در ادامه این نامه آمده است که: «سطح رفاه و استاندارد زندگی هر کشوری به توانایی آن کشور در تولید انواع کالاها و خدمات بستگی دارد. در اقتصادهای بسته و منزوی نمی‌توان به افزایش پایدار تولید دست یافت. مرز امکانات تولید، حد مشخص و محدودی دارد. در اقتصاد بسته و خودبسنده، تولید و رفاه، حداکثر روی آن مرز شکل می‌گیرد اما با باز بودن اقتصاد و استفاده از صرفه‌های ناشی از مقیاس، به سطح رفاهی بسیار فراتر از آن مرز اولیه دست خواهیم یافت و طبق اصول مبرهن اقتصاد، تجارت باعث ثروت‌آفرینی و بهبود وضع مادی جامعه می‌شود. به همین علت‌، حتی کشورهایی مثل چین و روسیه که از نظر سیاسی با کشورهای غربی تفاوت‌های ساختاری ماهوی دارند، نیز به افزایش تجارت و روابط بین‌المللی با سایر کشورها براساس منافع ملی خود تمایل دارند.»

این اقتصاددانان معتقدند: «استفاده از پتانسیل موقعیت عالی ژئوپلیتیک ایران در کریدورهای تجاری، دریایی، زمینی و هوایی نیز با ایجاد روابط خارجی خوب و دوستانه امکان‌پذیر است.» آنها با اشاره به اینکه«اقتصاد قوی و تاب‌آور، اقتصادی است متنوع و پیچیده، که محصولات پیچیده و منحصربه‌فردی تولید می‌کند که کشورهای دنیا به آن وابسته هستند و قابل تحریم نیستند» این نکته را ذکر کرده‌اند که «مزیت‌های روابط خارجی تنها اقتصادی نیست. مزیت‌های فرهنگی و ورزشی، گردشگری، پزشکی، علمی، حقوقی، احترام و اعتبار اجتماعی ملیت‌ها به‌واسطه ارزشمندی پاسپورت و... جملگی با روابط خارجی حسنه به‌دست می‌آید.»

آنها در ادامه نامه با اشاره به اینکه در غیاب روابط بین‌المللی و بسته شدن اقتصاد باید تدبیری اندیشید که منافع عمومی ملت ایران حفظ شود تاکید کرده‌اند که بازگشت اقتصاد کشور دست‌کم به مسیر رشد قبلی و پایدار به غیر از اتخاذ سیاست‌های اقتصادی مناسب و حکمرانی خوب، منوط به سه نکته زیر است:

- برقراری روابط تجاری باکیفیت، اثربخش و کم‌تنش با دنیا و کشورهای همسایه، که گره آن را باید در دستان سیاست و کنار گذاشتن تفکر خودتحریمی جست‌وجو کرد و مقدمه و پیش‌نیاز آن تعامل و توافق داخلی است.

- تقویت تدریجی ساختارها و نهادهای مناسب سیاسی، اجتماعی، حقوقی و اداری برای جذب این مزیت‌ها

- قطع امید کامل از همه راه‌حل‌ها و نسخه‌های جعلی و موهومی.

 آنها در ادامه با اشاره به اینکه قصد دارند نوشته‌های متوالی و دسته بندی شده برای گره‌گشایی از معضلات و مشکلات یادشده در مولفه‌های بالا منتشر کنند، اعلام آمادگی کرده‌اند که در گروه‌های تخصصی و به‌صورت حضوری راهکارهای جزئی را تبیین کنند.