مهدی معتق، استاد دانشگاه لایبنیتز هانوفر و مرکز علوم تحقیقات زمین آلمان، گفت: تا زمانی که مطالعات دقیق روی یک سیستم محدود در تهران صورت نگیرد، کسی نمی‌تواند در این رابطه چیزی بگوید. بیشتر بحث ما در این رابطه آماری و احتمالاتی است و به قطعیت نمی‌توانیم چیزی بگوییم. وقتی در منطقه زلزله‌خیر زندگی می‌کنیم نه تنها بعد از یک زلزله، بلکه باید هر لحظه و هر دقیقه برای زلزله آماده باشیم.

او افزود: من شنیدم در این حادثه دو نفر از عزیزان بخاطر ترس ناشی از زلزله جان خود را از دست دادند، زلزله آن چنان بزرگایی نداشت که متاسفانه دو نفر از ترس بمیرند. من این را به حساب کمبود آموزش و عدم گسترش اطلاعات مناسب میگذارم. نباید خیلی آرام باشیم،  اما بدترین چیز در این مواقع ترس بیش از حد است.

معتق ادامه داد: سال ۲۰۱۰، زلزله ۷.۱ در غرب شهر کرایست‌چرچ نیوزلند اتفاق افتاد. روز بعدش من برای تحقیقات مربوط به زلزله در شهر ولینگتن بودم، محققان نیوزلند خیلی خوشحال بودند و استانداردهای ساختمانیشان را نشان می‌دادند که این زلزله ۷.۱ صدمات زیادی وارد نکرده بود. اما حدود ۵ ماه بعد بزرگترین پس لرزه آن با قدرت ۶ ریشتر اتفاق افتاد و بیش از ۱۸۰ نفر کشته شدند، عددی که در استاندارد نیوزلند خیلی زیاد است.

استاد دانشگاه لایبنیتز ادامه داد: به همین دلیل این مسائل پیچیدگی‌های خاص خودش را دارد و کسی نمی‌تواند بگوید زلزله‌ها تمام شده است یا باید منتظر زلزله بزرگتری بمانیم.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.