حال تصور کنید، کشورهای فقیر دنیا که نرخ واکسیناسیون در آنها بسیار کند است یا حتی واکسیناسیون را شروع نکرده اند، با چه شرایطی روبه‌رو هستند.»گای رایدر، مدیرکل سازمان بین‌المللی کار، در مصاحبه‌ای با وب‌سایت رسمی این سازمان، ضمن اشاره به اینکه چالش اصلی دنیا در پساکرونا حل مشکل بیکاری و کاهش نابرابری های اقتصادی و تبعیض در جهان است، گفت: «بازسازی آسیب های واردشده به اقتصاد دنیا پروسه‌‌ای زمان‌بر است. بدون تلاش جهانی برای افزایش سرعت ایجاد فرصت های شغلی و زمینه سازی برای مهارت‌آموزی در میان نیروی کار نمی‌توان از بحران های ناشی از کرونا عبور کرد. باید در نظر گرفت که طبقه آسیب‌پذیر اقتصادی بیشترین آسیب را در نتیجه همه‌گیری کرونا تحمل کردند و این گروه به‌سرعت نمی‌توانند به شرایط عادی قبل از کرونا بازگردند.» او تاکید کرد: «آسیب های ناشی از همه‌گیری کرونا چه از نظر ابتلا به موج های تازه همه گیری و از دست‌دادن افراد دیگری در نتیجه این بیماری و چه از نظر آسیب‌های اقتصادی و بحران بازار کار برای سال‌های طولانی باقی می ماند و دنیا باید سال‌های طولانی نابرابری اقتصادی و افزایش نرخ فقر را تجربه کند و تنها در شرایطی گذر از این بحران سرعت می‌گیرد که سیاست‌هایی جهانی و هدفمند برای مبارزه با چالش ها اجرا شود.»دبیرکل سازمان بین‌المللی کار بر این باور است که دنیا برای گذر از جنبه‌های مختلف بحران کرونا به برنامه‌هایی همه‌جانبه، هماهنگ و استراتژی های یکپارچه نیاز دارد؛ برنامه‌هایی انسان‌محور که قدرت اجرایی داشته باشند و دولت‌ها با ارائه منابع مالی لازم، زمینه را برای اجرایی شدن این طرح‌ها فراهم کنند. ولی مساله کلیدی و مهم این است که اقتصاد زمانی می‌تواند بازسازی شود و از بحران کرونا عبور کند که بازار کار اصلاح شود و فرصت‌های شغلی بتواند جوانان و افراد جویای کار را جذب کند. اشتغال، بستر را برای رشد مصرف و احیای اقتصاد فراهم می‌کند و بسیاری از مشکلات روانی و اجتماعی را از بین می برد. به همین دلیل است که کلید گذر از چالش های اقتصادی ناشی از کرونا را باید در احیای بازار کار دید. نکته مهم دیگر این است که برای حل این مشکل جهانی تنها یک راه‌حل جهانی می‌تواند تاثیرگذار باشد و کشورها به‌تنهایی نمی‌توانند از این بحران عبور کنند. برای ایجاد یک راهکار جهانی هم نخستین گام، رهایی از ویروس از طریق توزیع عادلانه واکسن است که باید با جدیت پیگیری شود.