کرونا آمد تا اصول را به ما یادآوری کند، از اصول بهداشتی ساده تا اصول مدیریت و شرکت‌داری و حتی حاکمیت، اصولی که گاه و بیگاه به دلایل مصلحت، نوآوری و درآمد به راحتی فراموش می‌شدند یا حداقل به رده‌های پایین‌تر نزول پیدا می‌کردند، کرونا آمد تا بگوید در این دنیا بالاترین و برترین ارزش‌ها از آن نعمت‌هایی است که خداوند بدون منت و هزینه آنها را در اختیار اکثر جامعه بشری در بدو تولد قرار داده، نعمت سلامتی، کرامت انسانی، تنفس بدون ماسک و ...

دنیای امروز را عصر دیجیتال و فناوری می‌دانند و این امر موجب سرعت بخشی به زندگی روزمره بشر شده است که بسیار مفید هم بوده و گریزی نیست. شاید بشر امروز هر روز صبح که از خواب برمی‌خیزد باید پا به پای اعداد و صفر و یک‌ها بدود تا حداقل بتواند از این جریان عقب نماند، ولی بعضی وقت‌ها باید ایستاد، به اطراف نگاه کرد و ترمز زندگی را کشید هرچند که دنیای دیجیتال در این دوران کرونا هم به‌رغم تمام نقدها بار زیاد و سنگینی را از روی دوش بشر برداشت، که البته کرونا این فرصت را به خیلی از آدم‌ها داد و البته برای بخشی هم شرایط را به گونه‌ای دیگر تغییر داد. به عقیده من در این دوران و برای همه دوران‌ها چه با کرونا و چه بدون آن، شرکت‌ها و موسساتی می‌توانند به حیات خود ادامه دهند که اول اصول حرفه‌ای را به‌درستی شناخته باشند و آن‌را تا حد امکان و توان، عملی کنند. دوم به کرامت انسانی و سلامتی کارکنان اهتمام داشته و آن‌را به مصالح اقتصادی ترجیح دهند. سوم، قدرت تغییر داشته باشند و بتوانند ساختارها و زیرساخت‌هایی داشته باشند که در حداقل زمان، امکان تغییر وضعیت داشته باشند. چهارم، از مدیریت و دانش اطلاعاتی و تکنولوژی اطلاعات در حوزه فعالیت خود به خوبی استفاده کنند. پنجم، باور داشته باشند با نوآوری و خلاقیت به کمک علوم جدید به‌زودی اکثر قریب به اتفاق شغل‌ها از حالت حضوری به دورکاری تبدیل خواهند شد که به مراتب کارآمدتر نیز هستند.