باز هم زیر این نیم کاسه بگیر و ببند‌ها، لابد کاسه‌ای است

 غلامرضا بنی‌اسدی در یادداشتی با تیتر "حجاب و رفتارهایی که سازنده نیستند، سوزنده‌اند!"  درباره برخوردهای این روزها با موضوع حجاب نوشت:

برای دعوت به نماز، اذان طراحی شد. این یعنی دعوت به هر چیز باید از جنسِ همانی باشد که بدان می‌خوانند. دعوتِ ناپسند به پسنیده‌ترین امور هم نه تنها جواب نمی‌گیرد بلکه به کاهنده‌ای بزرگ از ارزش‌های آن امر به پسند آمده تبدیل می‌شود. در تعریف "محسنین" هم به این معنا می‌رسیم که کارِ خوب را، خوب، انجام می‌دهند. فکر کنم باید امروز، یک ضلعِ سوم هم برای این تعریف در نظر داشت به این بیان که دعوت به کارِ خوب هم باید به بهترین شکل انجام شود. یعنی محسن کسی است که کار خوب را خوب انجام می‌دهد و برای دعوت به آن هم خوب عمل می‌کند. جز این باشد نه تنها نتیجه نمی‌گیریم که ارزش‌های شناخته شده و صدر فهرست نشین هم از چون سکه غیر رایج از رونق می‌افتد. ماجرای نحوه امر به معروف و نهی از منکر در حوزه حجاب از این قسم است. برخورد‌هایی که به خرد شدن ارزش می‌انجامد حال آنکه فرد در پی اعتلای این مفهوم و اجرای ناظر به حدود و ثغور ماجراست. رفتار نا میزان، تنظیم کنش‌‌ها را هم با مشکل مواجه می‌کند چه رسد به واکنش‌هایی که می‌بینیم. فضای مجازی این روز‌‌ها کم خبر ندارند از نحوه نا درست اجرای یک قانون. آنچه می‌بینیم نادیدنی‌هایی هستند که هرگز نباید به چشم آیند. کسی با توهین و تحقیر نتوانسته باعث ساخته شدن فرد بشود. بله سوزنده هستند این رفتار‌‌ها اما سازنده، هرگز. اگر می‌خواهید بسازید، راهش در تعامل و رفتار حسنه است. اگر می‌خواهید بسوزانید، راه را درست آمده اید. یک مقدار که بنزین بریزید، با اولین کبریت که بکشید شعله ور می‌شود.- که خدا کند هرگز چنین نشود- خدا کند عقلای قوم، با طراحی درست و شیوه حَسَن به ماجرا ورود کنند و جلوی افراد بدرفتار را بگیرند.

دیگر نکته‌ای که باید گفت هم این است که برخی از مردم می‌گویند باز هم زیر این نیم کاسه بگیر و ببند‌ها، لابد کاسه‌ای است که معلوم نیست برای که، پُر می‌شود. برای این که حواس‌‌ها از زیر "نیم کاسه" پرت شود، چنین پُر هیاهو به میدان آمده‌اند. هرچه هم بگویند و بگوئیم که از این خبر‌‌ها نیست و هدف فقط اجرای قانون است، باور نمی‌کنند. فکر کنم از جمله دلایلِ اصلی احساس همراهی با هنجار شکنان را هم در همین "سایه- تاریک"‌‌ها باید دید. معلوم است که وقتی رفتار متولیان به گونه‌ای باشد که فرد را در جایگاه مظلوم بنشیند، در نگاه مردم، صاحب حق خواهد شد. یعنی ما به دست خود، حق را به نام کسی سند می‌زنیم که چون پا روی قانون و شرع گذاشته، بهره‌ای از حق ندارد. به یاد داشته باشیم که جامعه نیاز به آرامش دارد. نیازمند امید برای رفتن به فردائیم آیا با این نحوه رفتار بعد از گرانی روز افزون و تورم طاقت سوز، به آرامش می‌رسیم؟! آیا مصلحت امروز و فردای انقلاب و ایران را نباید در نظر داشت؟ نوشتیم این نکته را به انذار و هشدار گرچه امید به مؤثر افتادن در نگاه برخی‌‌ها هر روز کمتر از دیروز می‌شود. خدا فردا را بخیر کند

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.