به گزارش گروه اقتصاد بین‌الملل روزنامه «دنیای‌اقتصاد» این غار در جوکان جرج در فاصله ۶۰ کیلومتری ماونت تام پرایس، یکی از قدیمی‌ترین معادن این شرکت است که در منطقه پیلبارا در غرب استرالیا واقع‌شده است. این غار تنها سایت غیرساحلی استرالیا است که نشانه‌هایی از زندگی مستمر بشر از زمان آخرین عصر یخبندان در آن مشاهده‌ شده است. شرکت ریو تینتو این سایت را به همراه سایت دیگری که آن‌ هم برای ساکنان منطقه مقدس بوده است برای گسترش معدن سنگ‌آهن خود منفجر کرد. شرکت استخراج معادن و فلزات ریو تینتو یک شرکت چندملیتی بریتانیایی-استرالیایی است که دفتر مرکزی آن در لندن، در انگلستان و دفتر مدیریتی آن، در ملبورن استرالیا مستقر است. ریو تینتو، دومین شرکت بزرگ فلزات و معادن در جهان است. تعدادی از معادن این شرکت در منطقه پیلبارا در غرب استرالیا واقع شده‌ است.

شرکت معدنی ریو تینتو در سال ۲۰۱۳ مجوز دولتی تخریب و انفجار این سایت را دریافت کرده بود. یک سال پس از اعطای این مجوز به شرکت معدنی ریو تینتو، یک باستان‌شناس برای نجات هر آنچه قابل نجات دادن بود در این منطقه شروع به حفاری کرد. او در این حفاری‌ها کشف کرد که این منطقه بیش از دو برابر آنچه قبلا تصور می‌شد دارای آثار باستانی و اشیای مقدس بود. ارزشمندترین اکتشاف این باستان‌شناس موی بافته‌شده‌ای با قدمت چهار هزار سال بود. این گیس از موهای سر چند نفر مختلف به‌هم‌بافته شده بود که پس از آزمایش «دی‌ان‌ای» مشخص شد که این موها متعلق به اجداد مستقیم بومیان استرالیا هستند که امروزه نیز در نزدیکی همان منطقه زندگی می‌کنند.‌ بر اساس قوانین استرالیا، این مجوز حتی با ارائه اطلاعات جدید نیز قابل‌ابطال نیست. به‌رغم مذاکرات و جلسات شرکت پی‌کی‌کی‌‌پی که یک شرکت حقوقی برای محافظت از سرزمین، اراضی و نیازهای بومیان استرالیا فعالیت می‌کند، با شرکت معادن ریو تیتنو به نتیجه‌ای نرسیدند و نتوانستند جلوی انفجار این معادن و تخریب این اراضی را بگیرند.

بورچل هی‌ز، مدیر شرکت پی‌کی‌کی، به گاردین استرالیا گفت: «این‌یکی از مقدس‌ترین مناطق پیلبارا است... ما می‌خواستیم از آن منطقه محافظت شود.» وی گفت: «پیدا شدن چیزهایی مثل موهای بافته‌شده در کشور ما که بومیان این سرزمین را به گذشته‌های دور ربط می‌دهد بسیار گرانبها و مایه افتخار و مباهات است؛ اما خیلی غم‌انگیز است مکانی که چهار هزار سال تاریخ را در خود جای داده بود دیگر وجود ندارد و این موضوع جای بسی تاسف است.» هی‌ز گفت که این مکان محل اقامت اجداد ما بوده و در میان بومیان جایگاه ویژه‌ای داشته است. قانون میراث بومی از سال ۲۰۱۲ برای بازنگری مطرح‌ شده است. پیش‌نویس آن توسط دولت لیبرال پیشین در سال ۲۰۱۴ رد شد. نوشتن مجدد این قانون قبل از پیروزی در انتخابات در سال ۲۰۱۷ توسط حزب کارگر استرالیا، در اولویت قرار گرفت و ماه گذشته بن ویات، وزیر امور بومیان، گفت که در قانون جدید احتمال و گزینه‌هایی برای تجدیدنظر یا اصلاح توافق‌نامه‌ها برای تخریب اماکن باستانی و فرهنگی در نظر گرفته شده است.

ریو تینتو در اظهارنظر خود در مورد بررسی و بازنگری این قانون اعلام کرد که به‌طور کامل از اصلاحات پیشنهادی حمایت می‌کند. سخنگوی ریو تینتو گفت که این شرکت با بومیان منطقه از سه دهه قبل در ارتباط است، وی در ادامه تاکید کرد: «ما بیش از ۱۷ سال است که با بومیان منطقه جوکان در ارتباط مستقیم هستیم و با هم کار می‌کنیم.» این شرکت معدنی اعلام کرد: «ریو تینتو با بومیان پی‌کی‌کی‌پی در زمینه موضوعات مختلف میراث فرهنگی در تعامل تنگاتنگ است. این شرکت سعی کرده است در صورت امکان، برای محافظت از تاریخ و ممانعت از تخریب اماکن فرهنگی و باستانی که برای بومیان منطقه اهمیت ویژه‌ای دارد بعضی از برنامه‌های خود را اصلاح کند.»