از حق معنوی آثار و اطمینان بخشیدن به ناشران بین­‌المللی و حامیان تولید محتوا درجهت حفظ حق معنوی آنان در تولیداتشان، نخستین گام است.

تا زمانی که انتشار یک عنوان کتاب خارجی در داخل کشور توسط چندین ناشر و با ترجمه‌های مختلف به راحتی امکان پذیر است، اصولا شرکت در چنین رویدادی و مذاکره با ناشران و گرفتن حق امتیاز آثار آنان کاری عبث است و مطمئناً هیچ ناشر بین المللی حاضر نخواهد شد در این فرایند مشارکت کند.

برهمین اساس است که می‌توان گفت تا قبل از تصویب این قانون مهم که درحال حاضر ۱۶۵ کشور به آن پیوسته اند، شرکت در این نمایشگاه دستاورد مهمی برای ناشران و نویسندگان ایرانی نخواهد داشت.

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.